۱_ مرحوم سعید راد قبل از انقلاب بازیگر بود و پس از انقلاب به دلایلی, ممنوع الکار شد. سپس بعد از سالها دوری ناخواسته، دوباره وارد سینمای پس از انقلاب شد. در فضای سیاست زده این روزها، هر فردی به گونه‌ای حرف می‌زند که انگار هیچ نقشی در این قضایا نداشته است. در صورتی که همه مقصر بودند و بودیم! چه آنانی که عامل اصلی بودند، چه کسانی که مخالف بودند، چه کسانی که بی طرف بودند و چه رفقایی که سکوت کردند!
۲- بعد از فوت این عزیز برخی رسانه ها از او به عنوان بازیگر حکومتی نام بردند. به‌کار بردن این لفظ، اوج نامردی و بی معرفتی به عزیزی است که همه ی وجودش ،عشق به وطن و سینما بود و در راه عقیده اش، مدافع برخی آدمها و ارزشها بود. یاد بگیریم همانگونه که احترام می گذارند ، احترام بگذاریم.
۳- برخی، اشتباها و نه عمدا از لفظ خانه سالمندان، برای نگهداری از این بزرگوار استفاده کردند، در صورتیکه خانه سالمندان نبود، کلینیک شبانه روزی درمان بود. فرزندان نازنین اش یکسال برای مداوا و سلامتی اش، با تمام وجود مایه گذاشتند اما شرایط زیستشان به گونه ای بود که نمی‌توانستند حضور مستمر داشته باشند، حداقل کار نویسنده و یا رسانه محترم، تصحیح جمله و عذرخواهی بود.
۴- در تشیع جنازه “مرحوم سعید راد “علیرغم اینکه در اصول بازیگری استاد مسلم بود و الگوی اخلاق و معرفت، دو گروه جایشان خالی بود، برخی بازیگران و یا کارگردانان مشهور و محبوب، بخصوص چهره های جوان، که بازیگری را از امثال او آموختند و برخی مسئولین سینمایی دوره های مختلف، که به او مدیون هستند.
۵۷۵۷