به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برگزیده های ایران، “دریاچه نمک یوتا” که در میان آمریکاییان به دریاچه نمک بزرگ (Great Salt Lake) مشهور است، در شمال ایالت یوتا واقع شده و بزرگترین دریاچه نمک در نیم‌کره غربی زمین محسوب می‌شود. این دریاچه که سی و هفتمین دریاچه بزرگ جهان به شمار می‌رود، از اواسط دهه ۱۹۸۰ به طور مداوم در حال خشک شدن بوده و اکنون حجم آب این دریاچه به کمترین حد خود در تاریخ رسیده است.
اخیراً تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه یوتا درباره گرد و غباری که از بستر خشک شده این دریاچه آزاد می‌شود، انجام شده که نشان می‌دهد این یک گرد و غبار معمولی نیست. یافته‌ها نشان می‌دهد که این رسوبات به طور بالقوه می‌توانند مضرتر از سایر منابع گرد و غبار قابل توجهی باشند که بر کیفیت هوا تأثیر می‌گذارد.
تجزیه و تحلیل شیمیایی به کشف وجود فلزات متعدد و سطوحی از آرسنیک و لیتیوم فراتر از حد استاندارد آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده منجر شده است.
کری کلی، استاد مهندسی شیمی و نویسنده ارشد این مقاله می‌گوید: «ما با یک منبع گرد و غبار بسیار بزرگ در کنار یک جمعیت بسیار زیاد طرف هستیم که سطوح بالایی از منگنز، آهن، مس و سرب را داراست و میزان سرب به دلایل تأثیرات شدید سلامتی نگران‌کننده است. منگنز، آهن و مس ریه افراد را تحریک کرده و عوارض جانبی سلامتی مانند سرطان ریه و آسم را ایجاد می‌کنند.
دانشمندان می‌گویند؛ فلزات، چه از منابع طبیعی و چه از فعالیت‌های انسانی، از طریق ورودی‌ها یا رسوب جوی به دریاچه رانده می‌شوند و در بستر دریاچه انباشته می‌شوند. آنها هشدار می‌دهند که در صورت وزش بادهای شدید، این ذرات مضر ممکن است به مراکز جمعیتی بزرگ آمریکا منتقل شود.
این مطالعه در مجله Atmospheric Environment منتشر شده است.
/