به گزارش خبرگزاری برگزیده های ایران از خرم‌آباد، آیین‌های سنتی روز عاشورا در لرستان حکایت خاکساری دیرینه مردم دیاری است که در گل‌مالی و آیین چمر تجلی می‌یابد.
مردم از صبح عاشورا در یک نمایش حزن‌انگیز آوای چَمرونه را ساز می‌کنند و خبر سوگواری خود را با سرنا و دهل به دورترین نقطه شهر می‌رسانند. هر چه هست آیین عزاست و اندوهی از جنس خاک در سوگ او که سرش بالای نیزه رفت.
آب‌وخاک و گلاب دست‌به‌دست هم داده‌اند تا خاکی‌ترین آیین عزا را روایت کنند که آب حیات من است خاک سر کوی دوست. مردم از صبح پیش از طلوع حوضچه‌ها را با گِل نرم آماده کرده‌اند و عزاداران خود را به میعادگاه سوگ رسانده‌اند.
اینجا کودک، زن و مرد و پیر و جوان نمی‌شناسد. هر کدام تکه‌ای از گل را به شانه‌ها و سروروی خود می‌پاشند و یا تن را به عزای گل می‌سپارند. شکل دست را گاهی با گل روی لباس‌ها نقش می‌بندند تا نشان دهند که عباس تکیه‌گاه دیرینه آنان است.
برخی نیز در نوبت هستند تا میان‌دار تمام تن‌شان را با گِل در سوگ کند. حکایت گل‌مالی و شانه‌های کزکرده از عزا در روز عاشورا روایت ارداتی است که با مردم لرستان سرشته شده‌است تا خاکی‌ترین آیین عاشورایی جهان از خاک بروید.
.
/ ۶۴۴/