اردبیل

بازی‌هایی که همدلی و نشاط می‌آورند؛ جشنواره‌ای برای گسترش بازی‌های محلی

به گزارش خبرگزاری یولن از اردبیل، با فرا رسیدن فصل پاییز و اتمام کار برداشت محصولات از مزارع و باغات روزهای کار وتلاش و کشاورزی به پایان رسیده و اکنون وقت فراغت اهالی در کنار خانواده است.

بر این اساس اولین جشنواره پاییزی ورزش‌های بومی و محلی و سنتی در شهرستان خلخال در روستای طولش برگزار شد.

شادی و نشاط خاصی امروز در میان مردم این مناطق موج می‌زد؛ تمام مسیر روستای طولش از سمت خلخال و روستای خوجین مملو از اهالی و  علاقمندان به ورزش‌های بومی و محلی بود که به سمت محل برگزاری در دامنه کوه ازناو و مشرف به روستای طولش در حرکت بودند.

 

در مکانی  از محل برگزاری جشنواره نشاط خاص حضور کودکان و نوجوانان و خانواده‌ها را می‌شد از نزدیک دید. در گوشه‌ای دیگر نفرات در دو طرف میدان بازی با چوب‌دستی‌های بزرگ در حال بازی «چیلینگ آغاج» بودند.

در سمتی دیگر از این جشنواره با حضور بانوان، بازی بومی و محلی «بش داش» که بیش از ۱۵ مرحله است، اجرا می‌شد. همچنین جوانان حاضر در این جشنواره به زورآزمایی با تایرهای بزرگ خودروهای سنگین و بازی طناب کشی پرداختند.

 

در روستای طولش به رسم دیرینه مردم شهرستان خلخال، بازی‌های بومی و محلی در روزهای کوتاه پاییزی از اوایل صبح‌دم آغاز و تا عصر ادامه می‌یابد.

کرم جعفری، کارشناس بازی‌های بومی و محلی در خصوص این بازی‌ها در شهرستان خلخال و استان اردبیل گفت: بازی‌های بومی و محلی جزو ساختارهای زندگی روستایی و بخش مهم شادی آفرین در روستاها با فرهنگ‌های سنتی است. این بازی‌ها در بیشتر روستاهای استان اردبیل در سال‌های نه چندان دور رواج داشته است.

 

وی گفت: در بازی «چلینگ آغاجی» دو گروه با نفرات خاص به تعداد ۳ تا ۸ نفر با دو قطعه چوب، چماق یا آغاج، و چلیک، بازی را ادامه می‌دهند و به صورت چهره به چهره چوب یا چلیک پرتاب شده توسط چماق، از سوی نفرات مقابل دریافت می‌شود و با برخورد چوب یا دست، نفر و یا کل بازی‌کنندگان حذف و گروه جای خود را با گروه بازنده عضو می‌کند.

جعفری در خصوص بازی مهیچ و شیرین قیش وردی یا کمربندزنی نیز بیان کرد: این بازی سنتی، نشان از قدرت بدنی جوانان و دفاع از خود بوده که به‌صورت گروهی برگزار می‌شود.

وی ادامه داد: این بازی بومی و محلی در روستاها در پشت بام‌ها برگزار می‌شده، چرا که با این کار پشت بام خانه‌های خشت و گلی عایق می‌شد و با کوبیدن پا به کف پشت بام، سقف، دیگر در زمان بارش باران چکه نمی‌کرد.

 

این پژوهشگر بازی‌های بومی و محلی در خصوص بازی قیش وردی و ویژگی آن برای سنین خاص گفت: یکی دیگر از بازی‌های بومی و محلی که علاقمندان زیادی در بین جوانان و کهنسالان روستا دارد، بازی «بورک آپاردی» است که به زبان یولنی، «قاپیدن کلاه» از سر نفرات بوده و باید نفرات کناری، تا گرفتن کلاه از فردی که کلاه را برده، وی را دنبال نمایند.

ایوب طالب‌پور، رئیس هیات بازی‌های بومی و محلی شهرستان خلخال گفت: در اولین جشنواره پاییزی سال ۱۴۰۰ که با محوریت ورزش و سلامت در روستاها برگزار شد، مهیج‌ترین و پر مخاطب‌ترین بازی‌ها در این جشنواره، بازی‌های بش داش، چلینگ آغاچ، قیش وردی، بورک آپاردی و طناب کشی، حمل اجسام سنگین با حضور جوانان بود که از ۳۰ نفر از برگزیدگان این جشنواره و مسابقات فرهنگی روستا تجلیل شد.

 

گفتنی است؛ ورزش‌های بومی و محلی که قدمت تاریخی دارند علاوه بر ایجاد تحرک در افراد برای زندگی سالم، باعث بهبود عملکرد فکر، فعالیت اجتماعی، همدلی و شادی و نشاط می‌شدند. ترویج و گسترش این‌گونه بازی‌ها می‌تواند در افزایش سلامت و نشاط اجتماعی و به‌خصوص جوانان موثر باشد.

انتهای پیام/۳۴۶۳/


سرور مجازی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا