این گوی‌یخی فضایی به پهنای ۶ کیلومتر، ۹۶P/Machholz ۱ نامیده می‌شود و گمان می‌رود از جایی در خارج از منظومه شمسی ما آمده باشد و در حالی که غرّش‌کنان به سمت خورشید در داخل مدار «عطارد» (mercury) در حرکت است و رد یخی از خود بر جا می‌گذارد، توسط فضاپیمای رصدگر خورشیدی SOHO سازمان فضایی اروپایی تحت رصد و نظارت قرار دارد.
دنباله‌های ستاره‌های دنباله‌دار عمدتا تشکیل یافته از گاز است که با گرم شدن بر اثر تابش خورشید در پشت توده‌های منجمد یخ و گاز به تدریج گرم می شود. در سال ۲۰۰۸ یک تحلیل انجام شده از این مواد نشان داد که دنباله‌دار ۹۶P/Machholz ۱ حاوی کمتر از ۱.۵ درصد از سطح مورد انتظار «سیانوژن» (cyanogen) است و کربن آن نیز پایین است. به این ترتیب ستاره‌شناسان به این نتیجه رسیدند که این دنباله‌دار ممکن است یک مهمان ناخوانده (interloper ) از یک منظومه سیاره ای دیگر باشد. اکنون حرکت آن به سمت خورشید ممکن است اسرار بیشتری از آن را افشا کند.
ستاره شناسان می‌گویند دنباله دار «۹۶ پی» / ۹۶P هم از لحاظ ترکیبات و هم رفتار غیر عادی است. آنها امیدوارند که به جنبه‌های علمی زیبایی از رصد آن برسند.
این دنباله‌دار اول بار در سال ۱۹۸۶ توسط «دیوید ماشولز» با یک تلسکوپ خانگی رصد شد. بیشتر دنباله دارهایی که به سمت خورشید می‌روند کمتر از ۱۰ متر پهنا دارند و در نهایت با نزدیک شدن به ستاره ما می‌سوزند و از بین می‌روند.
اما اندازه غول پیکر این دنباله دار (که بیشتر از دو سوم ارتفاع کوه اورست است) ظاهرا از آن در برابر تبخیر کامل محافظت می‌کند. از زمان کشف این دنباله دار تا کنون پنج عبور نزدیک آن از خورشید رصد شده است. نزدیکترین فاصله آن تا خورشید در روز سه شنبه ۳۱ ژانویه روی می دهد که فاصله آن تا خورشید سه برابر نزدیکتر از فاصله عطارد تا خورشید خواهد بود.
۵۸۵۸