به گزارش خبرگزاری برگزیده، واکین فینیکس شب گذشته مهمان ویژه برنامهی «اجرای نیمه شب با استیون کولبر» بود؛ این نخستین حضور او در برنامهی تلویزیونی شبانه پس از گفتوگوی پربحثش در سال ۲۰۰۹ با دیوید لترمن و عذرخواهی تلویزیونیاش در سال ۲۰۱۰ به خاطر همان مصاحبه بود.
مصاحبه جنجالی واکین فینیکس با دیوید لترمن در سال ۲۰۰۹، زمانی اتفاق افتاد که او در قالب شخصیت ساختگی فیلم مستند نمایشیاش با عنوان«من هنوز اینجا هستم»، در برنامه حاضر شد. ظاهر ژولیده، رفتارهای سردرگم و پاسخهای مبهم او، موجب سردرگمی مجری و تماشاگران شد و این تصور را ایجاد کرد که فینیکس دچار فروپاشی روانی شده است. در حالی که این حضور عجیب در واقع بخشی از یک پروژه هنری برای نمایش مرز میان واقعیت و اجرا بود، اما تا مدتها به عنوان یکی از عجیبترین و ناراحتکنندهترین مصاحبههای تاریخ تلویزیون شناخته میشد. بخشهایی از این مصاحبه بعدها بهعنوان بخشی از روایت فیلم مورد استفاده قرار گرفت.
نیت آگاهانه برای واکنش گرفتن از مردم
واکین فینیکس در گفتوگو با کولبر تأیید کرد که قصد داشته واکنشی بزرگ را نه فقط از لترمن، بلکه از عموم مردم برانگیزد. با این حال گفت که پیشاپیش، برنامه را در جریان گذاشته بوده است: «وقتی برای برنامهی دیو رفتم، پیشمصاحبه را هم در نقش انجام دادم و بعدش فهمیدم که این کار زیادی احمقانه است. پس بهشان زنگ زدم و گفتم: “ببینید، این کاری است که میخواهم انجام بدهم. میخواهم به برنامه بروم و این نمایش رو اجرا کنم. فقط میخواهم دیوید من را تکهپاره کند، میخواهم گفتوگو واقعاً خطرناک باشد.”»
او ادامه داد: «آن موقع فقط دنبال واکنش بودم، دوست داشتم ببینم خودم چطور به این اتفاق واکنش نشان میدهم. پس بهتر بود که کسی نداند، مگر در صورت لزوم.»
اما فینیکس اعتراف کرد که تجربهی آن مصاحبه در نهایت بسیار وحشتناک بوده: «خیلی ناراحتکننده بود. پشیمان هستم. هرگز دوباره همچین کاری نمیکنم. واقعاً متأسفم.»
کولبر پس از این جمله خندید و گفت: «نمیدانم دیوید این برنامه را میبیند یا نه.»
فینیکس پاسخ داد: «شاید ببینه، و من باید بگویم… متأسفم.»
عذرخواهی اولیه در سال ۲۰۱۰
واکین فینیکس پیشتر هم وقتی در سال ۲۰۱۰ دوباره در برنامه لترمن حاضر شد، بابت رفتارهایش عذرخواهی کرده بود: «امیدوارم به هیچ طریقی ناراحتتون نکرده باشم. شما آدمی هستید که با افراد زیادی مصاحبه کردید و من فرض را بر این گذاشتم که فرق بین یک شخصیت نمایشی و یک آدم واقعی را متوجه میشوید… اما باز هم معذرت میخواهم.»
در پایان گفتوگو با کولبر، فینیکس به شکلی دوگانه به آن شب نگاه کرد: «عجیب است… چون از یک جهت موفق بود، ولی همزمان یکی از بدترین شبهای زندگیم هم بود.»
مترجم: ریحانه اسکندری
منبع: ورایتی
۵۹۲۴۴
