شاید زمین خیلی دور از خورشید باشد، اما فاصله نپتون، ۳۰ برابر بیشتر است و حرکت آن به دور خورشید، ۱۶۴ سال زمینی طول می‌کشد. این یعنی در یکی از تاریک‌ترین قسمت‌های منظومه شمسی قرار دارد؛ پس می‌توانید حدس بزنید که عکس گرفتن از این سیاره، کار راحتی نیست. تلسکوپ جیمز وب اما تصویر جدیدی از حلقه های نپتون شکار کرده که در وضوح و شفافیت، کم‌نظیر است.
در این عکس، جزئیاتی را از حلقه های نپتون می‌بینیم که دست‌کم از سال ۱۹۸۹ بی‌سابقه بوده است؛ یعنی زمانی که کاوشگر فضایی وویجر ۲ از کنار این سیاره گذشت.
همچنین نوار درخشان باریکی، خط استوای سیاره را احاطه کرده که می‌تواند نشانگر یک جریان اتمسفری و عامل ایجاد بادها و طوفان‌های نپتونی باشد.
اما عکس جدید، ۷ قمر از مجموع ۱۴ قمر شناخته شده نپتون را هم در خود جای داده است. شش قمر را در نزدیکی حلقه‌ها می‌بینید و بزرگ‌ترین آن‌ها، تریتون (Triton) به‌شکل یک ستاره هشت‌پر کمی بالاتر دیده می‌شود.
تریتون که پوشیده از نیتروژن متراکم یخ‌زده است، چنان سطح شفافی دارد که حدود ۷۰ درصد از نور دریافتی خورشید را بازتاب می‌دهد. بنابراین به‌رغم کوچک‌تر بودن، در این عکس حتی از نپتون هم درخشان‌تر افتاده است؛ زیرا وجود متان درون اتمسفر این سیاره، در طول موج کارکرد جیمز وب، باعث ایجاد تیرگی می‌شود.
نکته عجیب درباره تریتون اینکه مدار گردش آن به دور نپتون، رو به عقب است؛ همین هم باعث شده برخی اخترشناسان آن را نه یک قمر، بلکه یکی از اجرام کمربند کایپر بدانند که به‌دام جاذبه نپتون افتاده است.
ناگفته نماند که ترکیب شیمیایی نپتون، آن را در دسته سیارات «غول یخی» قرار می‌دهد. آبی دیده شدن این سیاره در تصاویر تلسکوپ هابل (گرفته شده در طول موج نور مرئی) نیز به همین موضوع ارتباط دارد. در واقع، وجود مقدار کمی متان گازی‌شکل، به آن رنگ آبی می‌دهد. جیمز وب اما به‌علت استفاده از دوربین فروسرخ-نزدیک، نپتون را آبی رنگ نشان نمی‌دهد.
۲۲۷۲۲۷