به گزارش خبرگزاری برگزیده، انتشار خبر بازداشت پژمان جمشیدی در تاریخ ۲۹ مهرماه، به اتهام مطرحشده از سوی یک زن ۲۰ ساله، موجی از واکنشها را در فضای عمومی و بهویژه شبکه اجتماعی X (توییتر سابق) برانگیخت.
این خبر در مدت کوتاهی به یکی از پرجستوجوترین موضوعات روز تبدیل شد و به بحثی دو قطبی میان کاربران، هنرمندان و مخاطبان عادی بدل گشت.
در حالی که هنوز جزئیات پرونده و نتیجه تحقیقات رسمی اعلام نشده است، فضای مجازی به میدان جدال دو نگاه متفاوت تبدیل شده: گروهی از کاربران و برخی چهرههای هنری با تأکید بر اصل «بیگناهی تا اثبات جرم»، خواستار پرهیز از قضاوت زودهنگام و رعایت انصاف رسانهای شدند. در مقابل، بخشی از کاربران بر حساسیت اتهام مطرحشده تأکید کرده و از لزوم توجه به روایت شاکی و پیگیری جدی دستگاه قضایی سخن گفتند.
این تقابل دیدگاهها، ظرف چند ساعت با شکلگیری موجی از هشتگها و نقلقولها در X، به یکی از مهمترین سوژههای گفتوگوی عمومی بدل شد. هدف این گزارش، بررسی واکنشهای مردم در پلتفرم X و تحلیل فضای شکلگرفته پیرامون این پرونده است؛ اینکه کاربران عادی چه گفتهاند، لحن غالب توییتها چگونه بوده، و در نهایت چه تصویری از عدالت، قضاوت، و سلبریتیبودن در ذهن کاربران شکل گرفته است.
دیدگاه کاربران در X
در میان واکنشهای کاربران، برخی بر بیاعتمادی به قضاوت جمعی و تغییر نگاه مردم تأکید داشتند.
یک کاربر با لحنی تلخ نوشت:«یک فکت ثابت شد: نباید مردمی و حتی سر به زیر باشی، چون همین مردم با اتفاقی که حتی آخرش معلوم نیست نابودت میکنند!! نباید کوچکترین اهمیتی به مردم بدهی و فقط باید فکر خودت باشی تمام.»
کاربری دیگر با نگاهی انتقادیتر نسبت به جایگاه سلبریتیها گفت: «او یک بازیگر است. پول میگیرد نقش بازی میکند. چه جلو دوربین چه بدون دوربین.»
در میان توییتها، عدهای نیز احساس شخصی و اعتماد درونی خود را نسبت به پژمان جمشیدی مطرح کردند. یکی از کاربران نوشت: «صاحبنظر نیستم، منتهی حس ششمم همیشه به پژمان جمشیدی مثبت بوده و احساس میکنم به او تهمت زدند. داستان آن دختر هم خواندم، خیلی غیر واقعی به نظر میآمد…»
در سوی دیگر، برخی کاربران بر ضرورت پرهیز از قضاوت عجولانه و حفظ آبروی افراد تأکید داشتند.
یک کاربر با اشاره به انتشار گسترده تصاویر متهم نوشت: «هنوز هیچی ثابت نشده، با آبروی مردم بازی نکنیم. مخصوصاً بعضیها دارن از عکسهایی که پژمان جمشیدی داخلش موجه استفاده میکنند و جریانسازی عجیب میکنند. متهم با مجرم فرق دارد.»
کاربر دیگری نیز در توصیف منش او چنین نوشت: «کسی که وقتی یک خانم میاد کنارش اینجوری دستش را جمع میکند تا بهش نخورد، فکر نمیکنم دل تجاوز را داشته باشد.»
اما در نقطهی مقابل، گروهی از کاربران بر ضرورت درک مفهوم تجاوز و اهمیت فرهنگیِ این مسئله در جامعه تأکید کردند. یکی از کاربران نوشت: «خیلی دردناک است، ما در جامعهای زندگی میکنیم که باید مفهوم تجاوز را توضیح داد. کلی آدم دیدم که در محاوره عادی برای شوخی و خنده میگویند”من اگر بودم به فلانی تجاوز میکردم تا حساب کار دستش بیاد”. طبیعی است وقتی موضوعی مثل پخش شدن خبر تجاوز پژمان جمشیدی پیش بیآید همچین ریاکشنهایی دیده شود.»
کاربری دیگر با نگاهی تحلیلیتر به مسئله واکنش جامعه اشاره کرده و نوشت: «پژمان جمشیدی متجاوز است؟ ممکن است. بیگناه است؟ ممکن است. چیزی که اینجور وقتها مهم است این است که اولین عکسالعمل جامعه، سرکوب زنی که میگوید به او تجاوز شده نباشد، و بهجایش شفافیت روند پرونده را مطالبه کند. کسی که به محض شنیدن خبر، متهم را بیگناه و شاکی را دروغگو میداند، قطعاً حامی تجاوز است؛ حتی اگر خودش نداند.»
تعدادی از کاربران نیز به پروندههای مشابه بینالمللی اشاره کردند و خواستار صبر تا روشن شدن حقیقت شدند.
یکی از توییتها چنین نوشته بود: «از پرونده جانی دپ باید درس گرفته باشیم. تا زمانی که حکم قطعی دادگاه پژمان جمشیدی در پرونده تجاوز جنسی صادر نشده است، باید از هرگونه قضاوت و شایعهسازی یا طرفداری بیجا خودداری کنیم. آبروی دیگران بازیچهی دست ما برای ویو گرفتن نیست.»
در سوی دیگر، گروهی نیز از شجاعت شاکی سخن گفتند. یک کاربر نوشت:«من آن دختر ۲۰ سالهای را که برخاست، حاضر شد هزینههای زیادی بکند تا علیه پژمان جمشیدی با این همه دبدبه و کبکبه شکایت کند و آنقدر پیگیر بود که شکایتش ثبت و مورد تأیید قرار گرفت، تحسین میکنم. مصداق بارز هر کس هرجا هست یه قدم بیاد جلوتر.»
کاربر دیگری نیز تأکید کرد: «امثال پژمان جمشیدی خیلی زیادن، اما هیچکسی مثل آن خانم شجاعت این را ندارد برود شکایت کند. واقعاً آفرین به آن دختر. آدمها تا شهرت و قدرت پیدا میکنند، فکر میکنند صاحب همه چیز هستند و هر غلطی دوست دارند انجام میدهند.»
در نهایت، برخی کاربران با نگاهی انتقادی به حجم اعتماد عمومی نسبت به متهم اشاره کردند. یکی از توییتها نوشت:«این اطمینانی که شما به پژمان جمشیدی دارید، من به خودمم ندارم.»
میان دو قطب قضاوت و صبر؛ جامعهای که در جستوجوی حقیقت است
بازتاب خبر بازداشت پژمان جمشیدی در X، نشان داد که افکار عمومی ایران نسبت به پروندههایی از این دست، نه فقط احساسی بلکه چندلایه و متأثر از تجربههای فرهنگی، رسانهای و اجتماعی است. از یکسو، طرفداران وفادار و باورمندان به اصل بیگناهی تا اثبات جرم در دفاع از او نوشتند، و از سوی دیگر، مدافعان حقوق زنان و حساسیت اجتماعی بر مسئله تجاوز، روایت متفاوتی ارائه کردند.
میان این دو قطب، عدهای نیز خواستار شفافیت، آرامش و برخورد بیطرفانه دستگاه قضایی شدند، مطالبهای که شاید بتوان آن را مهمترین خواسته مشترک کاربران دانست.
۵۹۲۴۴
