به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، این روزها دوران سردی را نمایش‌خانگی می‌گذراند. حتی اگر «زخم‌کاری» با فصل انتقام آمده باشد و هادی حجازی‌فر هم به عنوان اولین تجربه با بخش عمده‌ای از گروه «پوست شیر» هیچ گرمایی را به پلتفرم‌ها منتقل نکردند.
سریال «در انتهای شب» آیدا پناهنده و «جوکر۲» موقتاً روزهایی را به نمایش‌خانگی آوردند حداقل بعد از مدتی که برنامه و سریالی نبود مخاطب منتظر قسمت بعدی‌اش بمانند این دو مجموعه توانست خلأ آن پرطرفدارها را تا حدود زیادی جبران کند. اما «در انتهای شب» به پایان راه رسید و «جوکر۲» بعد از محرم و صفر با قسمت جدید برمی‌گردد.
مدت‌ها می‌گفتند «داریوش» بمبِ نمایش‌خانگی خواهد شد اما به جز اضافه شدن باکس‌های تبلیغاتی برای این سریال، اتفاق دیگری نیفتاده است. با تماشای قسمت سوم این سریال از پلتفرم (فیلم‌نت) مخاطب یک بار پیش از شروع سریال و به جای یک نوبت پخش تبلیغات در جریان پخش سریال، این بار با دو نوبت پخش تبلیغات مواجه می‌شود.
در جریان تماشای سریالی که با بازیگران خوبی همچون هادی حجازی‌فر، محسن قصابیان، عباس جمشیدی‌فر، مهرداد صدیقیان و ژیلا شاهی تا الان نتوانسته اتفاقی را خلق کند. در روزهایی که «زخم‌کاری» هم هنوز نتوانسته در قامت موفقیت فصل اولِ این سریال ظاهر شود. با توجه به اینکه چند پله توانسته از فصل دوم ضعیف و ناامیدکننده، جلوتر حرکت کند.
از طرفی دیگر «گل یا پوچ» ضعیف‌تر از «اسکار» با این همه هیاهوی رسانه‌ای، قدرت سرگرم‌کردن مخاطب را ندارد. همچنین «سرگیجه» دیگر مسابقه فیلیمو هم اتفاق خارق‌العاده‌ای را ایجاد نمی‌کند. اگرچه برخی از آیتم‌هایش خاص هستند و از «پدرخوانده» و امثال این برنامه‌ها جلوتر هم هست.
آن‌قدر سردی پلتفرم‌ها تشدید شده که گریبانِ «شب آهنگی» را هم گرفته است. برنامه‌ای که با تلاش‌های انفرادی و خلاقانه حامد آهنگی همواره سعی می‌کرد مخاطبان را منتظرِ قسمت‌های این برنامه قرار دهد اما الان به یک برنامه معمولی با ایده‌هایی آشنا و میهمانان متوسط تبدیل شده است.
نکته اینجاست همواره هنرمندان و اهالی فرهنگ و رسانه به آگهی‌های بازرگانی تلویزیون، سریال‌های بی‌کیفیت و ضعیف و گستردگی برنامه‌های گفت‌وگومحور خسته‌کننده صداوسیما انتقاد داشتند اما به نظر می‌رسد تماشای رایگان برخی برنامه‌های تلویزیون و سریال‌هایی همچون «سرزمین مادری» و حتی بازپخش «مختارنامه» و سریال‌های جدیدی که در راه‌اند برای مخاطبی که از شبکه نمایش‌خانگی انتظار یک اتفاق خارق‌العاده را دارد، مقرون‌به صرفه‌تر است.
پلتفرم‌های شناخته شده‌تر هرچه زودتر باید رویکردِ خود را نسبت به پخش بی‌رویه تبلیغات بدون توجه به حقوق کاربران‌شان و ساخت بدون حساب و کتاب سریال‌ها و برنامه‌های ضعیف با حضور سلبریتی‌های رنگارنگ، تغییر دهند و مسیر خود را به سمت توجه به کیفیت ببرند نه افزایش کمیّت. در واقع همان انتظاری که مخاطبِ امروز از تلویزیونی‌ها دارد.
/