به گزارش خبرگزاری برگزیده از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز حسن رضایی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است.
حسن رضایی بازیگر پیشکسوت سینما گفت: اگر هنر در ذات انسان و مورد علاقه او باشد، هرگز نمی‌تواند آن را رها کند و تا آخر عمر با آن همراه خواهد بود و کسانی که قصد دارند به خاطر کسب درآمد وارد سینما شوند این کار را انجام ندهند زیرا پیشرفتی نخواهند داشت. برای افراد فعال در سینما وجود هدف شخصی امری بسیار مهم است و من به جوانان پیشنهاد می کنم که اگر قصد دارند به عنوان بازیگر مطرح شوند، به خواسته‌های مخاطبشان توجه کنند.
این بازیگر پیشکسوت با بیان اینکه از سیاه بازی ایده‌های زیادی گرفته است، بیان کرد: بخشی از شوخ طبعی جاری در وجود من برآمده از هنر کهن ایرانی است. در جوانی ما ساکن خیابان ری بودیم، منطقه‌ای که بازیگران و کارگردان‌های بسیار زیادی را تحویل جامعه داد که آقایان مسعود کیمیایی و فرامرز قریبیان، حسین زندباف از جمله این افراد هستند.
وی با اشاره به همکاری خود با کیانوش عیاری گفت: وجود شخص کیانوش عیاری برای نسل جوان همچون یک دانشگاه است و دقیق شدن در شیوه کار او می‌تواند آموخته‌های فراوانی برای علاقه‌مندان به سینما داشته باشد. زمانی که او فیلم‌های «شبح کژدم» و «آبادانی‌ها» را کارگردانی کرد، بسیاری به سینما علاقه مند شدند و ناگهان تعداد فیلم‌سازان افزایش پیدا کرد.
رضایی با بیان اینکه عکس روی پوستر فیلم «آبادانی‌ها» از ایده وی نشأت گرفته است، تصریح کرد: یادم می‌آید از رضا رخشان عکاس این فیلم خواستم آن را ثبت کند که همان عکس سه نفره به پوستر فیلم تبدیل شد. یادم می آید روزی زنده یاد عباس کیارستمی به من گفت در جشنواره لوکارنو افراد زیادی این پوستر را می خریدند و این موضوع افتخار بزرگی برای من بود.
وی گفت: در صحنه‌ای از فیلم «شبح کژدم» زمانی که به محوطه بیرون کابین رفتم، ناگهان برق رفت و من در یک دره و در فاصله ۹ متری از زمین متوقف شدم! پس از آنکه برق آمد از فاصله چندین متری به پایین پریدم، آن هم در حرکت و بدون آنکه تعادل داشته باشم. این کار نیاز به قدرت ریسک پذیری و شجاعت بسیار زیادی داشت.
رضایی در بخش دیگری از صحبت هایش توضیح داد: افرادی که می‌خواهند وارد فعالیت هنری شوند باید بسیار مراقب باشند تا فریب کسی را نخورند. آن‌ها باید تنها به افراد موفق و کاربلد در این حرفه اعتماد کنند و این مسئله‌ای بسیار مهم است. در این حرفه افراد قول‌هایی می‌دهند که به آن وفا نمی‌کنند و باید به این مسئله توجه داشته باشیم. همچنین یک هنرمند باید دارای جوهره و استعداد ذاتی این حرفه باشد تا بتواند جایگاهی به دست بیاورد. او نیاز دارد تا نسبت به این فضا شناخت کافی داشته باشد و سواد علمی خود را افزایش دهد.
رضایی در پایان بیان کرد: مردم همواره به من لطف داشته‌اند و من هم به جامعه ایرانی علاقه‌مند هستم و تا روزی که زنده‌ام این احساس پابرجا خواهد بود.
۵۷۵۷