به گزارش خبرگزاری برگزیده، در تابستان ۱۳۵۸ شکاف حزب توده با دولت موقت و مسئولان ارشد جمهوری اسلامی ایران روزبه‌روز بیش‌تر می‌شد. این شکاف در میان طرفداران تندروی این دو طیف اما نه در حد بیانیه و سخنرانی که به زد و خورد خیابانی کشیده شده بود. تا جایی که روز دوم مرداد ۱۳۵۸ کمیته‌ی مرکزی حزب توده در نامه‌ی سرگشاده به دولت، دادستان کل انقلاب و کمیته‌ی مرکزی امام هشدار داد که چنان‌چه از هجوم عناصر مشکوک به اعضای این حزب جلوگیری نکنند باید مسئولیت عواقب ناگواری را که ممکن است با ادامه‌ی این تحریکات پیش آید به عهده بگیرند. از این سو اما انقلابیون نیز توده‌ای‌ها را به سازمان‌دهی اعتصابات و خرمن‌سوزی و… محکوم می‌کردند. نکته‌ای که امام خمینی نیز در یکی از سخنرانی‌های‌شان بدان اشاره کردند. ایشان روز دوشنبه یکم مرداد ۵۸ در دیدار با اعضای انجمن اسلامی کارکنان وزارت کشور گفتند:
«اساس حزب توده را من یادم هست آن کسی که حزب توده را در ایران ایجاد کرد سلیمان‌میرزا [اسکندری] همسفر من بود در مکه. آدم نمازخوانی بود، توده‌ای به آن معنی که این‌ها می‌گویند نبود که اعتقاد به هیچ نداشته باشند الان به نظر آدم می‌آید که این شلوغ‌کارها به نفع آمریکا کار می‌کنند اگر مدعی‌اند که به نفع ملت کار می‌کنند اگر واقعا ملی هستند خوب چیزی که به نفع ملت است باید بیایند کمک کنند مثل اجزای ادارات و دکترها و مهندسین و زن‌ها و مردها که توی بیابان می‌روند و به مردم کمک می‌کنند که این در ایران سابقه ندارد حالا که یک چنین وضعی در ایران پیش آمده که دکترها هم می‌روند در کشتزارها و برای مردم کمک می‌کنند و معممین هم، علمای بلاد هم می‌روند کمک می‌کنند که لابد شما از تلویزیون دیدید. اگر این‌ها راست می‌گویند که برای ملت خدمت می‌کنند خوب آن‌ها هم بیایند با این‌ها شریک شوند در برداشتن زراعت و کشت زراعت، چرا از کشت جلوگیری می‌کنند. بعد هم که کشت کردند زحمت یک‌ساله‌ی این کشاورز که یک خرمن است آن‌ها آتش می‌زنند. این صحیح است که یک کسی ادعا بکند من موافق خلقم من خدمتگزار به خلقم، خدمتگزار به توده هستم لکن خرمنش را آتش می‌زنم زراعتش را به باد فنا می‌دهم آدم باید از این‌ها بپرسد بعضی شماها که می‌گویید ما مسلمانیم مگر می‌شود که یک کسی مسلم باشد و این‌طور شلوغ‌کاری کند و آدم‌کشی بکند و این‌هایی که می‌گویند ما طرفدار مردم و ضعفا و مستمندان است باید برود پیش آن‌ها بایستد و بگوید که کار نکنید بیایید حقوق را از ما بگیرید این پول از کجا می‌آید که این‌ها به کارمندان بدهند که کار نکنند و حقوق بگیرند این جز این است که می‌خواهند اخلال‌گری بکنند. پول مبداش زحمت مردم است و این‌ها می‌خواهند در امر مملکت اخلال پیدا بشود تا دوباره آن ارباب‌ها بیایند و این‌ها هم به نوایی برسند لکن باید بدانید که دیگر مسئله از این‌ها گذشته راه تا نیمه طی شده باقی آن هم طی خواهد شد شما آقایان که از اعضای انجمن اسلامی هستید و این انجمن را درست کردید من امیدوارم که همه‌ی ایران یک انجمن اسلامی باشد… (بامداد چهارشنبه سوم مرداد ۱۳۵۸)
۲۵۹۵۷