به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برگزیده های ایران، آلودگی میکروپلاستیک دریایی اغلب با تصاویر حیوانات وحشی گرفتار در زباله‌های پلاستیکی نزدیک سواحل به نمایش گذاشته می‌شود. با این حال، این آلودگی گسترده بسیار فراتر از آن چیزی است که می‌توانیم ببینیم.
در همین راستا یک تحقیق جدید توسط مرکز محیط‌زیست، شیلات و علم آبزی‌پروری نشان می‌دهد که هر سال تا ۱۲.۷ میلیون تن پلاستیک از طریق رودخانه‌ها، ماهی‌گیری، آبزی‌پروری و حمل و نقل به اقیانوس اطلس وارد می‌شود که تهدیدات جدی برای اکوسیستم‌های دریایی و سلامت انسان به همراه دارد.
بر اساس این تحقیق، سطوح نگران‌کننده‌ای از آلودگی میکروپلاستیک در مناطق ساحلی دریای شمال(دریای در کرانه اقیانوس اطلس)، به‌ویژه در بخش جنوبی آن وجود دارد که غلظت آنها در این منطقه بیش از ۲۵ هزار ذره میکروپلاستیک در هر کیلومتر مربع بوده است. این منطقه برخی از بالاترین سطوح آلودگی را در مقایسه با مناطق دیگر اطراف خود به ثبت رسانده است.
شناسایی ذرات میکروپلاستیک
تحقیقات نشان می‌دهد که بیشتر این میکروپلاستیک‌ها تکه‌هایی از مواد روزمره مانند پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن و پلی‌استایرن بودند. پلی‌اتیلن که ۶۷ درصد از میکروپلاستیک‌های یافت‌شده را تشکیل می‌داد، به طور معمول در محصولاتی مانند کیسه‌های خرید و بطری‌های آب استفاده می‌شود. پلی‌پروپیلن با ۱۶ درصد از این میکروپلاستیک‌ها در بسته‌بندی و منسوجات کاربرد دارد، در حالی که پلی‌استایرن که ۸ درصد از آن را تشکیل می‌داد، در بسته‌بندی و وسایل پزشکی یک‌بار مصرف یافت می‌شود.
حضور زباله‌های پلاستیکی بزرگ‌تر
در حالی که پژوهشگران بر میکروپلاستیک‌ها تمرکز داشتند، آنها همچنین حضور زباله‌های پلاستیکی بزرگ‌تر را کشف کردند. پلاستیک‌های اندازه متوسط (۵ تا ۲۵ میلی‌متر) و پلاستیک‌های بزرگ (بیش از ۲۵ میلی‌متر) نیز وجود داشتند، اما در غلظت‌های پایین‌تر. این پلاستیک‌های بزرگ‌تر معمولاً تکه‌های خردشده مواد مانند میکروبیدها و فیلم‌های پلاستیکی بودند.
علی‌رغم ممنوعیت استفاده از میکروبیدها در لوازم آرایشی در بریتانیا از سال ۲۰۱۸، حضور آنها در دریای شمال نشان می‌دهد که آنها هنوز هم توسط جریان‌های اقیانوسی از مناطق دیگر منتقل می‌شوند.
میکروپلاستیک و تهدیدی حیات وحش
با وجود نوسانات در سطوح پلاستیک در سراسر منطقه مطالعه، حضور گسترده میکروپلاستیک‌ها تهدیدی مداوم را برای اکوسیستم‌های دریایی و حیات وحش ساکن آن را برجسته می‌کند. این ذرات می‌توانند از طریق بلع و به دام افتادن، به حیات دریایی آسیب برسانند و شبکه‌های غذایی را مختل کنند. جریان‌های آبی نقش مهمی در انتقال زباله‌های پلاستیکی به این مناطق تجمع دارند و پلاستیک‌های از کشورهای مختلف نیز به این مشکل دامن می‌زنند.
حضور میکروپلاستیک‌ها در دریاها نه‌تنها تهدیدی مستقیم برای حیات دریایی محسوب می‌شود، بلکه توازن حساس اکوسیستم‌های دریایی را نیز مختل می‌کند. همان‌طور که این ذرات ریز انباشته می‌شوند، می‌توانند در رفتارهای تغذیه‌ای و تولیدمثل گونه‌های مختلف دریایی تداخل ایجاد کنند.
به عنوان مثال، فیلترکنندگان ممکن است میکروپلاستیک‌ها را همراه با غذای خود بخورند، که منجر به اثرات مضر بر سلامتی و احتمالاً تغییرات در جمعیت‌های آنها می‌شود. علاوه بر این، حضور میکروپلاستیک‌ها می‌تواند شرایط زیستگاهی را تغییر دهد و برای برخی گونه‌ها مشکل‌ساز شود.
دانشمندان خاطرنشان کردند؛ درک این تاثیرات برای تلاش‌های موثر در زمینه حفاظت و حفظ سلامت محیط اقیانوسی ضروری است.
این مطالعه در مجله “Frontiers in Marine Science” منتشر شده است.
/