تحول انقلابی؛ یعنی همۀ ملت را پای کار انقلاب بیاوریم

ما در اسلام دو الگوی تحول داریم. یک الگوی بدوی داریم که کار پیامبر اسلام(ص) بود. یعنی ابتدا به ساکن در جامعه غیر اسلامی تحول ایجاد کرد. جامعه جاهلی را به سمت جامعه اسلامی آورد. الگوی دیگر استمراری است که ما می‌خواهیم در جامعه و نظام اسلامی تحول ایجاد کنیم.

در الگوی اول که الگوی بدوی است همۀ مراحل پنج گانه که مقام معظم رهبری دربارۀ اهداف انقلاب اسلامی فرمودند در آن جا مطرح هست. یعنی پیامبر(ص) اول باید نظام‌سازی کند، یعنی باید سیزده سال نهضت انقلابی راه بیندازد و شرایط را فراهم کند، نیرو جذب کند، امکانات فراهم کند تا آرام آرام بتواند به پیروزی برسد.

مرحله بعدی آن دولت سازی است که بالاخره یک قدرت حاکمه ای را به وجود بیاورد، حکومت تشکیل بدهد این کار را هم کرده است و در مرحله بعدی پیامبر اکرم جامعه اسلامی را درست کرده است که حقیقتاً یکی از شاهکارهای پیامبر اسلام بود که هیچ پیامبری موفق به این کارنشد.

پیامبر(ص) در بدترین شرایط تاریخی مبعوث شده است. امام علی(ع) در نهج البلاغه آن زمان جاهلیت را توصیف می‌کند، زمانی که حتی به بچه‌های خود هم رحم نمی‌کردند. پیامبر این افراد و این جامعه را طوری درست کرد که به تعبیر قرآن «اعیونهم تفیض من الدمع حزناً» یعنی آنها این قدر عاشق و جذب دین شده بودند که به عشق قرآن و خداوند اشک می‌ریختند. مرحله آخر هم پیامبر تمدن‌سازی کرد که این تمدن ماندگار شد.

پیامبر اسلام دینی آورد که از اول خداوند فرمود: « انا له لحافظون». حفظ این دین دست خود من است. در هر شرایط و برهه‌ای، در زمان امویان، عباسیان، عثمانیان و در ایران این همه سلسله‌ها آمدند و رفتند این دین حفظ شد. قرآن حفظ شد. چون پشتوانه تمدن‌سازی پیامبر خود خدا بود تا الان مانده است و ناب‌ترین دین هم اسلام هست. اما این که ما نتوانستیم خوب عمل کنیم به پیروان بر می‌گردد. و الا خود پیامبر اسلام یک تمدن زیبایی طراحی کرد و تحویل داد. نرم افزار این تمدن، قران، سنت، روایات و ائمه اطهار(ع) هست.

در ایام میلاد پیامبر(ص) می‌گویند شب ولادت پیامبر یک سری اتفاقات در دنیا افتاد؛ مثلاً فلان دریاچه خشک شد. هیچ وقت ما فکر نکردیم حالا پیامبر زیباترین مخلوق خداوند آمده است، هنوز نه پیامی آورده است نه دعوتی کرده است نه کسی او را تمرّد کرده است، بیخود برای چه دریاچه‌ای که این همه نعمت و برکت داشته است، باید خشک شود؟ این چه علامتی است؟

درباره بقیه علائم می‌گویند که وقتی که پیامبر به دنیا آمد مثلاً طاق کسری ترک برداشت. فرض کنید آن جا یک پادشاه مستبدی بوده است حالا در آن سال آیا ترک برداشته است آیا دلیلش آن بوده و اگر بوده است واقعاً چه تأثیری دارد؟ هنر پیامبر این بود که بعد از فتح مکه به خسروپرویز نامه نوشت و به او گفت که «أسلم»، تسلیم شو. این هنر پیامبر بوده است، نه این که همین طور طاق ترک بردارد بدون این که پیامبر در آن نقشی داشته باشد. اینها واقعاً قابل تأمل است .

اینکه دریاچه خشک شد یا آتشکده خاموش شده است و … آیا پیامبر برای این چیزها آمده است؟ بعد هم اینها چه قدر مهم هستند؟ چه قدر تأثیر دارند؟ چه قدر ماندگاری دارند؟ اصلاً چقدر رسالت پیامبر در آنها تأثیر دارد؟ چون هنوز پیامبر، پیامبر نشده است؛ مولودی است که بنا است ۴۰سال بعد پیامبر شود. فرض کنید همه آنها هم درست؛ اینها چه مشکلی از مشکلات دین و خدا و پیامبر و رسالت را حل می‌کنند؟ بعضی از چیزها واقعاً ما را مشغول کردند و از اهداف و نقش اساسی پیامبر غافل شدیم.

پیامبر، «رحمت اللعالمین» و «بشیراً و نذیراً للعالمین» بود. به عشق همه انسان‌ها آمده بود. آخرین تحفه خداوند برای عشق ورزی به بندگان خود بود. خداوند برای دوست داشتن بندگانش؛ بهترین انسان، بهترین ذخیره، بهترین عصاره انبیاء را فرستاد و پیامبر هم از همان اول که آمد واقعاً در رفتار خود این را نشان داد.

پیامبرگاهی در حالی که از دست مردم آن زمان خسته شده بود، بالای کوه صفا نشسته بود. یک شخصی رفت و گفت یا رسول الله شما هم مثل حضرت نوح دعا کن و بگو «لاتجعل علی الارض دیارا»، خدایا نسل آنها را از بین ببر وآنها را نابود کن. ولی پیامبر چه گفت، پیامبر همان جا دست خود را بلند کرد و گفت «اللهم اهد قومی فانهم لایعلمون». خدایا آنها را هدایت کن. این روش پیامبر رحمت است، اینها درس زندگی است. این روش پیامبر رحمت و این گفته‌های زیبا، بیشتر اهمیت دارد یا خشک شدن فلان دریاچه؟.

پس از فتح مکه پرچم دست سعدبن عباده رئیس قبیله انصار بود و او شعار می‌داد امروز روز انتقام است. به پیامبر خبر دادند که سعد این شعار را می‌دهد. پیامبر سریع واکنش نشان داد و فرمود پرچم را از او بگیرید و به دست علی بن ابیطالب بدهید. و شعار امام علی(ع) شد «الیوم یوم المرحمه» امروز روز عفو و گذشت و بخشش است. شما بد کردید ما بد نمی‌کنیم. این خیلی ارزش دارد. پیامبر چقدر زیبا گفت روز عفو و روز گذشت است. این ارزش دارد، این را باید گفت؛ نه اینکه دریاچه خشک شد!

بعد از آن که خدا به پیامبر می‌گوید «فاستغفرلهم» سپس می گوید «و شاورهم فی الارض» اینها را در حکومت اسلامی مشارکت بدهید. این خیلی سخت است و پیامبر این کار را کرد. پیامبر به همین ابوسفیانی که رئیس آنها بود و این همه اذیت کرد، حکم استانداری طائف را داد. یعنی به او اعتماد کرد و این اعتماد مبتنی بر آن عفو و رحمتی بود که حضرت داشت. وقتی خداوند در آیه۱۵۹ سوره آل عمران به پیامبر می خواهد بگوید احسنت، بارک الله موفق شدی، می‌فرماید« فبما رحمه من الله لنت لهم» .

خداوند در سوره نحل می‌فرماید: یا رسول الله «ان تحرص علی هداهم فان الله لا یهدی من یضل»، پیامبر هر چه خود را اذیت کنی، هر چه بخواهی تلاش کنی بالاخره اراده الهی هست، آنهایی که باید ایمان بیاورند خداوند هم کمک می‌کند مسیر را نشان می‌دهد ایمان می‌آورند، آنهایی که نمی‌خواهند، بیش از این خود را اذیت نکن. آنها ایمان نمی‌آورند. همه اینها به ما می‌گوید که پیامبر دنبال هدایت بود. البته از همه ابزار هم استفاده می‌کرد. ابزار حکومت، ابزار قدرت، همه اینها را برای هدایت استخدام می‌کرد. لذا عشق او این بود که مردم خوب شوند، هدایت شوند. مجموعه ای از آیات قران نشان می‌دهد که پیامبر، پیامبر رحمت بود، این که فرمود «رحمه للعالمین» حقیقتاً همین طور بود.

اما در مقابل شما ببینید بعلت فساد، استبداد و مجموعه انحرافاتی که در جامعه اسلامی بود چه بلایی سر ائمه آوردند. چه تاریخ دردناکی را علیه ائمه رقم زدند. تحولی که پیامبر از روز اول دنبال آن بود بعد از ایشان این مأموریت به دوش ائمه بود و تا الان هم هست. انقلاب اسلامی ادامه همین تحول است و امروز این تحول وظیفه ما است که همان حرص و جوشی که پیامبر می‌خورد، همان عشق و علاقه‌ای که به هدایت مردم داشت را باید احیاء کنیم.

مردم‌سالاری دینی یعنی خواست اکثریت. یعنی آوردن اکثریت پای کار نظام و انقلاب، همه طرفداران نظام و انقلاب باید تلاش کنیم و کارآمدی نظام و زیبایی‌های انقلاب را به رخ بکشیم و همه شهروندانی که به هر دلیلی قهر کرده‌اند، دلخوری دارند یا نگران هستند را به میدان بیاوریم، همراه و امیدوار کنیم. تحول انقلابی؛ یعنی همه ملت را پای کار انقلاب بیاوریم و همه با هم، با وحدت همه جانبه به سمت تحول مطلوب انقلاب اسلامی حرکت کنیم.