غزال زیاری – اگرچه محرومیت طولانی مدت از خواب، قابل مطالعه و بررسی نیست؛ ولی اطلاعات و داده‌هایی در مورد افرادی که مبتلا به نوعی بیماری ارثی نادر، به نام بی‌خوابی خانوادگی مرگ‌آور (FFI) هستند، وجود دارد. این بیماران دارای یک جهش ژنتیکی هستند که باعث تجمع غیرطبیعی پروتئین در مغزشان می‌شود و همین موضوع تدریجا خواب آنها را بدتر می‌کند. بدن آنها شروع به تضعیف کرده و در نهایت می‌میرند؛ دلیل آن هم تشکیل و تجمع غیرطبیعی پروتئین و آسیب‌هایی است که به مغزشان وارد می‌کند. این اختلال، به‌طور میانگین در طول ۱۸ ماه بیمار را می‌کشد.
مطالعه‌ای که در سال ۱۹۸۹ برروی موش‌ها انجام شده، حاکی از آن است که حیوانات تنها می‌توانند بین ۱۱ تا ۳۲ روز بی‌خوابی را تحمل کنند و پس از آن همین بی‌خوابی، آنها را می‌کشد.
رکورد جهانی فردی که برای طولانی‌ترین مدت ممکن بیدار مانده، در سال ۱۹۶۳ در کالیفرنیا ثبت شد. در آن سال رندی گاردنر ۱۷ ساله، برای ۱۱ روز و ۲۵ دقیقه بدون آنکه ثانیه۱ای بخوابد، بیدار بود و برروی پروژه نمایشگاه علمی دبیرستانش کار می‌کرد.
البته گزارش شده که بعد از آن، افراد دیگری نیز رکورد او را شکسته‌اند؛ مثلا رابرت مک‌دونالد در سال ۱۹۸۶ برای ۱۸ روز و ۲۲ ساعت به‌صورت متوالی بیدار بوده؛ ولی هیچ یک از این موارد از نزدیک تحت نظارت نبودند و یا مثل مورد گاردنر، مورد تائید پزشک قرار نگرفتند.
کتاب رکوردهای جهانی گینس هم چنین موردی را پوشش نمی‌دهد؛ آنها از سال ۱۹۹۷، حاضر به دریافت گزارش‌هایی در مورد طولانی‌ترین مدت بی‌خوابی افراد نشدند و دلیل آن هم خطرات فراوان مرتبط با بی‌خوابی عنوان شده است.
بیشتر بخوانید:
-
این شهاب سنگ چقدر ترسناک است؟ خانه آدم فضایی هاست؟
-
آشنایی با عنکبوت غول‌پیکر، «نادر» و «مرموز» که تازه کشف شده / عکس
درسال ۲۰۱۹، نتیجه یک مطالعه انسانی که در نشریه طبیعت و علم خواب منتشر شد، حکایت از آن دارد که هوشیاری شرکت‌کنندگان تا زمانی که ۱۶ ساعت بی‌خواب بوده‌اند، نسبتا طبیعی بوده ولی بعد از ۱۶ ساعت بی‌خوابی، کمبود توجه آنها به‌طرز قابل‌توجهی افزایش یافت و حتی بدتر از کسانی شد که به بی‌خوابی مزمن مبتلا هستند. نتیجه یک بررسی انجام شده در سال ۲۰۰۰ گویای آن است که بیدار ماندن برای ۲۴ ساعت، هماهنگی چشم و دست را کاهش می‌دهد و مشابه وجود ۱/۰ % الکل در خون فرد عمل می‌کند. طبق تحقیقات کلینیک کلیولند، اثرات کم‌خوابی به مدت ۲۴ ساعت، شامل کاهش زمان واکنش، گفتار نامفهوم، اختلال در تصمیم‌گیری، کاهش حافظه و توجه، تحریک‌پذیری، اختلال در بینایی و شنوایی و اختلال در هماهنگی چشم و دست و لرزش بود.
در بخش دیگری از گزارش کلینیک کلیولند به این نکته اشاره شده که بعد از ۳۶ ساعت بی‌خوابی، ممکن است نشانگرهای التهابی خون افراد افزایش یافته و حتی دچار عدم تعادل هورمونی و کاهش متابولیسم شوند. تحقیقات محدودی در مورد اثرات بی‌خوابی بعد از ۷۲ ساعت انجام شده ولی احتمالا افراد دچار اضطراب، افسردگی، توهم و مشکل در عملکرد اجرایی خواهند شد.
منبع: livescience
۵۸۵۸