تجمع ۵۰نفره مونیخ؛ مجلس ختم رضا پهلوی و سلطنت‌طلبان

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برگزیده های ایران، شهرهای آلمان بارها شاهد برگزاری تجمعاتی از سمت احزاب و چهره‌های ضد‌ایرانی بوده است؛ مثل کنفرانس برلین در سال ۷۹ که بعد از انتخابات مجلس شورای اسلامی ششم با عنوان «ایران بعد از انتخابات» برگزار و به صحنه درگیری و زدوخورد ضدانقلاب تبدیل شد. در این کنفرانس که تعدادی از فعالان سیاسی داخل کشور نیز به آنجا دعوت شده بودند، صحنه‌های مبتذلی همچون برهنه شدن و یا رقاصی میان سخنرانی‌ها را شاهد بودیم و صداوسیما در اقدامی تابوشکنانه، برای نشان دادن حال و روز اپوزیسیون‌ خارج‌نشین بخش‌هایی از آن نشست را از شبکه یک دو بار پخش کرد.

برلین یک بار دیگر در سال ۱۴۰۱ و همزمان با اغتشاشات داخل کشور، شاهد برپایی یک تجمع بود که آن هم دست کمی از کنفرانس برلین نداشت؛ در این اجتماع که به‌دعوت حامد اسماعیلیون فعال ضدایرانی ساکن کانادا برگزار شده بود، شاهد کثرت پرچم‌های گروهک‌های تجزیه‌طلب کرد و بلوچ، بالا بردن پرچم همجنس‌بازان و همچنین تریبون دادن به منافقین بود.

در تجمع برلین، جمعیتی حدوداً ۵۰هزارنفره حضور داشتند که در بهترین حالت ۲ درصد از ایرانیان ساکن اروپا را شامل می‌شد؛ البته آن زمان شهرهای دیگر اروپا نیز بارها شاهد اجتماع حامیان اغتشاشات بود که هربار به صحنه منازعه بین سلطنت‌طلب‌ها و احزاب چپ و یا جدایی‌طلبان تبدیل می‌شد و پرچم‌های احزاب تجزیه‌طلب در آن بالا می‌رفت.

اما ایستگاه بعدی دورهمی جبهه ضدایرانی این بار شهر مونیخ بود و به‌خلاف دو اجتماع قبلی که کمونیست‌ها و منافقین میدان‌دار آن بودند، این بار به‌دعوت رضا پهلوی برگزار شد. رضا پهلوی که در زمان اغتشاشات سال ۱۴۰۱، کنار سایر چهره‌های ضدانقلاب همچون مصی علینژاد، عبدالله مهتدی سرکرده کومله، حامد اسماعیلیون و نازنین بنیادی در دانشگاه جورج تاون آمریکا میزگردی برگزار کردند و منشور مهسا را راه انداختند، اما در عرض چندماه با جدا شدن تک تک اعضای آن ائتلاف، ناتوانی خود را در ایجاد یک پیمان چندماهه به نمایش گذاشتند و با پایان یافتن آشوب‌های داخل ایران و عدم همراهی مردم با اغتشاشاتی که سردمداری عمده آن با گروهک‌های تجزیه‌طلب بود، اپوزیسیون بیش از گذشته سرخورده شد و در مدار رادیکال‌تر شدن قرار گرفت؛ چنانچه رضا پهلوی در فروردین سال ۱۴۰۲، به اراضی اشغالی سفر و با بنیامین نتانیاهو دیدار کرد و از آن مقطع تاکنون بارها در جدال بین ایران و اسرائیل، از صهیونیست‌ها جانبداری کرده است.

وی سپتامبر سال ۲۰۲۴، با سخنرانی در شورای اسرائیلی ـ آمریکایی (از لابی‌های کلیدی اسرائیل در آمریکا)، خواستار اقدام مشترک آمریکا، اسرائیل و یک پارتنر ایرانی علیه ایران شد و خود را پارتنر ایرانی خواند.

بعد از حمایت رضا پهلوی از حمله رژیم صهیونیستی به خاک ایران در جنگ تحمیلی ۱۲روزه، میزان نفرت مردم ایران از پهلوی و شخص وی افزایش یافت و واکنش‌های فراوانی را بین هموطنان برانگیخت. با اعلام آتش‌بس و ناکامی رژیم اسرائیل در برهم‌زدن آرامش کشور از طریق ایجاد اغتشاش و شورش داخلی، رضا پهلوی با راه‌اندازی پلت‌فرمی با نام همکاری ملی خواستار ثبت‌نام نظامیان ایرانی این برنامه و جداشدن از نظام شد که البته موفقیتی نداشت؛ او همچنین با سفر به انگلستان به‌دنبال جلب حمایت سران این کشور برآمد و روز گذشته (شنبه ۵ مرداد) همایشی تحت عنوان همکاری ملی در مونیخ برگزار کرد.

تفاوت این مراسم با آنچه در سال ۱۴۰۱ شاهد بودیم نشان می‌دهد که اپوزیسیون حتی همان اقلیت همراه را میان ایرانیان خارج کشور به‌جز معدودی افراد معارض ندارد چنانچه در اجتماع روز جمعه برای حمایت از همایش مونیخ، جمعیتی حدوداً ۵۰نفره حضور یافتند.

تجمع مونیخ درحالی برگزار می‌شد که به‌جز چند چهره هنری حامی رضا پهلوی و عده‌ای چهره ناشناخته و احزاب گمنام، سخنران و یا مشارکت‌کننده برجسته‌ای نداشت؛ این اجتماع حتی از همراهی هم‌پیمانان قبلی رضا پهلوی در سال ۱۴۰۱ مثل مصی علینژاد و نازنین بنیادی و حامد اسماعیلیون هم بی‌بهره بود و صرفاً یک دورهمی یک‌روزه سلطنت‌طلبان بعد از شکست اسرائیل در جنگ تحمیلی ۱۲روزه به‌شمار می‌رفت و البته وزن این گروه را بین مردم ایران به نمایش گذاشت!

/+