«کودتای شانس» وودی آلن که از این آخر هفته در فرانسه اکران شد تنها توانسته امتیاز ضعیف ۲.۶ از ۵ را در «آلوسینه» که معادل فرانسوی «راتن تومیتوز» است، به دست آورد.
با توجه به اینکه «کودتای شانس» در ونیز استقبال خوبی داشت و بسیاری از منتقدان آن را بهترین فیلم آلن در سال‌های اخیر نامیدند، این امتیاز بسیار ناامیدکننده است.
با وجود اینکه از چند فیلم آخر آلن تنها برخی از آنها در آمریکا به نمایش درآمدند، او همیشه در فرانسه نقدهای درخشانی دریافت می‌کرد. به عنوان مثال، «کافه سوسایتی» در سال ۲۰۱۶ در فرانسه به شدت با اقبال روبرو شد اما در متاکریتیک فقط امتیاز ۶۴ را به دست آورد.
از دیگر فیلم‌های اخیر آلن که در فرانسه، اما نه در آمریکا با استقبال زیادی مواجه شدند، می‌توان به «یک روز بارانی در نیویورک»، «جادو در مهتاب» و «مرد بی‌منطق» اشاره کرد.
داستان فیلم جدید آلن در یک روز پاییزی در پاریس می‌گذرد و درباره نویسنده‌ای به نام آلن است که به صورت تصادفی با یک دوستی قدیمی برخورد می‌کند و برایش بلیت قرعه‌کشی می‌خرد، اما روزگار طبق میل آنها پیش نمی‌رود.
«کودتای شانس» اما در سایت راتن تومیتوز با ۲۰ نقد نوشته شده امتیاز حال حاضر ۸۵٪ را دارد.
منتقد گاردین در این باره نوشته است: وودی آلن با نزدیک شدن به تولد ۸۸ سالگی‌اش، به نظر می‌رسد وقتش تمام شده است. خلاقیت‌های او کمرنگ شده است، رسوایی‌ها او را بدبین کرده و با این حال همچنان ناامید نشده و برای خلق داستان‌های متفکرانه خود درباره اتفاق‌ها و تصادفات خوش، به اروپا نقل مکان می‌کند تا با بازیگران فرانسوی کار کند؛ مانند یک قمارباز شکست خورده که امیدوار است یک کازینو جدید تغییری در بخت و اقبال او ایجاد کند. بدیهی است که دل بستن به بلیت لوتو باطل است؛ اما شوک واقعی این است که این بهترین چیزی است که او حداقل در یک دهه اخیر کارگردانی کرده است.
منتقد ورایتی از این فیلم به عنوان بهترین فیلم آلن پس از «جاسمین غمگین» یاد کرد. ددلاین نوشت پنجاهمین فیلم وودی آلن خیره کننده و عالی است، اما نمی‌تواند بر تنبلی در نویسندگی غلبه کند. تلگراف از آن به عنوان شادترین فیلم وی در سال‌های اخیر یاد کرد و رولینگ استون نوشت بهترین فیلم آلن در یک دهه اخیر بوده است.
خبرگزاری فرانسه نوشت: وودی آلن پس از گسترش دنیای روشنفکران شهری خود از نیویورک تا بارسلونا، رم و پاریس با «کودتای شانس» یا «سکته شانس» که اولین فیلمش به زبان فرانسوی است، قدمی فراتر گذاشت. این فیلم در عین حال که کاملاً یک فیلم فرانسوی است، بی‌تردید ساخته وودی آلن هم است و مولفه‌های فیلم‌های وی شامل رابطه ریاکارانه، دکور مجلل، بازیگران جذاب و با استعداد و حداقل یک فرد گمشده را در خود دارد. در حالی که اتهام سواستفاده جنسی ممکن است وجهه آلن را در آمریکا مخدوش کرده باشد، این کارگردان همچنان در فرانسه مورد استقبال قرار می‌گیرد.
روزنامه فرانسوی لیبراسیون هم چند حکایت جالب در مورد این فیلم بیان کرده است از جمله اینکه پنجاهمین فیلم آلن حدود ۱۰ میلیون یورو هزینه داشت و با استفاده از تخفیف مالیاتی برای تولیدات خارجی، بازیگران روزانه ۲۰۰۰ یورو دستمزد گرفتند.
ظاهراً چندین بازیگری که آلن برای فیلم خود می‌خواست از بازی در این فیلم خودداری کردند. نام‌هایی که لیبراسیون از آنها نام برده عبارتند از ژیل للوش و وینسنت کسل که هر ۲ به دلیل خطر برچسب منفی خوردن از همکاری با وی خودداری کردند. نقش اصلی هم که قرار بود توسط لیا سدو ایفا شود در نهایت به لو دلاژ رسید و ایزابل هوپر نتوانست حضور در این فیلم را در برنامه فشرده کاری‌اش قرار دهد.
البته هوپر پیش از این گفته بود دلش می‌خواهد با آلن همکاری کند و حتی آخر هفته گذشته، در کنسرت جاز آلن در پاریس حضور داشت و پس از آن در پشت صحنه با او دیدار کرد. همچنین گفته شده آلن و سیدو هم رابطه دوستانه‌ای دارند و او همیشه وقتی آلن در پاریس است با وی دیده می‌شود بنابراین درباره وی هم نمی‌توان گفت برای شهرتش نگران بود.
اما جالب‌ترین نکته در این مطلب لیبراسیون این است که به گفته برخی از بازیگران – که ناشناس مانده‌اند – ترجمه فرانسوی فیلمنامه شبیه یک «فیلم تلویزیونی خنده‌دار» خوانده می‌شد و به همین دلیل بازیگران در خفا برای بازنویسی دیالوگ‌هایشان با هم ملاقات کردند و تغییراتی ایجاد کردند که آلن از آنجا که زبان فرانسه نمی‌دانست، از آنها مطلع نشد.
در هر حال دیالوگ‌ها یکی از انتقادهای اصلی منتقدان فرانسوی در مورد این فیلم است و به نظر می‌رسد تلاش پنهانی بازیگران هم نتیجه مثبتی به بار نیاورده است.
«کودتای شانس» هنوز توزیع کننده‌ای در آمریکا ندارد و به احتمال زیاد پیش از اینکه در آمریکا روی پرده برود به صورت VOD در فرانسه منتشر خواهد شد.
۵۷۵۷