وقتی مذاکرات مثبت است باید به یک سمتی حرکت کنیم که نهایتاً دو کشور ایران و آمریکا به مذاکره مستقیم برسند. نمیشود که تا ابد واسطهها کار کنند؛ بالاخره وقتی دو کشور مهم با هم مذاکره میکنند، در دیپلماسی در هر مذاکره حساس یک چیزهایی دارند که نمیخواهند بقیه بفهمند. یعنی تا یک مرحلهای میانجیها میتوانند نقش مثبت بازی کنند و صداقتشان را نشان بدهند اما وقتی شما به یک مراحل حساسی میرسید بهویژه در رابطه با پرونده هستهای، و برجام، در این مرحله باید بتوانید مستقیم صحبت کنید و بقیه ۱+۵ هم در گفتوگوها بیایند.»
او ادامه داد: «وقتی که دو طرف چه آمریکا و چه ایران مقاماتشان مصاحبه میکنند میگویند که ما آمادگی داریم که مذاکرات و دیپلماسی را ادامه دهیم و دیپلماسی بهترین اقدام برای رسیدن به توافق است. هر دو دائم این را میگویند طبیعتاً ما به مرحلهای میرسیم که باید بقیه هم بیایند. یک اصولی در توافق برجام هست که در اقدام مشترک ۱+۵ آن را شکل داده و براساس این توافق جمعی ۱+۵ برجام شکل گرفته است. الان ترامپ از برجام خارج شده، ایران هم عمل متقابل انجام داده، میخواهند احیاءاش کنند حالا یا همان را، یا به صورتهای دیگر توافق درازمدت. بنابراین به یک جایی میرسیم که عمان و قطر و ژاپن و… نمیتوانند نقش اساسی دیگری داشته باشند. بنابراین ما داریم به آن مرحلهای میرسیم که ایران و آمریکا جلساتی با هم صحبت کنند، وقتی به توافق رسیدند بعد بقیه هم جمع شوند و مراحل بعدی تا توافق نهایی را طی کنند.»
فرجیراد در مورد اهداف آمریکا از ادامه مذاکرات افزود: «آمریکاییها دنبال این هستند که این توافق انجام شود. الان در ظاهر اعلام میکنند که ما نمیخواهیم در رابطه با برجام صحبت کنیم. این به خاطر مسائل داخلی خودشان است. برجام و گفتوگوهای برجامی در دو سالونیم گذشته دوبار شکست خورده است. یکبار تیم دولت قبلی در یکی دو ماه قبل از اینکه دولت جدید در ایران سر کار بیاید، بعد هم آقای باقری تا ۸۰، ۹۰ درصد هم پیش رفته بودند، شاید بیش از ۹۰ درصد، اما مذاکرات شکست خورد. این برای آمریکا یک شکست دیپلماتیک بود. حالا آمریکا به انتخابات مهم به نام ریاستجمهوری نزدیک شده، جمهوریخواهان نمیخواهند دموکراتها موفق شوند به همین دلیل دولت آمریکا نگران است که این مذاکرات علنی شود. اگر مطمئن بود که حتماً این مذاکرات به نتیجه میرسد آمریکا این را تأیید میکرد، یعنی علنی میکرد. آنها میخواهند یک توافقی انجام شود که در واقع به قول خودشان ایران به سلاح هستهای نرسد. غنیسازی بماند، یعنی متوقف شود و آن نگرانیهایی که دارند حالا چه از جانب خودشان، چه فشارهای اروپا، چه فشارهای عربها و عربستان و بهویژه فشارهای اسرائیل، روی آنها کم شود.»
۲۳۳۰۲