به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، وقتی از آداب زیارت می‌گوییم، آداب سفر را هم شامل می‌شود؛ از این جهت توجه به سیره نبوی و توصیه‌های اهل بیت وحی علیهم السلام در این باره ضروری است. از جمله مواردی که برای آداب سفر بر شمردند، انتخاب همراه خوب و رفیق راه است. از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل است «الرَّفیقُ ثُمَّ الطَّریقُ»؛ یعنی اول رفیق را انتخاب کن و بعد سفر کن.
این حدیث دو وجه معنا می‌تواند داشته باشد:
اول اینکه انسان به تنهایی به مسافرت نرود، همچنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله در حدیثی دیگر طیّ وصیتشان به امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: یا علی، مبادا به تنهایی سفر کنی؛ زیرا شیطان همراه شخص تنها است. یا علی! هرکس به تنهایی سفر کند، به گمراهی و لغزش افتد و حتی دو نفر نیز گمراهند و کمترین تعداد برای سفر، سه نفر است؛ لَا تَخْرُجْ فِی سَفَرٍ وَحْدَکَ فَإِنَّ الشَّیْطَانَ مَعَ الْوَاحِدِ وَ هُوَ مِنَ الِاثْنَیْنِ أَبْعَدُ یَا عَلِیُّ إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا سَافَرَ وَحْدَهُ فَهُوَ غَاوٍ وَ الِاثْنَانِ غَاوِیَانِ وَ الثَّلَاثَهُ نَفَرٌ قَالَ وَ رَوَى بَعْضُهُمْ سَفْرٌ. (وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۳۰۰)
دوم اینکه انسان باید با رفیق خوب به مسافرت برود. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود «لا تَصْحَبَنَّ فی سَفَرٍ مَنْ لا یری لَک الْفَضْلَ عَلَیهِ کما تَری لَهُ الْفَضْلُ عَلَیک؛ با کسی که مطابق فضیلتی که تو برای او بر خودت می‌بینی، فضیلتی برای تو بر خودش نمی‌بیند، همراه نشو.» (بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۲۶۷) آن حضرت در روایتی دیگر فرمود «سَلْ عَنِ الرَّفیقِ قَبْلَ الطَّریقِ وَ عَنِ الْجارِ قَبْلَ الدَّارِ.»؛ یعنی از دوست، قبل از سفر و از همسایه، قبل از خانه جویا شو. در نهایت، انسان نه تنها در سفر بلکه در تمام طول زندگی نباید با انسان‌های بی‌تقوا و سبک‌سر دست دوستی دهد. در توصیه‌های امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌خوانیم «وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَهَ الْفَاجِرِ، فَإِنَّهُ یَبیعُکَ بالتَّافِهِ»؛ از دوستی با انسان فاجر بپرهیز، چرا که تو را به اندک چیزی می‌فروشد.»
انتهای‌پیام/