به گزارش برگزیده های ایران از شفت، حسینیه‌ای ساده و بی‌آلایش است؛ محفلی است برای گردآمدن جوانان و نوجوانان که نسل‌های پیرتر به سبب شور و شوق جوانانش، در اکثر مراسم‌ها، حضور دارند و همدمشان می‌شوند.
رهروانی‌ها را می‌گویم، رهروان شهدا؛ هیئتی که هم، صومعه جوانان است، هم میعادگاه عشق حسین و هم محلی برای ضیافت‌های روحانی و معنوی.
جز معدود هیئت‌های منطقه‌اند که بدون سوروسات خاصی، خیلی‌ها مجذوبشان می‌شوند؛ دیده‌ام که کیلومترهای می‌کوبند تا در مراسم‌های هفتگی یا مراسم‌های آیینی آن حضور پیدا کنند و به‌نوعی آن را نقطه اجابت خواسته‌هایشان می‌دانند و به قول خودشان با حضور در آن شارژِ شارژ می‌شوند.
توفیق حضور در این هیئت تمام جلوه‌های خاص رهروان شهدا نیست، آنها باهم عتبات عالیات را از مشهد الرضا (ع) گرفته تا مشهد حسین(ع)، پیاده طی طریق کرده و هیئتی بودن را به معرکه حماسه سازی و شور آفرینی آورده‌اند.
در خوش‌سعادتی هیئت رهروان شهدا شفت همین بس که امشب برای دومین سال، دو شهید گمنامی را در ایام حزن بانوی بی‌نشان، حضرت زهرا (س) در آغوش کشیده‌اند و برای آن‌هایی که خود را رهرو آن می‌دانند، میزبانی کرده‌اند؛ میزبانی از دو شهید گمنام در هیئت رهروان شهدا شفت در ایام حزن و ماتم یاس نبی که خود نیز گمنام است.
شهدایی که به عشق ام شهدا گمنام بوده، حالا آمده تا حس و حال جوانان و نوجوانان را فاطمی و بار دیگر همچون شیشه عطری شهر را از بوی خوش خود پر کنند.
از هیاهوی کوچه منتهی به حسینیه و شور و اشتیاق دعوت شدگان در این ضیافت فاطمی پیداست که شهدای گمنامی از سرزمین عروج آمده‌اند تا دستی بر جسم و جانشان بکشند و با زدودن ناپاکی‌ها، اخلاص، معنویت، پاک دامنی و آنچه را که اهل بیت نبوت دارند را برایشان سوغات بیاورند.
رهروانی‌ها در شب وداع با این شهدای گمنام می‌گفتند: شهداب گمنام چه روز خوبی را برای میهمانی دلشان انتخاب کرده اند! به قول آنها «در آغوش کشیدن این شهدای گمنام ثمره اخلاص در اشک ریختن ها و عنایت خاصه مادرشان به آنهاست». شب‌هایی که از مظلومیت بهشت مطلق و کوثر آن، اشک‌ها ریخته‌اند و با مادرشان عهد کرده‌اند تا در بندگی خدا و خدمت به مردم گمنام بمانند و در مسیر ولایت، ثابت قدم و استوار بمانند.
رهروانی.ها از شهدای گمنام می‌خواستند تا شافیشان نزد آنکه روزیشان می‌دهد، باشند؛ سوی چراغی باشند تا همچون آنها که پلاکشان را گم کردند، خودشان هویتشان را گم نکنند.
شهدای گمنام چند ساعتی در سردترین روزهای سال آمدند تا گرمابخش محفل فاطمی رهروان شهدا باشند. محفلی که نوجوانان و جوانان با شور و شعور، آگاهی و بصیرت، عاشورایی و مهدوی همچون پروانه دور شمعی گردآمده‌اند تا از فیوضات معنوی و روحانی آنها بهره‌مند شوند. زیارتتان قبول؛ راه شهدا پر رهرو.
انتهای پیام/۳۳۸۹