در سال‌های اخیر، تعداد کودکان خیابانی در خوزستان به ویژه در کلانشهر اهواز در حال افزایش بوده و این موضوع به یک مطالبه مردم برای ساماندهی این شرایط تبدیل شده است.
مطابق با تعاریف، کودکان خیابانی را کودکان زیر ۱۸ سالی می‌دانند که در خیابان‌ها و اماکن عمومی و پر تردد به صورت دائمی یا موقت مشغول به کسب درآمد یا وقت‌گذرانی هستند.
بنا بر اعلام بهزیستی خوزستان بیش از ۹۰ درصد کودکان کار پسر و ۱۰ درصد دختر هستند از سال ۹۶ تاکنون، یک هزار و ۱۲۷ کودک کار شناسایی شده‌اند، که بیش از نیمی از آنها در شهرستان اهواز زندگی می‌کنند
در حال حاضر، شش مرکز آموزشی حمایتی کودک و خانواده تحت نظارت بهزیستی در شهرستان‌های اهواز، آبادان، اندیمشک، دزفول و مسجدسلیمان و یک مرکز شبانه‌روزی برای نگهداری کودکان خیابانی بی سرپرست و یا بدسرپرست نیز در شهرستان اهواز فعالیت می‌کنند
دلایل اصلی افزایش تعداد کودکان خیابانی در خوزستان معمولاً به مسائل اقتصادی و اجتماعی برمی‌گردد. مشکلات اقتصادی، فقر، بیکاری و ناتوانی خانواده‌ها در تأمین نیازهای اساسی کودکان می‌تواند عامل اصلی در ترک تحصیل و ورود به خیابان باشد. همچنین، مسائل اجتماعی نظیر خشونت خانگی، معضل مواد مخدر و بی‌توجهی به حقوق کودکان نیز می‌تواند عوامل دیگری باشند که باعث افزایش تعداد کودکان خیابانی می‌شود.
با توجه به این مسئله، سازمان‌های مربوطه و دستگاه‌های اجرایی در استان خوزستان برای رسیدگی به این مشکلات و ساماندهی کودکان خیابانی باید تلاش ویژه ای کنند. و تدابیر و برنامه‌هایی برای توانمندسازی خانواده‌های معرض خطر و حمایت از آنها در نظر گرفته شود.
همچنین، هماهنگی‌های مؤثر با دستگاه‌های مربوطه مانند شهرداری، کمیته امداد، اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سازمان صمت و سازمان فنی و حرفه‌ای برای اجرای برنامه‌های مشترک در سطح استان ضرورت دارد.
بهره‌برداری از ظرفیت علمی و کمک‌های نخبگان و اساتید دانشگاه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد نیز به عنوان یکی از راهکارهای مؤثر در کاهش آسیب‌های اجتماعی و ساماندهی کودکان خیابانی موثر است.
مدیران در استان خوزستان باید با توجه و همکاری مردم و نهادهای مختلف، این مسئله را به‌طور جدی مدیریت کنند. افزایش آگاهی عمومی و ارائه آموزش‌های لازم به خانواده‌ها و جامعه نیز از دیگر راهکارهای مهم برای کاهش تعداد کودکان خیابانی است.
با این حال، برای موفقیت در این زمینه، نیاز به همکاری و هماهنگی بین دستگاه‌های دولتی مختلف و سازمان‌های غیردولتی است. همچنین، تأمین منابع مالی و اعتباری کافی برای اجرای برنامه‌ها و پروژه‌های مرتبط، از اهمیت بالایی برخوردار است.
مسئله کودکان خیابانی در خوزستان، به‌عنوان یک چالش اجتماعی و انسانی، نیازمند توجه جدی و راهکارهای کارآمد است. تلاش برای ایجاد شرایط مساعد برای رشد و توسعه سالم کودکان، تأمین نیازهای اساسی آنها و ایجاد فرصت‌های آموزشی و توانمندسازی، می‌تواند به‌عنوان راهکارهای اصلی در مقابله با این مشکل مطرح گردد.
۴۶