در خصوص اینکه چرا ماه شامگاه ۲۹ رمضان در آسمان ایران دیده نمی‌شود، توضیح داد: اول اینکه در شامگاه پنجشنبه ۳۱ فروردین در افق بیشتر شهرهای ایران جدایی زاویه‌ای ماه و خورشید بسیار پایین است (کمتر از ۵ درجه) و از این نظر هلال ماه در آسمان بسیار به قرص خورشید نزدیک دیده می‌شود. به بیان ساده تر در شامگاه ۲۹ رمضان، هلال ماه پس از غروب خورشید با اینکه بالاتر از افق وجود دارد و پس از خورشید غروب می‌کند اما به دلیل جدایی یا زاویه‌ای بسیار پایین، می‌بینیم جدایی زاویه‌ای ماه از خورشید در آن روز حتی ۲ درجه کمتر است و این باعث می‌شود نسبت به رؤیت‌ناپذیر بودن این هلال از پهنه ایران مطمئن شویم.
سردبیر پیشین مجله نجوم در ادامه افزود: از طرف دیگر لحظه ماه نو (لحظه‌ای که مراکز خورشید، ماه و زمین روی یک صفحه قرار می‌گیرد) ساعت ۷ و ۴۲ دقیقه صبح همان روز (صبح پنجشنبه، ۳۱ فروردین) اتفاق می‌افتد، این یعنی هنگام غروب خورشید، پارامتر سن ماه حدود ۱۱ ساعت است که این عدد از رکورد جهانی رویت جوان‌ترین هلال ماه که ۱۱ ساعت و ۴۰ دقیقه بوده، باز هم کمتر است. به این ترتیب باز هم مطمئن می‌شویم این هلال را نمی‌توان با دوربین‌های دوچشمی قوی و حتی با تلسکوپ‌های بزرگ از ایران رؤیت کرد.
در مناطق سبز، هلال ماه با چشم غیرمسلح و در مناطق صورتی، هلال ماه احتمالا با چشم غیرمسلح دیده می‌شود.
در مناطق آبی، رؤیت هلال ماه به ابزار اپتیکی مانند دوربین دوچشمی و تلسکوپ نیاز دارد.
در مناطق سفید، رؤیت هلال ماه با هیچ ابزاری محتمل و در مناطق قرمز، رؤیت هلال ماه به هیچ‌وجه ممکن نیست.
در «پیش‌بینی یک منجم: یکم اردیبهشت، ۳۰ رمضان در ایران و عید فطر در عربستان خواهد بود» بیشتر در این باره بخوانید.
۵۸۵۸