به گزارش برگزیده های ایران از شیراز، حضور صنایع مختلف الکترونیک مانند صاایران، زیمنس، مخابرات راه دور ایران که اصلی ترین تأمین کننده تجهیزات و قطعات الکترونیک در کشور بودند، شیراز را به عنوان قطب الکترونیک ایران مطرح کرده بود.
در راستای همین هدف گزاری، برج الکترونیک شیراز با عمده سهامداری منطقه ویژه اقتصادی شیراز و مرکز گسترش فناوری اطلاعات (مگفا) احداث شد. ابتدای تأسیس برج الکترونیک به سال ۸۳ در ساختمانی ۱۰ طبقه واقع در خیابان اردیبهشت برمی گردد، اما برنامه ریزان برج با گرفتن تراکم این ساختمان را تا ۱۳ طبقه مرتفع کرده و طبقه سیزدهم را با اتصال ۲ خط فیبر نوری به دیتا سنتر مجهز کردند.
سال ۸۸ برج آی تی شیراز به عنوان نخستین برج الکترونیک ایران با هدف گذاری مشابه سوپر کریدور مالزی افتتاح شد.
پایگاه اطلاع رسانی وزارت صنایع و معادن در رابطه با بهره برداری از برج الکترونیک شیراز نوشت: «برج الکترونیک شیراز، اولین مرکز فناوری اطلاعات و الکترونیک کشور با امکانات ویژه مخابراتی، اینترنتی و نیز تأسیسات و تسهیلات پیشرفته است که مرکز استقرار نمایندگی‌ها، نمایشگاه‌ها و فعالیت شرکت‌های بزرگ مخابراتی داخلی و خارجی فعال در زمینه برق، الکترونیک و فناوری اطلاعات و ارتباطات خواهد بود.»
اما آنچه در عمل رخ داد امری کاملا متفاوت با هدف گذاری اولیه بود؛ برج الکترونیک پس از چند سال در سکوت فرو رفت و از فعالیت های آن خبری نشد. اکنون پس از ۱۲ سال این ساختمان به یک مرکز خرید و یک ساختمان مانند ده ها ساختمان شهر تبدیل شده که بخشی از آن تجاری و بخشی دیگر محل استقرار دفاتر شرکت های مختلف است؛ از آزمایشگاه خصوصی گرفته تا دفاتر بیمه و فروشگاه قطعات الکترونیک.
نادر طیبی، مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی شیراز که از عمده سهامداران این برج است، در این خصوص به پرسش های خبرنگار برگزیده های ایران پاسخ داد:
ابتدا منطقه ویژه اقتصادی شیراز را معرفی کنید؟
منطقه ویژه اقتصادی شیراز، صدمتر مانده به پلیس راه پل فسا، سمت راست چهارکیلومتر به سمت دشت قره باغ، قبل از نیروگاه سیکل ترکیبی قراردارد.
آنجا قوانین خاصی برای سرمایه گذاری دارد، قانون چگونگی تشکیل مناطق ویژه اقتصادی، صرف نظر از قانون، تقریبا شبیه شرکت شهرک های صنعتی است. ما زیر ساخت ایجاد می‌کنیم و برای ایجاد واحد اقتصادی، زمین به صنعتگران واگذار می شود و از مزایای قانونی مناطق ویژه استفاده می کند. معافیت گمرکی، معافیت مالیاتی، قانون کار و صدور مجوز مزایای منطقه ویژه است و در حال حاضر ما یکی از موفق ترین مناطق ویژه کشور هستیم.
فعالیت های اقتصادی محدود در همان منطقه است یا در سطح کلانشهر شیراز هم سرمایه گذاری انجام می شود؟
ما پروژه های دیگری هم در سطح شهر داریم شهر سلامت، شهر دانشگاهی، ایران خودرو فارس، نمایشگاه بین المللی و برج الکترونیک که منطقه ویژه اقتصادی شیراز در آنها سهام دار است.
چند درصد سهام برج الکترونیک شیراز متعلق به منطقه ویژه است و برج با چه هدفی تأسیس شد؟
۴۰ درصد سهام برج الکترونیک شیراز متعلق به منطقه ویژه اقتصادی است. ابتدا تاکید کنم ساختمان برج الکترونیک به ساختمان پزشکان معروف است، این برج به شرکت توسعه عمران فارس واگذار شد، بعد یک شرکت و سرمایه گذار خصوصی آن را در اختیار گرفت، سپس به مگفا و منطقه ویژه اقتصادی سپرده شد که به عنوان برج الکترونیک و آی تی جنوب کشور فعالیت کنند. این برج ۹۰ واحد است که همه واحدهای این ساختمان هم تجاری است.
شهرداری بابت پایان کار یک طبقه را برداشت، یک طبقه هم به شرکت عمران و توسعه فارس واگذار شده، مابقی هم عمدتا واحدهای مرتبط با حوزه آی تی هستند.
پس هدف از انجام فعالیت های حوزه آی تی بوده؟
اولین اهداف این ایده، مسائل و ارتباطات بین المللی بود، نگاه این بود که برندهای معتبر دنیا اینجا مستقر شوند. اما بعد از به‌هم خوردن مناسبات، سهامداران، از جمله منطقه ویژه که یک منطقه غیر دولتی است و درآمد و هزینه برایش اهمیت زیادی دارد، تصمیم گرفت از شرکت های داخلی برای استقرار دعوت کند. ما چندین جلسه گذاشتیم اما آخرین حرفی که زده شد اهمیت حفظ اطلاعات بود که برای هر دستگاهی بسیار مهم بود. ترجیح‌شان این بود که در حد توان خودشان یک دیتا سنتر کوچک راه اندازی کنند و اطلاعاتشان را حفظ کنند. حتی شرکت هایی که تا جایی پیش می رفت و به توافق می رسیدیم وقتی برای بازدید می آمدند به دلیل قرار گرفتن دیتا سنتر در طبقه سیزدهم، موافقت نمی کردند.
از دیتا سنتر برج استفاده ای نشد؟
خیر، از نظر پدافند غیر عامل در هیچ مجموعه ای دیتا سنتر در طبقه سیزدهم قرار نمی گیرد، بلکه در طبقات زیر زمین قرار می‌گیرد مانند شهرداری که دیتا سنتر آن در طبقات زیرین قراردارد.
اما در این ساختمان دیتاسنتر در طبقه سیزدهم قرار دارد که مناسب نیست، با هر کس هم که مذاکره شد، هیچ نتیجه ای نداشته است و ناچار بهینه ترین استفاده ای که می شد از آن کرد، همین استفاده ای است که اکنون می شود.
مگر قرار نبود برج الکترونیک مورد استفاده تجاری قرار گیرد؟
اول اینکه این برج، ساختمانی بوده که خریداری شده و قرار بر آن نبوده که برای آی تی بنا شود.
نکته دیگر اینکه ما یک بنگاه اقتصادی هستیم، اموال و سرمایه های خود را تبدیل می کنیم. نفع مجموعه ما این بوده که تبدلیش کنیم به یک دارایی دیگر، ما باید منافع سهامدار را حفظ کنیم، باید ارزش دارایی سهامدار را افزایش دهیم و به سهامدار سود برسانیم.
در مسائل تجاری در شرایطی نیستیم که افراد متناسب با فعالیت های برج را گزینش کنیم؛ این برج برای بازگشت هزینه ها باید واحدها را واگذار می کرد.
شیراز روزی قطب الکترونیک بود و کارخانه آی تی آی داشت اما الان نیست. ترجیح مان افراد فعال در حوزه آی تی بود، اما اگر نبودند معطل نمی کنیم که این افراد پیدا شوند.
آیا زیرساخت هایی وجود دارد که از آن استفاده نمی شود؟
زیرساخت های برج چیز خاصی نیست، اینکه القا شود یک ساختمان خاص است، اینگونه نیست، هیچ زیرساخت مازاد با سایر ساختمان ها ندارد. یک ساختمان معمولی است.
یک پوسته داریم که عنوانش شرکت برج آی تی است و تمام! داراییش تنها سه واحد سرقفلی از برج است. مالکان واحدها یک هیئت امنا دارند که برج را اداره می کنند.
شرکت برج الکترونیک در ساختمان همین اندازه نقش دارد، مگر اینکه بعدا به عنوان یک شرکت اقدام به فعالیت کند.
آیا این ساختمان تبدیل به یکی از چندین ساختمان خنثای شهر شده است؟
در نظر بگیرید که باید از این داریی استفاده می شد. وقتی شرکت های مختلف در آن مکان دفتر دارند نمی شود به این ساختمان خنثی گفت. همین الان هم تا ۵۰ درصد فعالین برج در حوزه آی تی فعالیت دارند، همین میزان هم فعالیت دیگری دارند.
به گزارش فارس، برج الکترونیک شیراز ساختمانی ۱۰ طبقه بود که به دلیل اهمیت هدف گذاری اولیه، به مالکان اجازه افزایش ارتفاع تا ۱۰ طبقه داده شد و این عنوان سبب تبلیغات رسانه ای بسیار و در دیدرس قرار گرفتن برج شد، اما نتوانست به تعهدات و اهداف خود پایبند باشد. حقیقت این است که در شیراز برج الکترونیک وجود ندارد، این عنوان تنها یک نام خالی از محتوا برای یکی از ده ها ساختمان ساده و خنثای شهر است.
انتهای پیام/م