به گزارش خبرگزاری برگزیده، روز جمعه ۱۱ خرداد ۱۳۴۱ آدولف آیشمن مسئول اداره‌ی امور مربوط به یهودیان در حکومت آلمان نازی، به جرم جنایت علیه بشریت در اورشلیم به دار آویخته شد. گزارش کامل این اعدام و واکنش‌ها به آن را را یونایتدپرس در همان روز به نقل از خبرنگاران خود در اورشلیم، فرانکفورت و بوئنوس آیرس منتشر و فردای آن روز (۱۲ خرداد ۴۱) روزنامه‌ی اطلاعات به نقل از این خبرگزاری به شرح زیر منتشر کرد:
اورشلیم – یونایتدپرس: … در اعلامیه‌ی رسمی دولت اسرائیل گفته شده که افسر سابق اس.اس در موقع اعدام ۵۷ سال داشته در ساعت ۲ بعد از نیمه‌شب جمعه [۱۱ خرداد ۴۱] اعدام گردیده است.
اعدام آیشمن در سالن کوچکی از یک قلعه‌ی قدیمی واقع در «رمله» در نزدیکی اورشلیم که در زمان جنگ‌های صلیبی مدتی محل جنگ‌های خونین بود صورت گرفته است.
اعدام آیشمن به خاطر جنایاتی که وی علیه قوم یهود و علیه تمام جامعه‌ی بشرین مرتکب شده بود و چندین سال بعد از سقوط رژیم آلمان نازی (هیتلری) و حتی در لحظه‌ی اعدام نیز از این جنایات دفاع می‌کرد انجام شد.
محاصره‌ی قلعه
سرنوشت آیشمن هنگامی به طور قطع معلوم شد که پرزیدنت «بن‌زوی» رئیس‌جمهور اسرائیل در شب پنج‌شنبه‌ی گذشته تقاضای فرجام او را نپذیرفت. چند ساعت پیش از اجرای حکم اعدام گروه‌های بزرگی از پلیس اسرائیل قلعه‌ی «رمله» را محاصره کرده بودند تا اطمینان داشته باشند که هیچ حادثه‌ای موجب ایجاد اخلال در اعدام بزرگ‌ترین دشمن ملت یهود نخواهد کرد.
امواج دریا
عده‌ی کثیری از مردم اسرائیل از مدت‌ها پیش در انتظار به دار آویختن آیشمن بودند در اطراف قعله رمله ازدحام کرده بودند اما هیچ‌کدام از آن‌ها موفق به تماشای منظره‌ی اعدام آیشمن نشدند. مقامات زندان رمله اعلام کرده بودند که جسد آیشمن بعد از به دار آویخته شدن سوزانده و تبدیل به خاکستر خواهد شد و سپس این خاکستر را نیز به دریا خواهند ریخت تا امواج دریا آخرین اثر پلیدی‌های رژیمی را که هولناک‌ترین جنایات یکی از ارکان اصلی آن را تشکیل می‌داد محو کرده باشد.
… آیشمن را در حالی که لباس تیره‌رنگ زندانی در برداشت به محل چوبه‌ی دار آوردند. ریسمان ابریشمین دار که به دور گردنش آویخته بود برای خبرنگاران یکی از بهترین سوژه‌های عکس‌برداری به شمار می‌رفت.
ماموران دولت اسرائیل از چند روز پیش دستگاه اعدام را برای کسب اطمینان از استحکام و کارآمدی آن امتحان کرده بودند و چندین بار کیسه‌های پر از شن را به آن آویخته بودند تا خاطرجمع باشند که در بالای دار ناگهان حادثه‌ی غیرمنتظره‌ای موجب ایجاد وقفه در مجازات بزرگ‌ترین جلاد تاریخ نخواهد گردید.
مع‌ذلک شاید برای هیچ‌کس احساس تشفی و رضایت خاطر از تماشای اعدام آیشمن به اندازه‌ی چند نفر مردان ناشناخته‌ی اسرائیلی که او را قریب دو سال پیش از آرژانتین ربوده و به اسرائیل آورده بودند بزرگ و مشهود نبود.
وجدان آسوده!
دولت اسرائیل صبح روز گذشته اعلام کرد که جسد آیشمن را طبق تصمیمی که قبل از مرگ وی گرفته شده بود سوزانده و خاکستر آن را به دریا ریخته‌اند. دکتر روبرت هول کشیش پروتستان اهل کانادا که در آخرین روزهای زندگی آیشمن تماس زیادی با وی داشت کوشش کرده بود که تا آیشمن را متقاعد کند که انجیل بخواند و به سوی حضرت عیسی مسیح بازگردد اما ظاهرا آیشمن گوشش بدهکار دکتر هول نبود. یک روز پیش از اعدام وی به دکتر هول گفته بود که من با رضایت خاطر و با وجدان آسوده آماده‌ی مردن هستم زیرا احساس می‌کنم آن‌چه کرده‌ام درست بوده است.
واکنش آلمان غربی
خبر اعدام آدولف آیشمن در آلمان غربی احساسات دوستانه‌ی مشهودی برای وی برنینگیخت. سخن‌گوی حزب دموکرات آزاد آلمان غربی روز گذشته درباره‌ی اعدام آیشمن اظهار داشت که وی در ایجاد دولت مدرن و مستقل کنونی اسرائیل سهم بسزایی داشته است…. بدون اعمال افرادی نظیر آیشمن دولت مدرن کنونی اسرائیل در خاورمیانه به وجود نمی‌آمد.
تظاهرات ضدیهودی در آرژانتین
یک سخن‌گوی دولت آرژانتین امروز اظهار داشت که برای رسیدگی به موضوع ربودن آدولف آیشمن از آرژانتین تحقیقاتی در آرژانتین شروع شده است. گزارش‌های رسیده از بوئنوس آیرس و چند شهر دیگر آرژانتین حاکی است که طرفداران آیشمن در این شهرها دست به پاره‌ای تظاهرات ضدیهودی زده‌اند.
نامه‌ی همسر آیشمن
بوئنوس آیرس – یونایتدپرس – اول ژوئن: دو پسر ۲۲ ساله و ۲۰ ساله‌ی آیشمن روز گذشته از اعدام پدرشان در اسرائیل اظهار خشم فراوان کردند. پسر بزرگ آیشمن به خبرنگاران اظهار داشت من افتخار می‌کنم که پدرم به عنوان یک سرهنگ آلمانی اعدام شد اما پسر دیگرش گفت که به هر حال کاری است که شده است. پسران آیشمن از این‌که دولت اسرائیل حاضر نشده جنازه‌ی پدرشان را به آن‌ها بدهد به دولت اسرائیل ناسزا گفتند. خبرنگار رویتر گزارش می‌دهد آیشمن در آخرین لحظات زندگی درخواست کرده بود تا به وی اجازه دهند نامه‌ای را که از طرف زنش رسیده بود بخواند و مقامات اسرائیل به وی اجازه‌ی این کار را دادند. از مضمون این نامه اطلاعی در دست نیست.
در لحظه‌ی آخر فریاد کشید: «زنده باد آلمان»
آدولف آیشمن جنایت‌کار معروف نازی شب [بامداد] جمعه‌ی گذشته [۱۱ خرداد ۴۱] با شعار «زنده باد آلمان» چوبه‌ی دار را بوسید و چشم از جهان فرو بست. آیشمن در حالی که دست‌هایش را از پشت بسته بودند و رنگش پریده بود ضمن آخرین سخنانش علاوه بر شعار زنده باد آلمان برای اتریش و آرژانتین نیز شعار زنده باد کشید. آیشمن گفت: «این‌ها تنها سه کشوری هستند که من هیچ‌وقت آن‌ها را فراموش نخواهم کرد… از زنم و دوستانم خداحافظی می‌کنم و از آن‌ها انتظار دارم که به یادم باشند.»
آیشمن که در دوران محاکمه‌اش همواره اظهار می‌داشت که مامور و معذور بوده در آخرین لحظات زندگی خود نیز تکرار کرد که «من به قتل یهودیان تمام سعی خود را کردم تا از قوانین جنگ و از پرچم کشورم اطاعت کرده باشم.» و بعد از ادای این جملات خطاب به جلاد گفت: «حالا حاضر هستم.»
قبل از آن‌که او را به بالای دار بکشانند از طرف مقامات زندان یک نقاب سیاه را به طرفش دراز کردند تا آن را به چشمانش ببندند اما آیشمن در حالی که تبسم بی‌رمقی داشت آن را رد کرد و گفت احتیاجی به نقاب سیاه ندارد. بعد وقتی که دیگر حتی فرصت ادای آخرین کلمات نیز به‌سرعت سپری می‌گردید خطاب به جلادش گفت: «ما بار دیگر در آن دنیا و در روز قیامت به یکدیگر خواهیم رسید مرگ سرنوشت نهایی تمام انسان‌های دنیاست. من در حالی می‌میرم که به خداوند ایمان دارم و با ایمان به خداوند می‌میرم.» این‌ها آخرین کلماتی بود که از دهان آیشمن بیرون آمد و بعد از این کلات از آیشمن شنیدند صدایی بود که از تمام بدن وی و از حلقوم او زیر فشار پنجه‌ی مرگ و بر بالای چوبه‌ی دار برمی‌خاست.
۲۵۹۵۷