علیرضا رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برگزیده های ایران، درباره اظهارات اخیر سرمربی تیم آزاد جوانان بعد از قهرمانی جهان در اردن عنوان کرد: انتقاداتی که پیش از این مطرح می‌شد درباره بحث فنی نبود. در تمام مصاحبه‌هایی که داشتم هم حرفی از تیم ملی جوانان و امور فنی آن نزدم. او (محسن کاوه) به عنوان سرمربی جوانان کارش را خوب انجام داده و قهرمانی نوش جان‌شان. خسته هم نباشند، مثل سایر رده‌های سنی آزاد و فرنگی، این تیم هم قهرمان جهان شد. موضوع اساساً چیز دیگری بود و همچنان اتهاماتی که در مورد لیگ و دخالت داشتن در مسائل آن وجود داشت، پابرجاست. اینکه من در تیم ملی باشم یا نباشم، با فدراسیون همکاری کنم یا نکنم اصلاً موضوعیت ندارد. من دخالتی در لیگ ندارم و همه انتقاداتی هم که قبلاً شده بود، مربوط به دخالت‌های مدیر تیم‌های ملی در امور لیگ برتر و لیگ یک بود. این صحبت‌ها نوعی فرار رو به جلوست.
وی با اشاره به اینکه رده سنی امید در فدراسیون جدی گرفته نمی‌شود، خاطرنشان کرد: بزرگترین اشتباه فدراسیون، حذف رده سنی امید بود. به علیرضا دبیر هم این را گفتم اما او تحت تأثیر همین آقایان بود که از وقتی آمد، امید با بزرگسالان تجمیع شد، در حالی که یکی از مهم‌ترین رده‌های سنی است. گوش کردن به حرف و استدلال این آقایان اشتباه است. رده سنی امید باید مستقل باشد، دلیلی ندارد همه کارهایش از جمله کادر و اردوهایش با بزرگسالان یکی باشد، اما عملاً استقلال تیم زیر ۲۳ سال را از بین بردند.
نایب‌قهرمان المپیک ۲۰۰۴ آتن باز هم به موضوع لیگ پرداخت و گفت: چه در جایگاه سرمربیگری جوانان و چه مدیر تیم‌های ملی، کسی حق ندارد در امور لیگ دخالت کند. این حق را چه کسی به او داده که به کشتی‌گیر بگوید کشتی بگیر یا نگیر، به این تیم برو یا نرو. حالا فدراسیون جای توبیخ، به او جایزه می‌دهد و رده سنی امید هم دست همین آقاست. این اشتباه بزرگی است. شما از یک طرف در همه رده‌های سنی چرخه می‌گذاری و بعد از طرف دیگر، یک رده سنی را حذف می‌کنی. این تصمیم بر اثر مشاوره غلطی که به دبیر داده شده، اتخاذ شده است. برگزاری اردوهای تیم ملی در شهرهای مختلف هم خودش یک داستان است. علاوه بر این، مگر پیش از این سرمربی جوانان تهدید به استعفا نکرده بود؟ مگر فدراسیون از او حمایت کرد که استعفا نکرد؟ بعد تیم که قهرمان شد، از فدراسیون تشکر کرد. اینها با هم در تناقض است.
رضایی درواکنش به قطعیت عدم حضور کامران قاسم‌پور در مسابقات جهانی بلگراد به دلیل آسیب‌دیدگی اظهار داشت: واقعاً از صمیم قلب بابت اتفاقی که افتاد متأسف شدم. کامران قاسم‌پور شایسته‌ترین فرد در وزن خودش برای کسب مدال طلای جهانی بود. اتفاقاً همین کامران قاسم‌پور هم که اینطور خوب در تیم ملی بزرگسالان درخشید، از تیم امید مدعی شد، اما رئیس فدراسیون به استدلال برخی در مورد این رده سنی گوش کرد که در نهایت دودش به چشم کشتی می‌رود. عدم حضور قاسم‌پور در مسابقات جهانی پیش‌رو، از ازرش او کم نمی‌کند و امیدوار هستم هرچه زودتر پایش را درمان کرده و با بهبود کامل، خودش را برای مسابقات پیش رو آماده کند. قطعاً قاسم‌پور شایسته‌ترین فرد برای کسب مدال طلاست و با شناختی که از این جوان دارم مطمئنم برای روزهای بهتر مصمم تلاش خواهد کرد.
/