نشریه گاردین در سرمقاله‌ای درباره سیاستهای چین در قبال کره شمالی نوشته است: «هفته گذشته پرتاب آزمایشی ترسناک یک موشک بالستیک قاره پیما با سوخت جامد توسط کره شمالی برای مدت کوتاهی وحشت را بر جزیره هوکایدو در شمال ژاپن حکمفرما کرد. این اتفاق همچنین نشست امروز وزرای امور خارجه گروه هفت در شهر تفرجگاهی کارویزاوای ژاپن را تحت الشعاع قرار داد و مساله تشدید تهدیدهای حکومت پیونگ یانگ در صدر دستور کار این اجلاس قرار می‌گیرد. با این وجود شاید کلید حل مساله بغرنج کره شمالی در صدها مایل دورتر در شهر پکن نهفته باشد.
دو پرسش بر مذاکرات گروه هفت غالب خواهد بود. چرا کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، عمدا تنش‌ها را با کره جنوبی، ژاپن و آمریکا که حافظ نهایی هر دوی آنهاست تشدید می‌کند؟ و اینکه کشورهای متحد در پاسخ به این روند چه کار می‌توانند بکنند؟ کیم جونگ اون با تحسین از این پرتاب آزمایشی، جدیدترین آزمایش در ادامه بیش از ۱۰۰ آزمایش موشکی که از سال گذشته میلادی تا به حال انجام داد، جنبه‌ای از تفکر خود را به نمایش گذاشت. او گفت که این موشک جدید کشورش “قابلیت آن را برای ضدحمله هسته‌ای تقویت کرده” و “دشمن را وادار به کنار گذاشتن استراتژی بی‌اثر خود می‌کند.” او وعده “ترس بی پایان” را تا آن زمان داد.
کره شمالی بارها رزمایشهای نظامی مشترک آمریکا و کره جنوبی را تدارک برای تهاجم علیه کشورش توصیف و محکوم کرده است. از زمان انتخابات یون سوک یول محافظه‌کار به ریاست جمهوری کره جنوبی در سال گذشته میلادی، مذاکرات بین دو کره در وضعیت فروپاشی قرار داشته است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا تلاشی ناشیانه برای نزدیک کردن دو کشور انجام داد که بی نتیجه ماند. در همین حال، یون سوک یول اخیرا فاش کرد که واشنگتن و سئول برنامه ریزی برای جنگ هسته‌ای را تشدید کرده‌اند.
در حال حاضر کره شمالی و کره جنوبی همچنان از نظر فنی در وضعیت جنگی به سر می‌برند البته اینکه کیم جونگ اون آیا واقعا احساس خطر کرده یا از ترس از وقوع حمله برای کنترل بهتر مردم کره شمالی سوء استفاده می‌کند بی اهمیت است. با این وجود او دلایل مختلفی برای داشتن احساس ناامنی دارد.
برخی گزارش های اخیر با این مضمون که کره شمالی دوباره با شرایط قحطی مواجه شده به وجود یک ضعف پنهان اشاره دارد. در ماه ژانویه، پروژه موسوم به ۳۸ نورث، یک سازمان مستقر در آمریکا که بر کره شمالی نظارت می‌کند، اعلام کرد، ناامنی غذایی در کره شمالی در بدترین حالت خود از زمان قحطی سخت دهه ۱۹۹۰ است که حدود یک میلیون نفر را کشت. از سوی دیگر مشخص نیست که همه‌گیری کووید-۱۹ تا چه حد به کره شمالی آسیب رسانده هر چند این احتمال وجود دارد که آسیبهای این همه‌گیری به این کشور بسیار بدتر از آن چیزی باشد که به صورت رسمی دیده می‌شود.
در حالی که اخبار مربوط به چنین موضوعاتی در وضعیت محرمانگی قرار دارد، همچنین گمانه زنی می شود که کیم جونگ اون که وضعیت سلامتش نیز اغلب با اما و اگر مطرح شده، با یک بحران داخلی بر سر جانشینی دست و پنجه نرم می کند.
اخیرا حضورهای علنی کیم جو آئه، دختر جدیدا رونمایی شده کیم جونگ اون که سنش حدود ۱۰ سال برآورد شده، به گمانه‌زنی‌ها بر سر مساله جانشینی دامن زده است. حدس و گمانهایی در مورد اینکه کیم یو جونگ، عمه این دختر و خواهر شدید اللحن و بلندپرواز کیم جونگ اون با ارتقای ناگهانی جایگاه این دختر کنار بیاید مطرح شده‌اند. به نظر می‌رسد کیم جونگ اون مجبور است دردسرهای داخلی را هم به مجموعه دیگر مشکلاتش اضافه کند.
وزرای اعضای گروه هفت برای مهار جنگ طلبی کره شمالی چه کاری می توانند انجام دهند؟ احتمالا کار چندانی از دستشان بر نمی آید. تحریم‌های یکجانبه و مضاعف یکجانبه دولت‌ها ممکن است تنها گزینه برای اعمال فشار بر کره شمالی باشد زیرا چین، با حمایت روسیه جلوی برخوردهای سخت‌تر و دسته جمعی شورای امنیت سازمان ملل را گرفته است. و اکنون جهان باید نگاهش به چین برای اعمال فشار موثر بر کره شمالی باشد. کیم جونگ اون یک عروسک خیمه شب بازی نیست، اما او به طور منحصر به فردی وابسته به پکن است. گسترش کنترل نشده سلاح های هسته‌ای و جنگ هسته‌ای به نفع چین نیست.
شی جینپینگ، رئیس جمهور چین می‌خواهد چین را در راس نظم نوین جهانی قرار دهد. او اخیراً میانجی‌گر یک “توافق صلح” میان ایران و عربستان سعودی شد. با این حال، یک مشکل ریشه‌دار و بسیار نزدیک‌تر به خانه وجود دارد. اگر شی در مورد رهبری جهانی جدی است، باید آن را با پایان دادن به بن بست در شبه جزیره کره نشان دهد.»
۳۱۰۳۱۰