به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برگزیده های ایران، غیرفعال شدن واحدهای تولیدی و صنعتی یکی از معضلات اساسی اقتصاد ایران است. در ابتدای شروع به کار دولت سیزدهم مقرر شد که احیای واحدها ـ چه واحدهایی که به‌صورت کامل راکد شده‌اند و چه واحدهایی که زیر ظرفیت کامل خود کار می‌کنند ـ (در داخل و خارج از شهرک‌ها و نواحی صنعتی)، در دستور کار قرار گیرد، بر همین مبنا نیز هم نهضت ملی احیای واحدهای اقتصادی و هم سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی نسبت به راه‌اندازی مجدد واحدها اقدام کردند؛ نتیجه این شد که از بالغ بر ۵۰هزار واحد راکدی که در سال ۱۴۰۰ شناسایی شده بودند تا پایان سال ۱۴۰۲ با احیای بالغ بر ۸۷۷۰ واحد، تعداد واحدهای راکد حدود ۴۱هزار واحد شد.
به گزارش برگزیده های ایران، یکی از مزایای احیای واحدهای تولیدی راکد و نیمه‌راکد, احیای مشاغلی است که برای مدتی از بین رفته‌اند.
محمود کریمی بیرانوند, معاون اشتغال وزارت کار با اشاره به اینکه بیش از ۸ هزار واحد تولیدی متوسط و بزرگ در دوره دولت سیزدهم که تعطیل یا راکد بودند، راه‌اندازی شد، تصریح کرد: از محل این اقدام ۱۵۰هزار فرصت شغلی دوباره به چرخه کار برگشت و حفظ شد.
معاون اشتغال وزارت کار معتقد است که یکی از گام‌های مثبت و مؤثری که دولت برای رونق بازار کار برداشته احیای بنگاه راکد و نیمه‌‌فعال است که فعال شدن آنها تأثیر بسزایی در اشتغال کشور داشته است.
از جمله دلایل برای موفقیت دولت سیزدهم در کاهش نرخ بیکاری می‌توان به اطلاع یافتن از مشکلات واحدهای تولیدی و رفع آنها، هدایت نقدینگی بانک‌ها به بخش تولید، توجه به تولید داخل، احیای واحدهای راکد و بازگشت کارکنان آنها، رونق و رشد اقتصادی در بخش‌های مختلف، بهبود صادرات، مدیریت واردات کالاهای دارای تولید مشابه داخل، بهبود مستمر فضای کسب‌وکار و تسهیل صدور مجوزها اشاره کرد.
/+