غزال زیاری– اسکن‌های دیجیتال بر روی یک مومیایی ۲۳۰۰ ساله، جزئیات جالبی را در مورد آن که مربوط به یک پسر نوجوان است، ارائه کرده است.
تیمی از محققان که توسط سحر سالم، استاد رادیولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه قاهره هدایت می‌شود، به این جمع‌بندی رسیده‌اند که این پسر نوجوان و خانواده‌اش متعلق به طبقه اجتماعی بالا و ثروتمند بوده‌اند؛ چرا که این مومیایی با ۴۹ زیورآلات گران‌بها تزئین شده بود.
سالم در این رابطه گفت:«بسیاری از اینها قطعاتی از طلا بودند و برخی از آنها نیز سنگ‌های نیمه‌قیمتی بودند. هدف از این کار، محافظت از بدن فرد متوفی و سرزندگی آنها در زندگی بعد از مرگ بود.»
این تیم تحقیقاتی، این مومیایی را “پسرطلایی” نامیدند. این مومیایی در سال ۱۹۱۶ در قبرستانی که بین سال‌های ۳۳۲ قبل از میلاد تا سال ۳۰ قبل از میلاد مسیح، در ناگ‌الحسی در جنوب مصر واقع شده،کشف شده بود و تا همین اواخر بدون آنکه بررسی خاصی بر روی آن انجام شده باشد، در موزه قاهره مصر نگهداری می‌شده.
زیورآلات روی بدن او، شامل یک سوسک طلایی بود که روی گردنش قرار داشت و یک زبان طلایی که در دهانش بود.
سلیم دراین باره گفت:«این زیورآلات با آرایشی زیبا طراحی شده بودند و در داخل حفره بدن مومیایی قرار داشتند. در عین‌حال زیورآلات دیگری از جمله چشم هوروس، سوسک نیز در کنار این مومیایی به چشم می‌خوردند.»
سلیم و اعضای تیمش با بهره‌گیری از سی‌تی‌اسکن، بدون آنکه نیازی به باز کردن مومیایی‌ها باشد، جنازه فرد متوفی را بررسی می‌کنند. طبق محاسبات آنها بعد از بررسی اسکلت مومیایی و عدم وجود دندان عقل در دهانش، به این نتیجه رسیدند که این مومیایی، متعلق به یک پسر ۱۴ یا ۱۵ ساله بوده است. بررسی‌های بیشتر مشخص کرد که این نوجوان، ختنه نشده بوده و طبق گفته کارشناسان، این مورد نادری در مومیایی‌هاست و حاکی از آن است که احتمالا او مصری نبوده و ملیت دیگری داشته (چرا که مصری‌ها معمولا قبل از ۱۳ سالگی این کار را انجام می‌دادند.) نکته جالب توجه این است که این نوجوان، به‌عنوان یک فرد غیرمصری، مومیایی شده بود.
استاد سلیمه اکرام، رئیس مصرشناسی در دانشگاه آمریکایی قاهره در این‌باره گفت:«البته این احتمال وجود دارد که خارجی‌ها هم شیوه‌های تدفین مصری‌ها را دنبال می‌کردند و یکی از این اقوام، ایرانی‌ها بودند. گزینه‌های متعددی در مورد ملیت این نوجوان مطرح است؛ او ممکن است یونانی یا ایرانی بوده باشد و یا اینکه اهل آسیای صغیر بوده باشد. اما تنها چیزی که می‌توان گفت این است که او احتمالا یهودی نبوده.»
او ادامه داد:«پروسه مومیایی کردن برای مصری‌ها حکم نوعی دگردیسی را داشته؛ دقیقا وقتی که از یک انسان عادی تبدیل به موجودی الهی می‌شوید.»
در این اسکن‌ها مشخص شد که این پسر نوجوان، صندل به پا داشته. سلیمه در این رابطه گفت:«این صندل‌ها احتمالا برای این بوده که پسر بتواند از تابوت خارج شود. طبق آئین کتاب مردگان مصری‌های باستان، متوفی قبل از خواندن دعاها، می‌بایست این صندلهای سفید را به پای متوفی می‌کردند تا پارسا و پاک شود.»
اکرام در تمجید از جزئیات منتشر شده در این گزارش گفت:«خیلی خوب است که تحقیقی با این سطح از جزئیات انجام شده. این بخشی از ایجاد یک مجموعه داده‌های گسترده برای مصرشناسان است تا بتوان زندگی مردم باستان و باورهای فرهنگی و مذهبی آنها را بهتر درک کرد.»
منبع: Guardian
۲۲۷۲۲۷