به گزارش خبرگزاری برگزیده؛ تیم ملی فوتبال کره جنوبی در جام ملت‌های آسیا در برابر مالزی ضعیف عمل کرد و در برابر این تیم رده ۱۳۰ رنکینگ فیفا به تساوی ۳-۳ رسید و در گروهش دوم شد.
به گفته رسانه‌های کره‌ای و به نقل از ورزش سه، در آغاز و پایان بازی هرج و مرج وجود داشت. فاجعه‌ای ناشی از انتصاب اشتباه سرمربی، فوتبال کره که رویای قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را برای اولین بار پس از ۶۴ سال در سر داشت، به سوی یک فاجعه سوق می‌دهد. فدراسیون فوتبال کره نیز که یک مربی نالایق، غیرصادق و غیرمسئول را با قیمتی گزاف به خدمت گرفت، یکی دیگر از مقصران اصلی این وضعیت به شمار می‌رود.
مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ را به پایان رسیده است. کره در گروه E با یک برد و ۲ تساوی بعد از بحرین به مرحله یک هشتم نهایی راه یافت. کره در بازی اول ۳-۱ بحرین را شکست داد اما مقابل اردن ۲-۲ و مقابل مالزی ۳-۳ مساوی کرد. آنها در این مسابقات از ژاپن دوری کردند تا در مرحله یک هشتم نهایی مقابل عربستان بازی کنند.
نه نتایج و نه کیفیت بازی اصلا رضایت بخش نبودند. انتظار می‌رفت کره که در رده ۲۳ رده بندی فیفا قرار دارد، پیش از این جام ملت‌های آسیا، مدعی قدرتمندی برای قهرمانی باشد. قدرت ستاره‌های شاغل در اروپا، از جمله سون هیونگ مین، کیم مین جائه، لی کانگ این، هوانگ هی چان، هوانگ این بیوم و لی جائه سونگ یکی از بهترین تیم‌های تاریخ کره را تشکیل داد. اکثر بازیکنان کلیدی که تنها یک سال پیش در جام جهانی قطر پرتغال قدرتمند را شکست دادند و به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی قطر راه یافتند، هنوز در زمین هستند و در بازی‌های دوستانه درست قبل از جام ملت‌های آسیا در ۶ بازی پیروز شده بودند.
با این حال، در مرحله گروهی، فوتبال کره علیرغم اینکه در گروهی با تیم‌های ضعیف و خارج از ۸۰ تیم برتر رده‌بندی فیفا قرار گرفته بود، در تمام مدت با مشکل مواجه شد. آنها در یک نقطه از اردن، در رده ۸۷ رده بندی فیفا، و مالزی، در رده ۱۳۰، برتری را هم واگذار کردند و به سختی به تساوی رسیدند.
حتی در تنها بازی‌ای که مقابل بحرین پیروز شدند، تا اواسط بازی سختی کشیدند، اما به لطف توانایی‌های فردی بیش از حد چند بازیکن از جمله لی کانگ این و سون هیونگ مین، موفق شدند به پیروزی برسند. قدرت تیم ملی فوتبال در طول یک سال گذشته یا پس از جام جهانی تغییر چندانی نکرده است. حتی پس از روی کار آمدن سرمربی کلینزمن، ظاهرا بازیکنان کلیدی هم تغییر چندانی نکرده‌اند. لی کانگ این و کیم مین جائه با باشگاه‌های بزرگ پیشرفت کرده‌اند و مهارت‌های آنها بیشتر شده است، و تعداد بازیکنان شاغل در اروپا نیز به طور کلی نسبت به یک سال گذشته افزایش یافته است، بنابراین قدرت آنها در مقایسه با سال گذشته باید بیشتر باشد. حتی محل برگزاری جام جهانی در سال قبل هم همین قطر بود پس بهانه تطبیق پذیری هم وجود ندارد.
تنها متغیری که تغییر کرده، سرمربی بوده است. با این حال، این متغیر بیشتر از حد انتظار بد بوده است. اگر بخواهیم سه بازی مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا را در یک جمله خلاصه کنیم، این جمله این است که “چطور کلینزمن فوتبال کره را خراب کرد؟” بدترین سناریوهایی که می‌توان در مسابقات بین‌المللی نشان داد، مانند بی‌ثباتی شدید دفاعی، از دست دادن توانایی گلسازی، نداشتن پلن بی و عدم مدیریت استقامت و هوشیاری، همگی وجود داشته‌اند. فقط داشتن بازیکنان خوب یک “تیم خوب” نمی‌سازد و حضور کلینزمن بیشتر شبیه مثالی بود که نشان داد چگونه یک مربی بد می‌تواند یک تیم خوب را نابود کند.
در تمام مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا، هدایت کلینزمن بر تیم ملی کاملاً آشفته بود. از ابتدا در ترکیب بازیکنان مشکل وجود داشت. انتخاب مدافع کناری لی کی جه که در مورد مهارت‌ها و حس بازی‌اش علامت سوال داشت و انتصاب او به عنوان بازیکن اصلی و نبود جانشینی برای مهاجم تیم هوانگ اوی جو که به طور موقت برای تیم ملی انتخاب شده بود در واقع عامل عقب ماندن تیم ملی در مرحله گروهی شد.
کلینزمن در طول مرحله گروهی هیچ تغییر قابل توجهی در یازده نفر اول و تاکتیک‌ها ایجاد نکرد، مگر در موارد اجتناب ناپذیر، مانند دروازه‌بان کیم سونگ گیو که به دلیل مصدومیت از بازی کنار رفت. حتی در شرایطی که تیم‌های حریف از طریق تجزیه و تحلیل کامل قدرت، تاکتیک‌های خوبی برای جدال با کره را ارائه کردند، پلن بی وجود نداشت.
از سوی دیگر خط دفاعی که تا قبل از جام ملت‌های آسیا ۷ بازی متوالی بین‌المللی را بدون گل خورده پشت سر می‌گذاشت، در مرحله گروهی در ۳ بازی، ۶ گل خورد. اکثر حریفانی که در آن زمان با آنها روبرو شدند هم تیم‌های ضعیف‌تری در آسیا یا بازی‌های دوستانه در خانه بودند. در مرحله گروهی که بازیکنان استراتژی‌های حریف خود را به طور کامل بررسی کردند، مشکلات سازمان دفاعی کره به وضوح آشکار شد. کیم مین جائه مدافع کلاس جهانی حال خوبی داشت، اما این کافی نبود که سوراخ‌هایی را که اینجا و آنجا باز می‌شد را به تنهایی ببندد.
علاوه بر این، بازیکنان کره‌ای نتوانستند کارت‌های خود را مدیریت کنند، به طوری که هشت بازیکن در مرحله گروهی اخطار دریافت کردند. در نتیجه، کره باید در هر بازی در مسابقات با اضطراب بازی کند. در دیدار پایانی مقابل مالزی، کلینزمن همه بازیکنان کلیدی خود، از جمله بازیکنان اخطار گرفته را به زمین فرستاد. حتی اگر آنها در مرحله یک هشتم نهایی باید با ژاپن دیدار می‌کردند، هدف این بود که به وضوح مالزی را شکست دهند و مقام اول را در مرحله گروهی کسب کنند تا روند صعودی خود را تا مسابقات ادامه دهند. با این حال، در نتیجه چیزی به دست نیامد زیرا تیم ضعیف بازی کرد و نتوانست قدرت بدنی بازیکنان اصلی را مدیریت کند. اگر بازیکنی مصدوم می‌شد یا اخطار دریافت می‌کرد، فاجعه بزرگتری رخ می‌داد.
با این حال، این مشکلات کلینزمن از قبل با روی کار آمدن او به عنوان سرمربی تیم ملی کره قابل انتظار بود. اگرچه کلینزمن در دوران مربیگری تیم‌های ملی آلمان و آمریکا به موفقیت‌هایی دست یافت، اما او شخصیتی بود که بازخوردهای منفی بیشتری از رسانه‌های محلی و دنیای فوتبال دریافت کرد تا بازخورد مثبت.
از نمونه‌های شاخص اشتباهات او می‌توان به رفتار غیرصادقانه و غیرمسئولانه او به عنوان مربی و عدم توانایی تاکتیکی اشاره کرد که باعث شد تا قبل از هدایت تیم ملی کره، یک فاصله طولانی با تیم را به عنوان مربی داشته باشد و در کره نماند. با این وجود، روسای کره‌ای کلینزمن را با پرداخت قیمتی بالاتر از مربیان قبلی مثل شین تائه یونگ یا پائولو بنتو به خدمت گرفتند. اکنون با این نتایج هزینه گزاف در جام ملت‌های آسیا برداشت می‌شود.
کلینزمن تا کنون هر زمان که او را مورد انتقاد قرار می‌دهد بهانه‌هایی مانند «مربی تیم ملی باید در سطح بین‌المللی فعال باشد»، «من هم معتاد به کار هستم» و «من باید با عنوان قهرمانی جام ملت‌های آسیا ارزیابی شوم» آورده است. بدون اینکه به هیچ وجه مشکلات را بپذیرد و به بحث رسیدگی کند.
در کمال تعجب، اولین اظهار نظر کلینزمن پس از بازی با مالزی این بود: «بازی هیجان انگیزی بود». اگرچه کار اصلی او نقد تیم خودش نیست، اما این چیزی نبود که سرمربی تیم ملی فوتبال پس از بازی رقت انگیزی که مقابل تیم ضعیفی خارج از ۱۰۰ تیم برتر رده بندی فیفا انجام داد، در مقابل هواداران عصبانی بگوید.
علاوه بر این، کلینزمن به خود می‌بالید که “ما هنوز هم می‌توانیم جام ملت‌های آسیا را ببریم” بدون اشاره به اقدامات لازم برای بهبود عملکرد ضعیف تیم. چگونه هواداران باید کلینزمن را بپذیرند، کسی که به نظر می‌رسد به تنهایی در دنیای متفاوتی زندگی می‌کند، بدون هیچ احساسی از بحران یا مسئولیت؟
البته جام ملت‌های آسیا هنوز تمام نشده است. با این حال، مهم نیست که نتیجه نهایی جام ملت‌های آسیا چیست، به نظر می‌رسد که باید بررسی جدی در مورد اینکه آیا آینده فوتبال کره باید به کلینزمن سپرده شود یا خیر، صورت بگیرد. اتحادیه فوتبال و رئیس فدراسون چونگ مونگ گیو که انواع اقدامات غیرمنطقی را برای انتصاب کلینزمن انجام دادند هم نمی‌توانند از مسئولیت خود مبرا باشند
(منبع نیوزوان)
۲۵۸ ۲۵۸