بحرانهای آشکار و پنهان اسرائیل بعد از جنگ؛ بازگشت کابوس «فروپاشی از درون»
بحرانهای آشکار و پنهان اسرائیل بعد از جنگ؛ بازگشت کابوس «فروپاشی از درون»
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری برگزیده های ایران، در حالی که بعد از جنگ غزه و نیز جنگ ۱۲روزه با ایران، صهیونیستها تحلیلهای متعددی درباره وضعیت بحرانی رژیم صهیونیستی و مقوله فروپاشی این رژیم ارائه دادهاند، اوری گولدبرگ، تحلیلگر سیاسی معروف صهیونیست و مشاور سابق امنیت داخلی این رژیم، در مقالهای که الجزیره آن را بازنشر کرده، به «فروپاشی اسرائیل از درون» بهشکل آرام و تدریجی پرداخته که شرح آن بهشکل زیر است؛
برای بسیاری ممکن است اسرائیل یک طرف پیروز و یک قدرت مسلط در منطقه بهنظر برسد؛ طرفی که بهطور همزمان در چند جبهه میجنگد و ضربات ویرانگری به دشمنان خود وارد میکند و در عین حال از حمایت گسترده پایگاههای خود در غرب برخوردار است و حاکمان غرب علیرغم مخالفتهای مردمی، همچنان از اسرائیل حمایت میکنند.
اسرائیل بین توهم قدرت و واقعیت فروپاشی از درون
اما زیر این پوستهای که میبینید، اسرائیل از درون در حال فروپاشی است. یک ائتلاف بینالمللی بهرهبری ایالات متحده و شامل قطر، مصر، عربستان سعودی و ترکیه، بهتدریج در تلاش است تا غزه را از کنترل اسرائیل خارج کند و به اسرائیل فشار میآورد تا ماجراجوییهای توسعهطلبانه خود را در سوریه و لبنان کنار بگذارد.
کابینه اسرائیل علناً با این روند مخالف است، اما ناچار است که آن را بپذیرد؛ بهویژه اینکه متوجه شده است در دستیابی به «اهداف جنگی» اعلامشده خود، یعنی نابودی حماس و بازگرداندن اسیران زنده، شکست خورده است.
برای رهبران غربی دشوار است که بپذیرند اسرائیل به عاملی در بیثباتی منطقهای تبدیل شده است، بنابراین، سادهترین استراتژی این است که بهتدریج و بیسروصدا حمایت خود را قطع کنند و به اسرائیل اجازه دهند بهشکل تدریجی، با واقعیت نوظهور سازگار شود.
واقعیت آن است که تحولات منطقهای، نقش اسرائیل را تضعیف میکند و موازنه قدرت را تغییر میدهد. حمایت بیقیدوشرطی که اسرائیل زمانی از سوی ایالات متحده و اروپا از آن برخوردار بود، رو به کاهش است، همانطور که همکاری با کشورهای عربی رو به افول است. برای دههها، فلسطینیها ـ مانند اخوان المسلمین ـ بهعنوان تهدیدی بزرگتر برای ثبات منطقهای نسبت به اسرائیل تلقی میشدند، اما امروز اینگونه نیست.
حاکمان غربی در حالی که زمانی حماس را محکوم و دفاع اسرائیل از ارزشهای غربی را ستایش میکردند، امروز با مشاهده شواهد مستند از جنایات نسلکشی اسرائیل در غزه مجبور شدهاند سکوت کنند، حتی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا هم نسبت به گذشته خیلی کمتر، از حماس بدگویی میکند، بنابراین غربیها برای اینکه اسرائیل را با واقعیت جدید سازگار کنند، گاهی اوقات با سردی پاسخ آن را میدهند و میگذارند که منتظر بماند.
علیرغم ادعاهای مقامات اسرائیلی، اما همه میدانند که اسرائیل برای انجام حملات در سوریه، لبنان و سایر کشورهای منطقه، به همکاری بینالمللی نیاز دارد و بهخاطر کاهش همین حمایتها میبینیم که حملات اسرائیل در منطقه بهتدریج در حال کاهش است و دیگر نمیتواند بهدنبال گسترش عمق استراتژیک باشد.
اسرائیل در جبهه دیپلماتیک بازنده شد
اما در جبهه دیپلماتیک، اسرائیل طرف بازنده است؛ جایی که حماس همچنان در حال مذاکره بوده و کابینه اسرائیل در حال تعلل است. اگر این وضعیت ادامه یابد، اسرائیل خودش را در برابر واقعیتی خواهد دید که فکرش را نمیکرد، بهعنوان مثال، امروز چندین پیشنهاد بینالمللی مطرح شده است با این مضمون که اسرائیل باید خودش هزینه جمعآوری آوارهایی را که در طول بیش از دو سال جنگ نسلکشی علیه غزه بهجای گذاشته است، بپردازد.
از طرف دیگر، در حالی که اسرائیل در آستانه از دست دادن جایگاه خود بهعنوان قدرت مسلط در منطقه است، جامعه اسرائیل انرژی قابلتوجهی را صرف درگیریهای داخلی بر سر «روح اسرائیل» و تعمیق اشغال غیرقانونی سرزمینهای فلسطینی میکند.
امروز رویکرد اسرائیل بهطور فزایندهای بر مسائلی از «تهدیدات علیه یهودیان» گرفته تا آنچه بهعنوان «هستی جمعی اسرائیل» شناخته میشود، متمرکز شده و بحثهای ژئوپولیتیکی را که حتی شش ماه پیش رایج بود، کنار گذاشته است، همچنین بیتوجهی گستردهای به واقعیتهای جهانی و افکار عمومی بینالمللی وجود دارد.
اسرائیل میان کابوس تکراری فروپاشی از درون
بهعنوان مثال، رسوایی اخیر مربوط به نیروی هوایی اسرائیل را در نظر بگیرید. خلبانان آینده، که در آستانه فارغالتحصیلی پس از دو سال آموزش بودند، تحت یک «شبیهسازی زندان» یکهفتهای قرار گرفتند که یکی از سختترین مراحل آموزش آنها محسوب میشود، پس از آن، آنها برای استراحت به هتلی در مکانی مخفی فرستاده شدند.
اما آن خلبانان، مکان هتل را برای خانوادههایشان که آخر هفته به دیدار آنها رفتند، فاش کردند و برخی از آنها حتی الکل نوشیدند، فرمانده آنها حتی اجازه این کار را داده بود، سپس تومر بار، فرمانده نیروی هوایی گفت که همه این خلبانان با اقدامات انضباطی روبهرو خواهند شد و “هیچ گونه تساهلی در مورد ارزشها، که پایه و اساس اخلاق نیروی هوایی هستند، وجود نخواهد داشت.”
این وضعیت اسرائیل دقیقاً همان تعریف فروپاشی است. نیروی هوایی اسرائیل مسئول بیشتر ویرانیها در غزه، از جمله بمباران خانهها و زیرساختهای غیرنظامی است که جهان را وحشتزده کرده و ارتش اسرائیل را از ادعای خود مبنی بر “اخلاقیترین ارتش جهان” بودن محروم کرده است، با این حال میبینیم که همین نیروی هوایی همچنان از “ارزشها” و “اخلاق” صحبت میکند. خلبانان ابزار اصلی این جنگ نسلکشی هستند، اما آنچه مهم است، این است که آنها بدون اجازه الکل نوشیدهاند!
اما خطرناکترین جنبه وضعیت کنونی این است که اسرائیل انسجام داخلی خود را از دست داده است؛ جایی که کودکان واکسینهنشده از سرخک و آنفلوآنزا میمیرند، گروههایی از نوجوانان به فلسطینیهایی که خیابانها را تمیز میکنند یا اتوبوس میرانند حمله میکنند، شهروندان فلسطینی در داخل اراضی ۱۹۴۸ در درگیری با گروههای جنایتکار اسرائیلی کشته میشوند و نیروهای نظامی اسرائیل که در جنگ غزه شرکت کرده بودند، یکی پس از دیگری خودکشی میکنند.
سیستم بهداشتی روان عمومی اسرائیل تحت فشارهای ناشی از پیامدهای جنگ از هم پاشیده میشود و کلاسهای درس روزانه لغو میشوند، در وزارت آموزش و پرورش تاکنون ۲۵ مقام ارشد آموزشی در دوره کابینه نتانیاهو استعفا دادهاند. در تلآویو، بهدلیل کمبود کارکنان واجد شرایط، کارمندان شهرداری تشویق شدهاند که هفتهای یک بار در مهدکودکها و کودکستانها داوطلب شوند.
همین چالشها در نهاد قضایی اسرائیل هم تکرار میشود و همچنین کمبود قاضی وجود دارد؛ زیرا وزیر دادگستری با رئیس دیوانعالی کشور ارتباط برقرار نمیکند و انتصابات قضایی نیاز به تأیید هر دو دارد. وضعیت بهگونهای است که در سیستم قضایی اسرائیل، دو وزیر کابینه نتانیاهو همزمان ۹ پست را در اختیار دارند.
بهطورکلی اسرائیل بهسرعت در حال تبدیل شدن به یک پوسته توخالی است و نهادهای آن در حال فروپاشی هستند. نسل کنونی و آینده اسرائیل محکوم به فقر نهادی، مالی و فرهنگی هستند و باید در جایی زندگی کنند که از درون کاملاً در حال فرو ریختن است.
/+