به گزارش برگزیده های ایران مانور نظامی سه روزه چین در اطراف جزیره تایوان روز یکشنبه به پایان رسید. سخنگوی وزارت امور خارجه چین دوشنبه در یک نشست خبری درباره این مانور گفت: صلح و ثبات تایوان به بحث استقلال این جزیره گره خورده است. وی همچنین تاکید کرد: مسئله تایوان صرفاً موضوع داخلی چین است. اصل چین واحد یک اجماع غالب در بین جامعه بین المللی و یک هنجار اساسی در روابط بین الملل است. بزرگترین تهدید برای صلح بین تنگه، نیروهای “استقلال تایوان” و همدستی و حمایت خارجی از فعالیت های آنها است.
وانگ ون بین افزود: ما امیدواریم که جهان ماهیت مسئله تایوان را به وضوح ببیند، از اصل چین واحد پیروی کند و با تمام اشکال فعالیت های جدایی طلبانه استقلال تایوان مخالفت کند. استقلال تایوان و صلح و ثبات در میان تنگه به اندازه آتش و آب آشتی ناپذیر است. برای حفظ صلح و ثبات در تنگه تایوان، باید تمام اشکال فعالیت های جدایی طلبانه استقلال تایوان را رد کرد.
چین روز جمعه مانور نظامی بزرگی را در آبهای اطراف تایوان آغاز کرد. این مانور در واکنش به سفر اخیر رئیس‌جمهور تایوان به آمریکا و دیدار او با شماری از مقام‌های عالی‌رتبه از جمله با رئیس مجلس نمایندگان آمریکا بود. این دیدار که نخستین دیدار یک مقام ارشد تایوان از ایالات متحده پس از گذشت ۴۴ سال در خاک آمریکا بود خشم پکن را به همراه داشت. وزارت خارجه این کشور نشست تسای اینگ ون، رئیس‌جمهور تایوان با کوین مک‌کارتی، رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده، را نقض سیاست چین واحد توصیف و تاکید کرد که این اقدام نقض تعهدات ایالات متحده پیرامون چین و مسئله تایوان است.
بیشتر بخوانید:
اعزام ناوشکن آمریکایی به دریای چین جنوبی همزمان با مانورهای چین
تایوان: ۷۱ جنگنده چینی از تنگه تایوان عبور کردند
مانور نظامی سه روزه چین که «شمشیر برّان متحد» نام داشت شامل تمریناتی در تنگه تایوان در شمال و جنوب جزیره و حریم هوائی و دریایی شرق تایوان بود. وزارت امور خارجه آمریکا روز یکشنبه در واکنش به این اجرای این مانور توسط چین گفت که پکن نباید سفر تسای را به چیزی که نیست تبدیل کند یا از آن به عنوان بهانه ای برای واکنش افراطی استفاده کند. همچنین نیروی دریایی آمریکا روز دوشنبه ناوشکن یو اس اس میلیوس، یک ناوشکن موشک هدایت شونده را در نزدیکی جزایر اسپراتلی در دریای چین جنوبی به حرکت درآورد تا از آزادی ناوبری در این آبراه استراتژیک حمایت کند.
در مقابل کرملین روز دوشنبه از این رزمایش‌های نظامی حمایت کرد و گفت پکن حق دارد تا به اقدامات تحریک‌آمیز پاسخ دهد. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین گفت: ما شاهد اقدامات متعددی بودیم که تحریک‌آمیز بود. چین حق حاکمیتی دارد که به این اقدامات تحریک آمیز، از جمله با مانورهای نظامی، مطابق با قوانین بین المللی پاسخ دهد.
گفتنی است چین سال گذشته نیز پس از سفر نانسی پلوسی، رئیس وقت مجلس نمایندگان آمریکا به تایپه، مانور جنگی گسترده‌ای در اطراف تایوان که شامل شلیک موشک به آبهای نزدیک به جزیره می شد را برگزار کرد. در واقع چین دیدار مقامات رسمی آمریکا و تایوان را نوعی اقدام علیه اصل چین واحد می داند. ادعای ارضی چین نسبت به تایوان ماجرای جدیدی نیست. در سال ۱۹۵۰ کومین‌تانگ بعد از پایان جنگ‌های داخلی چین و پیروزی حزب کمونیست و متعاقب آن تأسیس جمهوری خلق چین به تایوان مهاجرت کرد و تایوان به «چین آزاد» و متحد آمریکا تبدیل شد. دولت تایوان از اعضای مؤسس سازمان ملل متحد بود اما در سال ۱۹۷۱ از این سازمان اخراج شده و کرسی این کشور به دولت جمهوری خلق چین واگذار شد. از آن تاریخ تایوان خود را دولتی مستقل؛ اما چین تایوان را بخشی از کشور خود می‌داند.
معنای بحران تایوان در خلال جنگ اوکراین
تایوان تنها موضوع تنش میان آمریکا و چین نیست اما نقطه آغاز و قلب تنش بالقوه میان دو ابرقدرت است که به سرعت می تواند به دامنه وسیعی از تنش میان آنها در جغرافیای پهناور دریای چین جنوبی و فراسوی آن تبدیل شود. ناظران در طول سال گذشته نگران بودند که جنگ در اوکراین حامل پیام های سیاسی برای پکن در رابطه با تایوان باشد. پیروزی روسیه در جنگ اوکراین می توانست به پکن بقبولاند که با استفاده از ضعف چیره شده بر غرب و الگوی پدید آمده در اوکراین، کار الحاق تایوان به سرزمین اصلی را یکسره کند. حتی شکست روسیه در اوکراین هم برای تایوان بی خطر نیست و ممکن است به این نتیجه ختم شود که چین با عبرت گرفتن از این جنگ، پیش از آنکه اعتماد به نفس غرب منجر به تعمیق روابط استراتژیک آمریکا و تایوان شده یا تایپه را برای اعلام استقلال جسورتر کند، به جنگی پیشگیرانه دست بزند. جدای از نتایج جنگ اوکراین، بالا گرفتن رقابت های جهانی چین و ایالات متحده، تایوان را به نقطه داغ مناسبات طرفین تبدیل کرده و می تواند آشکارترین محل زورآزمایی پکن و واشنگتن برای تعیین سرنوشت هژمونی در آسیای شمال شرقی باشد. از این رو، هر موجی از افزایش تنش میان دو کشور در تایوان، همزمان که خطر جنگ حساب شده یا ناخواسته را افزایش می دهد، راهی بسوی تبادل پیام های دیپلماتیک و به نمایش گذاشتن اراده دو کشور برای دفاع از آنچه منافع مهم خود می دانند، نیز هست و درست به دلیل همین ویژگی است که انتظار می رود در ماه ها و سالهای آتی، شاهد تکرار بیشتر بحران در اطراف تنگه تایوان باشیم.