در این مطلب که تلویحا به نقد جمیله علم الهدی، همسر رئیس جمهور پرداخته، آمده است؛
در سال‌های اخیر برنامه‌ها، همایش‌ها و جشنواره‌های اختصاصی زنانه مختلف و حتی پرخرجی ایجاد شده است. همایش‌هایی که قصد داشته چهره بین‌المللی ایران را در مسائل زنان نشان دهد.
از همایش بانوان تاثیرگذار در زمستان سال گذشته گرفته تا جشنواره بین‌المللی رسانه‌ای خورشید که در چندروز اخیر در مشهد برگزار شد و میهمان‌های مختلفی نیز به کشور آمدند.
عصبانیت حامیان دولت از «بانوی اول» / الگوبرداری نابجا خطاست!
همایش زنان تاثیرگذار در تهران با همین عنوان عجیب درحالی در کشور برگزار شد که انفعال ما در کمیسیون مقام زن سازمان ملل و همچنین غائله‌های تلخ سال گذشته باعث حذف ایران شد. برخی رسانه‌ها درباره این کنگره نوشتند که حضور نمایندگانی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل حداقل می‌توانست بخش عمده‌ای از این رویداد باشد تا به جایگاه ایران کمک کند. اما مدعوین رویداد بیشتر همسران مقامات و رئیس‌جمهور کشورهایی بودند که شاید ایران مراودات فرهنگی و سیاسی چندانی هم با آنها ندارد.
چندی پیش نیز جشنواره رسانه‌ای خورشید با دو هدف زن و رسانه و معرفی جایگاه واقعی زن مسلمان به دنیا برگزار شد. جشنواره‌ای که به گفته شهردار مشهد ۱۰۰ زن فعال رسانه‌ای آزاداندیش و استکبارستیز از بیش از ۴۵ کشور و حدود ۱۲۰ خبرنگار زن ایرانی در آن حضور پیدا کردند و به گفته وی فرصت ارزشمندی برای معرفی و انعکاس جایگاه واقعی زنان ایرانی و واقعیت زیست زنان مشهدی در سطح بین‌المللی بود.
اما آیا می‌توان بعد از پایان این جشنواره دستاوردهای به‌دست‌آمده در آن بازگو شود؟ آیا ارتباطات بین‌المللی به‌دست‌آمده در این دست جشنواره‌ها در طول سال منجر به رشد و توسعه‌ای در حوزه زنان چه در داخل و چه در خارج از کشور خواهد بود؟
سود حاصل از برگزاری چنین جشنواره‌هایی بر بدنه اصلی زنان کشور چیست؟ حالا که دولت و حکمرانی به این نتیجه رسیده است که باید تصویر مخدوش‌شده از ایران در رسانه‌های بین‌المللی را تغییر دهد و درپی همکاری‌های مختلف بین‌المللی است، قرار نیست این تصویر در داخل ایران نیز به زنان کشور نشان داده شود تا فقط تصور محفلی برای جایزه و تشکر به نام زنان نباشد؟
۲۷۳۰۲