سیاوش آریا در گفت‌و‌گو با خبرنگار برگزیده های ایران از شیراز اظهار داشت: تاراجگران میراث فرهنگی به بهانه‌های پوچ و خیال‌انگیز همیشگی دستیابی به گنج با مواد منفجره و ابزار و آلات حفاری به جان عرصه و حریم گوردخمه ساسانی شهرستان زرقان افتاده و آسیب‌های بزرگ و جدی برجای گذاشته‌اند.
وی افزود: برپایه ماده ۵۶۲ قانون مجازات اسلامی، هرگونه حفاری و کاوش به قصد به دست آوردن اموال تاریخی ـ فرهنگی ممنوع بوده و متخلف به زندان از ۶ ماه تا ۳ سال و ضبط اشیای مکشوفه به سود وزارت میراث فرهنگی کشور و آلات و ادوات حفاری به سود دولت محکوم می‌شود.
کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی و تاریخ ایران گفت: تاراجگران و سودجویان اموال تاریخی و فرهنگی بدون رعایت قانون و در غفلت نظارت مسئولان مربوطه به نشانه‌های هویتی و شناسنامه بالنده و غرورآمیز ملی مردم کشور دست‌درازی کرده و به آن‌ها آسیب‌های برگشت‌ناپذیری را وارد می‌کنند.
آریا ادامه داد: کمبود نیروی یگان حفاظت میراث فرهنگی در سراسر کشور، سبب شده تا وزارت میراث فرهنگی نتواند به درستی از یادمان‌های ملی و تاریخی و فرهنگی کشور به درستی حفاظت و پاسداری کند و شایسته است که وزیر میراث فرهنگی به عنوان بالاترین مقام وزارتخانه با نمایندگان خانه ملت (مجلس) و دولت رایزنی کرده و این چالش بزرگ را هرچه زودتر حل کند، در غیر این صورت و به باور کارشناسان میراث فرهنگی در آینده‌ای نه چندان دور، باید فاتحه همه یادمان‌های تاریخی و فرهنگی کشور را خواند و آیندگان تنها باید نگاره‌های (تصاویر) آن‌ها را در لابه‌لای کتاب‌ها و بایگانی‌ها جست‌و‌جو کنند.
وی اظهار کرد: تنها گوردخمه ثبت ملی شده شهرستان زرقان پارس در یکی از کوه‌های این شهرستان روزگار غم‌باری را سپری می‌کند و در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی جای گرفته است.
آریا گفت: تاراجگران فرومایه و نابخرد اموال تاریخی و فرهنگی به بهانه‌های خیال‌انگیز و پوچ همیشگی دستیابی به گنج به یادگار ارزشمند ساسانیان دست درازی کرده و به عرصه و حریم آن یورش برده و در چندین جای محوطه گودال‌های ژرف و بزرگی را پدیدآورده و حتی سنگ‌های پیرامون اثر ملی را شکسته‌اند که دل هر دوستدار تاریخ و فرهنگ ایرانی را به درد می‌آورد و چیزی جز افسوس و دریغ بر جای نمی‌ماند.
وی خاطرنشان کرد: همچنین به فاصله ۵۰ تا ۶۰ سانتی متری گوردخمه ساسانی و عرصه اثر با مواد منفجره درون صخره کوه را منفجر کرده و سوراخ بزرگی را برجای گذاشته‌اند، ولی داستان پر درد و رنج یادگار ساسانیان در همین جا پایان نمی‌یابد و در پایین گوردخمه و حریم آن گودال بسیار بزرگی که بیش از ۷ تا ۸ متر است را کنده و نشانه‌های نابخردی و بی‌فرهنگی خود را برجای گذاشته‌اند.
آریا تصریح کرد: همچنین باید کوتاهی دیگر مسئولان شهری از جمله دهیاری، شورای شهر، فرمانداری و غیره را در نظر داشت چرا که یادمان‌های ملی متعلق به همه مردم و کشور است و همه نهاد‌ها، ارگان‌ها، سازمان‌ها و حتی مردم در برابر آن مسئولیت دارند و باید از آن‌ها پاسداری و حفاظت کنند.
کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی و تاریخ ایران با انتقاد از وزارت میراث فرهنگی اظهار کرد: این وزارت با نگرش به کمبود بودجه و به ویژه نیروی کار انسانی در یگان حفاظت توانایی نگهداری از یادمان‌های تاریخی و فرهنگی را ندارد و همه باید به کمک میراث فرهنگی بیایند.
آریان در پایان گفت: سخن در خور نگرش این است که در زمان ثبت ملی اثر و در پرونده آنکه به اواخر دهه ۸۰ باز می‌گردد به کندوکاو‌های غیرمجاز اشاره شده و همچنان در برابر همان پاشنه می‌چرخد و کسی گویا به سراغ یادگار ساسانیان نیامده و نمی‌آید.
به گزارش برگزیده های ایران، درازای گوردخمه ۹۰ سانتی‌متر، پهنای آن ۶۰ سانتی‌متر و عمق آن ۳۰ سانتی متر است و بر روی تخته سنگی صاف و به گونه طاق و پیشانی که کاملاً روشن و با دیگر بخش‌های کوه متفاوت است. کوه به گونه صخره‌های بزرگ و دارای پوشش گیاهی ویژه منطقه و درختچه‌های انجیر کوهی است. گوردخمه ساسانی زرقان با شماره ۲۰۷۶۶ در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۸۶ خورشیدی به ثبت ملی رسیده است.
/۴۲۴/.