به گزارش خبرگزاری برگزیده های ایران، سوخو ۱۵ که در ناتو با نام فلاگن شناخته می‌شد با طراحی خاصش تا پایان عمر اتحاد جماهیر شوروی به عنوان جنگنده‌ای قابل مشغول رهگیری هواگردهای دشمن بود.
در اوج جنگ سرد و با ارتقای فناوری ساخت بمب‌افکن‌های آمریکایی، کار جنگنده‌های قدیمی شوروی چون سوخو ۹ و سوخو ۱۱ برای رهگیری آن‌ها سخت شده بود.
جنگنده رهگیر سوخو ۱۵ پاسخی به نیازهای ارتش شوروی در آن دوران بود که سال ۱۹۶۲ طراحی شد و با چند سال تاخیر از سال ۱۹۶۷ به خدمت درآمد.
این جنگنده در آن زمان یکی از آینده‌نگرترین طراحی‌ها را میان پرنده‌های نظامی ارتش شوروی داشت و تا سال‌ها این ویژگی را حفظ کرد.
سوخو در این جنگنده برخلاف جنگنده‌های قبلی شوروی دهانه موتورها را کنار بنده هواگرد قرار داد و به این ترتیب دماغه هواپیما برای قرار دادن راداری قدرتمند خالی شد.
عملکرد فلاگن در پرواز و مانور هم خیره‌کننده بود و می‌توانست به سرعت دو و نیم ماخ برسد.
همین ویژگی‌ها سبب شد که خیلی زود وظیفه دفاع از آسمان شوروی مقابل پرنده‌های آمریکایی چون بمب‌افکن بی ۵۲ و هواپیمای جاسوسی یو ۲ به این رهگیر موفق سپرده شود.
۵۸۵۸