روایت داوری که در کشتی مازندران مورد ضرب‌ و شتم قرار گرفت

صابر آتش‌پیکر در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برگزیده های ایران در مورد اتفاقاتی که در کشتی چند روز قبل رده سنی نونهالان استان مازندران رخ داد، اظهار داشت: اول از همه بگویم که همه می‌دانند کشتی در استان مازندران چقدر حساسیت دارد و سطح رقابت‌های استانی، به لحاظ کیفی و کمی با رقابت‌های معتبر بین‌المللی برابری می‌کند که داوری در آنهم علاوه بر آنکه ارزشمند است، سخت هم بوده، چون نتیجه برای همه از اهمیت زیادی برخوردار است، اما من داوری هستم که در کارم جدی‌ام و هنگام قضاوت، هیچ چیزی جز اجرای عدالت برایم اهمیت ندارد. در این مبارزه‌ای که به جنجال کشیده شد، من رئیس تشک بودم، کشتی نیمه نهایی بین دو کشتی‌گیر نوشهر و بهشهر.

وی ادامه داد: کشتی یک هیچ به نفع نماینده بهشهر دنبال می‌شد که طی فعل و انفعالی، داور وسط یک امتیاز به کشتی‌گیر نوشهر داد. من به‌عنوان رئیس تشک و قاضی، دو امتیاز به کشتی‌گیر بهشهر دادم و نتیجه ۳ بر یک به نفع کشتی‌گیر بهشهر در تابلو ثبت شد. مربی نوشهر اعتراض کرد، هیئت ژوری فیلم را دید و دو نمره را برگرداند تا نتیجه یک – یک به نفع نوشهر ثبت شود و چون امتیاز آخر را گرفته بود او برنده کشتی می‌شد. در همین هنگام افرادی از هیئت کشتی بهشهر وارد تشک شده و قبل از آنکه دست کشتی‌گیر بنده بالا برود، یکی از آنها به زیر میز من لگدی زد که در فیلم دوربین‌های مداربسته کاملاً مشخص است. وقت نگهدار کنار من بود، لپ‌تاپ افتاد و شکست. چند نفر هم به بهانه اعتراض آمدند، چاقو هم دست‌شان بود. سرم پایین بود، یکی بی‌هوا یک لگد به قفسه سینه‌ام زد که منجر به شکستگی دنده‌ام شد. متأسفانه دستم دچار تورم شده است. این وسط برخی از اقوام کشتی‌گیر هم وارد معرکه شده و در گزارش پزشکی قانونی، علاوه بر اینها، پارگی بالای لب بر اثر مشت هم قید شده است. ضمن اینکه بر اثر زمین خوردگی دچار کمردرد بسیار شدید شده‌ام که علاوه بر یک شب بستری در بیمارستان، چند روزی است در منزل استراحت می‌کنم.

این داور درجه دوی بین‌المللی کشتی درد روحی ناشی از این اتفاقات را بیشتر از درد جسمی‌اش دانست و گفت: انتشار فیلم این اتفاقات بازتاب گسترده‌ای داشت. دوستانم در خارج از کشور پیام داده‌اند و اعضای خانواده‌ام فیلم را دیده‌اند. فیلم تا قبرس و آلمان هم رسیده است، فیلم کتک خوردن یک داور. آدم بعد از یک عمر زندگی شرافتمندانه و قضاوتی بر مبنای عدالت، حالش بد می‌شود وقتی به این فکر می‌کند که به خاطر چه چیزی چنین اتفاقی را رقم زده‌اند. درد جسمی به کنار، درد روحی ماجرا برایم بسیار سنگین‌ است و از آن مهمتر، اینکه این اتفاق در کشتی نونهالان رخ داده است. اگر درگیری در کشتی بزرگسالان و یا جوانان بود، دردش کمتر بود، در مبارزه نونهالان که این همه بچه دارند آن را تماشا می‌کنند و در سالن حضور دارند و همراه مادر و پدرشان آمدند، خانواده‌ها دیگر به چه امیدی بچه را به سالن کشتی بفرستند؟ بچه اینجا چه چیزی یاد می‌گیرد؟! اینها آینده‌های کشتی ما هستند که با بدترین صحنه‌های ممکن مواجه شده‌اند.

وی درباره اینکه چقدر تغییر و تحول در هیئت کشتی استان و جابه‌جایی‌ها صورت گرفته می‌تواند در این حاشیه بزرگ و اعتراضاتی که بعد از مبارزه ایجاد شد، دخیل باشد، تصریح کرد: من داورم و اصلاً نمی‌توانم در این موضوعات دخالت کنم، چون در حیطه کاری من نیست. در حین برگزاری مسابقات امید شایگان رئیس هیئت کشتی مازندران به‌عنوان سرپرست تیم ملی فرنگی در مسابقات قهرمانی آسیا حضور داشت، نیما صادقی رئیس کمیسیون داوران هیئت هم در بیشکک قضاوت می‌کرد. قطعاً بعد از بازگشت آنها، موضوع مورد بررسی بیشتر قرار می‌گیرد.

آتش‌پیکر با اشاره به خدشه‌دار شدن جایگاه داوران در ورزش کشور، گفت: بعد از این اتفاقات داوران به اتاق جدول‌نویس رفتند و قرار شد دیگر داوری نکنیم، اما گفتند اینطور بدتر می‌شود حتماً سوت بزنید. بعد از آن دیگر روحیه داوران خراب شده بود، کشتی‌ها هم دو ساعت تعطیل شد. من هم همان شب در بیمارستان بستری شدم تا ظهر روز بعد. من هنوز روی تخت بیمارستان بودم که آقایان برای رضایت گرفتن از طرق مختلف اقدام کردند، در حالی که این موضوع جدای از شکایت شخص من از آنهایی که حمله کرده و مرا زدند، جنبه عمومی دارد و حتماً هیئت کشتی استان و اداره کل ورزش پیگیر آن خواهد بود.

این داور مازندرانی در خاتمه ضمن تأکید بر مشکلاتی که داوران برای حفظ و ارتقای درجه خود با آن مواجه هستند، خاطر نشان کرد: با شرایط فعلی ارز و تورم، ما برای کنترل و ارتقای درجه حداقل باید بیش از ۱۰۰ میلیون تومان هزینه سفر و شرکت در کلاس کنیم، بعد دریافتی ما در مسابقات آنقدر ناچیز است که کفاف هیچ هزینه‌ای را نمی‌دهد و از آن طرف هم با چنین برخوردهایی مواجه هستیم. من امیدوارم وزارت ورزش و فدراسیون کشتی هم به چنین موضوعاتی ورود کرده و اجازه ندهند محیط ورزش که محیط پاکی است، به چنین اقدامات تلخ و تأسف‌آوری آلوده شود.

/