به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، سید مصطفی بدرالدین با نام جهادی «سید ذوالفقار» از فرماندهان مقاومت اسلامی لبنان بود که پیش از تأسیس حزب الله به نیروهای مقاومت پیوست و علیه اسرائیل دست به جهاد زد.
شهید بدرالدین از دوستان نزدیک شهید عماد مغنیه بود که بعدها این رفاقت به نسبت فامیلی نیز منجر شد. وی در پیروزی مجاهدان و عقب راندن رژیم صهیونیستی از خاک لبنان در سال ۲۰۰۰ میلادی و نیز جنگ ۳۳ روزه نقش موثری داشت و سرانجام ۲۴ اردیبهشت سال ۹۵ در دمشق سوریه توسط دشمن صهیونیستی به شهادت رسید.
خانم «حرب» همسر شهید در برشی از خاطراتش در خصوص پیوستن سید ذوالفقار به مقاومت می گوید: شروع کار سید تقریبا همزمان شده بود با انقلاب اسلامی ایران. در آن زمان اسرائیل شرایطی داشت که اتخاذ این تصمیم واقعا دشوار بود. آن دوره زمانی، سید با حاج عماد نشست و برخاست داشت، گویی که دو نور و دو دریا به هم رسیده بودند. آن موقع ابتدای مقاومت اسلامی در لبنان بود و هنوز حزب الله از نظر سازمانی تشکیل نشده بود.
همان ایام عقد ازدواج ما را مرحوم «سید محمدحسین فضل الله» جاری کرد که آن زمان به عنوان پدر معنوی جوانان مقاومت لبنان به شمار می آمد. ۱۰ روز بعد دشمن صهیونیستی به لبنان حمله ور شد و پیشروی می کرد. سید با رزمندگانی به تعداد انگشتان دست، به جنگ با اسرائیل رفتند. در «خلده» و «جسر المطار» و الغبیری جلوی آنها ایستادند. چیزی نگذشته بود که سید، از ناحیه پا مجروح شد و همیشه آن زخم را همراه داشت.
در آن زمان همه می گفتند که با دستان خالی نمی شود مقاومت کرد. حتی برخی علما می گفتند که خودتان را به هلاکت نیاندازید. خیلی از لبنانی ها آن موقع اعتقاد داشتند که باید با دشمن از طریق فرهنگی مبارزه کنیم و با ایدئولوژی و فکر به مصاف آنها برویم. اما سید بر این باور بود که باید با دشمنی که به سرزمین ما وارد شده با هر چه در توان داریم، بجنگیم. دشمنی که به همه داشته های ما حتی زن و بچه تجاوز کرده است، هیچ چیز جز زبان زور نمی فهمد. بنابراین رو به مبارزه مسلحانه آورد.
/