مرتضی رضایی: حدود هفتصد-هشتصد سال قبل گذر مارکوپولو به آسیا افتاده بود.گذر از جاده ابریشم و رسیدن به خود ابریشم؛خود خود بهشت.این را مارکو در کتاب هایش نوشته و حالا هم به نظر چنین است.
(هانگژو یکی از شهرهای مهم جهان در تولید ابریشم است.)
مارکو از سفر به چین با آن همه وسعت و مناطق دیدنی‌اش از جایی که زیاد تعریف کرده شهر هانگژو است.او عینا گفته:«قطعه‌ای از بهشت.»و هزار تعریف و تمجید دیگر اما این بهشت روی زمین حالا میزبان بازی های آسیایی است؛نوزدهمین دوره‌اش.چینی‌ها مثل همه رویدادهای مهمی که میزبان‌اش بوده‌اند این بار هم یک جورهایی بی نقص هستند؛حداقل تا قبل از افتتاحیه که این طور به نظر می‌رسد.اسکان مناسب،وسایل نقلیه خوب و به روز،مترو،غذاهای مختلف و حلال،تعبیه جایگاه مناسب برای خبرنگاران و…
اینجا هانگژو در شرق چین.شهری که بیش از ۲۰۰ سال پایتخت این کشور بوده و به دلیل تولید ابریشم از شهرهای مهم جاده ابریشم به شمار می رفته.شاید به همین دلیل هم هست که پس از سال ها این شهر از مراکز اصلی تجاری چین به شمار می رود و بر اساس فهرست جهانی منابع مالی،یکی از بیست شهر برتر دنیا به حساب می آید.
خیابان ها تقریبا یک شکل هستند و ردیف درخت‌ها طوری‌است که انگار با ظرافت خاصی از سال ها سال قبل آنها را کنار همه چیده‌اند.تمیزی شهر هم وحشتناک به چشم می‌آید!شاید به جرات بتوان گفت که رفتگران بیکارترین آدم‌های این شهر هستند!در هانگژو خودروهای لوکس و گران قیمت و به قول خودمان تولید ملی‌شان زیاد است اما اصلا فکرش را نکنید که آن برندهای موجود در ایران اینجا هم یافت می‌شوند.خودروهای اینجا آنقدر شیک و مدرن هستند که کمتر اتومبیلی از برندهای روز دنیا زیر پای راننده هاست.اینجا اتومبیل ها اصلا صدا ندارند،خیلی از آنها برقی هستند و هنوز نشنیده‌ایم که راننده ها بوق بزنند!
چیز دیگری که توجه خارجی ها را به خودش جلب کرده نکشیدن سیگار و حتی عرضه دخانیات در شهر است.سلامت حرف اول را در این شهر می زند و بیشترین مصرف مردمش جای سبز است.با وجود حضور برندهای معتبر جهانی در عرضه غذا استقبال زیاد نیست؛این یعنی فاصله از فست‌فود و آنچه که برای سلامت ضرر دارد.
اما مردمش.
خونگرم،مهربان و مهمان‌نواز.یک چیزی شبیه ایرانی‌ها.تا حدودی هم مبادی آداب.نگاه‌های عجیبی دارند اما به محض اینکه از آنها کمک بخواهید هر کاری از دست‌شان بر بیاید انجام می‌دهند.
از نکات جالب در هانگژو وجود بی‌شمار آسمانخراش‌هاست.اینجا آنقدر آسمانخراش دارد که ساختمان‌های بیست -سی طبقه اصلا به چشم نمی‌آیند!
اینجا مثل شهرهای عادی در جهان نیست که سوپرمارکت،داروخانه،پمپ بنزین و…به راحتی در دسترس باشد،برای خرید هر چیزی باید کلی گشت،کلی سوال پرسید و کلی مسیر طی کرد!
اینجا هانگژو است؛شهری در تسخیر آسمانخراشها با مردمی متمول و خوش‌پوش.اینجا بوی باران،مه و سکوتی که دارد مست‌ات می‌کند؛اینجا به نظر میزبان خوبی برای نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی است و اینجا به قول مارکوپولو خود بهشت است روی زمین.
۲۵۸ ۲۵۷