علی محمدرحیمی، نمایشنامهنویس، کارگردان و بازیگر، که پیش از این چندین تئاتر را برای مخاطبان بزرگسال و نیز کودک و نوجوان به روی صحنه برده بود، بعد از گذشت سالها دوری از کارگردانی، این بار با موضوعی امروزی مسئلهای را در صحنه نشان میدهد که در میان جامعه، به خصوص برخی از مسئولان رواج دارد؛ مسئلهی پشت همخالی کردن، سر یکدیگر کلاه گذاشتن، رشوهدادن، دروغگویی، دزدی، طمع، تهمتزدن، فریبکاری، دورویی و شیادی! همهی اعمال و صفات ناپسندی که بشر همواره برای دستیابی به سود بیشتر به آن روی آورده و منافع شخصی خویش را با انجام این امور دنبال میکند.
دستمایهی نویسنده برای به نگارش درآوردن این نمایشنامه، نمایشنامهی پاتلن وکیل نوشتهی نمایشنامهنویسی فرانسوی از قرون وسطا در سال ۱۴۶۴است. متنی که محمدرحیمی بر اساس آن به اقتباسی امروزی دست میزند و بر آن میشود که مابهازاهای وضعیت آدمهای جامعهی ایرانی را به تصویر درآورد. در اینجا لازم به یادآوری است آنچه که به بهتر شدن نمایشنامه کمک میکند، موجز ساختن قصهی اصلی متن اولیه و روزآمدسازی آن با زبان طنز خاص نویسنده است که البته یکی از امور مهم برای نگارش متن اقتباسی به شمار میرود و جزو وظایف اصلی نمایشنامهنویس نیز محسوب میشود. اما علی محمدرحیمی در اجرا از متن خود پیشی میگیرد و با کارگردانی حسابشدهی اثرش، تلاش میکند با همهی کمبودهای مالی که گریبانگیر اغلب تولیدات تئاتری سالهای اخیر است، اجرایی متناسب تالار چهارسو فراهم کند. بازیهای یکدست گروه بازیگران به خصوص علی فروتن و حمید گلی، طراحی صحنهی کاربردی و خلاقانه، موسیقی انتخابی و ساخته شدهی نیما عظیمینژاد و نیز هماهنگی طراحی نور و لباس با بقیهی عناصر اجرایی و نیز ایدههای نوآورانهی کارگردان همهگی در به جود آوردن داستان نمایشنامه و فضاسازی آن و شرایط یک اجرای خوب و حرفهای تئاتر تأثیرگذار عمل میکنند تا تماشاگر اوقات خوشی را در سالن تئاتر چهارسو بگذارند و نیز به این وضعیت به وجود آمده بیندیشد و در لحظات زیادی از اجرا با آن همذاتپنداری کند و بخندد.
امید که تئاتر شهر با تولید تئاترهای حرفهای و نه آماتوری به روزهای خوب گذشته برگردد و تماشاگران بیشتری برای دیدن آثار مؤثر و قابل تأمل، به این مجموعه قدم بگذارند.
*نمایشنامهنویس، مدرس و پژوهشگر تئاتر
۵۷۵۷
