به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، کمک به دیگران در سفرهای زیارتی یکی از ارزشمندترین اعمالی است که علاوه بر کسب رضایت خداوند، بر تقویت روحیه‌ی اخوت و برادری میان مسلمانان تأثیر بسزایی دارد. در سفرهای زیارتی، مانند سفر به کربلا، مشهد، یا حج، افراد با چالش‌ها و سختی‌های مختلفی روبرو می‌شوند. در این میان، یاری رساندن به همسفران و دیگر زائران نه تنها یک وظیفه دینی بلکه نشانه‌ای از انسانیت و محبت به هم‌نوعان است.
در احادیث و روایات اسلامی، کمک به دیگران در سفرهای زیارتی مورد تأکید قرار گرفته است. این کمک‌ها می‌تواند در قالب‌های مختلفی باشد؛ از فراهم کردن آب و غذا گرفته تا کمک به حمل وسایل، نشان دادن مسیر درست، یا حتی ارائه‌ی یک لبخند مهربانانه و دلگرم کننده. چنین اعمالی نه تنها خستگی و دشواری‌های سفر را کاهش می‌دهد، بلکه به ایجاد یک فضای معنوی و صمیمی در میان زائران کمک می‌کند.
در روایاتی آمده است که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در هنگام سفر همواره به دیگران کمک می‌کرد و در انجام کارها پیش‌قدم می‌شد. یکی از معروف‌ترین روایت‌ها در این باره، مربوط به سفری است که پیامبر (ص) همراه با جمعی از یارانش انجام داد. در این سفر، قرار بود که غذایی تهیه شود و هر یک از همراهان مسئولیتی را برعهده گرفتند. وقتی نوبت به پیامبر رسید، ایشان فرمود: «من هم هیزم جمع می‌کنم.» یاران گفتند: «ای رسول خدا، ما خودمان این کار را انجام می‌دهیم، شما استراحت کنید.» اما پیامبر پاسخ داد: «می‌دانم که شما این کار را برای من انجام می‌دهید، ولی خداوند دوست ندارد بنده‌اش را ببیند که نسبت به دیگران برتری می‌جوید.» سپس ایشان به جمع‌آوری هیزم پرداخت تا نشان دهد که در کمک به دیگران و انجام کارها، همگان باید مشارکت کنند و هیچ‌کس نباید خود را برتر از دیگران بداند.
این روایت نشان‌دهنده تواضع و همکاری پیامبر صلی الله علیه و آله با دیگران، حتی در سفر و در انجام کارهای ساده، است. این عمل نه تنها به عنوان الگویی برای مسلمانان در کمک به دیگران و همکاری در کارها مطرح است، بلکه بر اهمیت فروتنی و عدم تظاهر به برتری نیز تأکید دارد.
یکی دیگر از روایات مشهور درباره امام سجاد علیه‌السلام به زمانی باز می‌گردد که ایشان به سفر حج می‌رفتند. در این سفر، امام سجاد به طور پنهانی به همسفران خود کمک می‌کردند تا آن‌ها از اقدامات ایشان باخبر نشوند. در این روایت آمده است که امام سجاد علیه‌السلام هرگاه به همراه کاروانی به حج می‌رفتند، شب‌ها به صورت ناشناس و بدون اینکه کسی ایشان را بشناسد، به همسفران خود کمک می‌کردند. ایشان کارهای مختلفی مانند تهیه غذا، جمع‌آوری هیزم، و انجام دیگر امور را برعهده می‌گرفتند. همسفران امام تصور می‌کردند که ایشان یکی از خدمه است، و از شخصیت واقعی ایشان اطلاعی نداشتند. بعد از پایان سفر حج، وقتی به شهر خود بازگشتند، همسفران امام سجاد متوجه شدند که شخصی که در طول سفر به آن‌ها خدمت می‌کرده، امام زین‌العابدین بوده است. این امر برای آن‌ها شگفت‌آور بود و آن‌ها به تواضع و فروتنی امام بیشتر پی بردند.
این روایت نشان‌دهنده نهایت فروتنی و خدمتگزاری امام سجاد است که حتی در سفرهای مقدس نیز به صورت پنهانی به دیگران کمک می‌کردند، بدون اینکه توقع تقدیر و تشکر داشته باشند.
نتیجه آنکه کمک به دیگران در سفر زیارتی، علاوه بر پاداش اخروی، می‌تواند تجربه‌ی معنوی سفر را برای همه‌ی افراد بهبود بخشد. به یاد داشته باشیم که این سفرها فرصت‌هایی نادر برای انجام اعمال صالح و تقویت روابط انسانی است. با کمک به دیگران، نه تنها خودمان را به خدای متعال نزدیک‌تر می‌کنیم، بلکه به ساختن جامعه‌ای همدل و متحد نیز کمک خواهیم کرد. این رفتارها می‌تواند الهام‌بخش دیگران نیز باشد و فضای سفر را با نور محبت و همکاری روشن کند.
انتهای‌پیام/