فرصتهای نهفته در سرمایهگذاری برای تولید
به گزارش برگزیده حمید نیکزاد در ابتدای گفتوگو به فرصتهایی اشاره کرد که این رویکرد میتواند برای اقتصاد کشور به همراه داشته باشد. او گفت: سرمایهگذاری برای تولید یک سیگنال مثبت برای تمامی فعالان اقتصادی است. این نامگذاری میتواند انگیزه مضاعفی برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی ایجاد کند تا منابع مالی خود را بهجای بازارهای غیرمولد، به سمت تولید سوق دهند.
وی افزود: اگر دولت بتواند تسهیلاتی همچون وامهای کمبهره، معافیتهای مالیاتی، و ایجاد زیرساختهای صنعتی مناسب را در دستور کار قرار دهد، بدون شک نهتنها اشتغال افزایش خواهد یافت، بلکه رشد اقتصادی نیز جهشی قابلتوجه خواهد داشت.
چالشهای موجود در مسیر سرمایهگذاری
با این حال، نیکزاد در کنار فرصتها، موانع متعددی را نیز در مسیر سرمایهگذاری برای تولید برشمرد و اظهار داشت: بزرگترین مانع در مسیر سرمایهگذاری، بیثباتی اقتصادی و نوسانات شدید نرخ ارز است. سرمایهگذاران برای ورود به حوزه تولید، نیاز به پیشبینیپذیری و ثبات اقتصادی دارند؛ اما متأسفانه سیاستهای مالی و پولی ناهماهنگ، باعث افزایش ریسک سرمایهگذاری شده است.
او در ادامه به مشکل بازارهای موازی اشاره کرد و گفت: بازدهی بازارهایی مانند طلا، ارز و املاک، سرمایهگذاران را از ورود به بخش تولید بازمیدارد. زمانی که افراد میتوانند با خرید و فروش دلار یا زمین، سودهای کلان و کمریسک کسب کنند، چرا باید وارد فضای تولید شوند که پر از چالشهای متعدد است؟
نقش دولت در حمایت از سرمایهگذاری تولیدی
نیکزاد در این گفتوگو تأکید کرد که دولت میتواند نقش کلیدی در رفع این موانع ایفا کند. او پیشنهاد داد: دولت باید سیاستهای حمایتی مشخص و ماندگاری را تدوین کند که از تولید در مقابل ریسکهای اقتصادی محافظت کند. این حمایت میتواند شامل کاهش نرخ بهره تسهیلات تولیدی، ارائه ضمانتهای بانکی برای سرمایهگذاران و ایجاد بازارهای هدف صادراتی باشد.
وی افزود: ایجاد یک سازوکار مالی مشخص برای حمایت از تولید، بسیار حیاتی است. بهعنوان مثال، دولت میتواند صندوقهای سرمایهگذاری مشترک میان بخش خصوصی و بانکها ایجاد کند تا منابع مالی موردنیاز تولیدکنندگان با شرایط مطلوب تأمین شود.
همکاری بخش خصوصی و دولت، کلید موفقیت سرمایهگذاری برای تولید
این فعال اقتصادی در ادامه سخنانش به نقش بخش خصوصی در تحقق این شعار پرداخت و گفت: بخش خصوصی باید با ایدههای نوآورانه، تکنولوژیهای جدید و مدیریت بهرهور وارد میدان شود. سرمایهگذاران خصوصی نباید تنها منتظر حمایتهای دولتی باشند، بلکه باید بهدنبال خلق ارزش در صنعت و بازار باشند.
وی اضافه کرد: مدلهای مشارکت عمومی-خصوصی (PPP) میتواند یکی از بهترین راهحلها باشد. دولت با تأمین زیرساختها و ارائه حمایتهای مالی، و بخش خصوصی با اجرای پروژهها و بهرهبرداری حرفهای، میتوانند همکاری مؤثری داشته باشند.
مشوقهای لازم برای هدایت سرمایه به تولید
یکی از دغدغههای اصلی در مسیر تحقق شعار سال، این است که چگونه سرمایههای سرگردان از بازارهای غیرمولد به سمت تولید هدایت شوند. نیکزاد در این زمینه پیشنهاد داد: دولت میتواند با وضع قوانین مالیاتی دقیق، از سفتهبازی در بازارهای غیرمولد جلوگیری کند. برای مثال، مالیات بر عایدی سرمایه در بخش املاک و ارز میتواند سود این بازارها را کاهش داده و سرمایهها را به سمت تولید سوق دهد.
وی همچنین تأکید کرد: دولت میتواند برای سرمایهگذارانی که در بخش تولید فعالیت میکنند، تخفیفهای ویژهای در زمینه مالیات، بیمه تأمین اجتماعی و تعرفههای انرژی در نظر بگیرد. اینگونه، سرمایهگذاران انگیزه بیشتری برای ورود به تولید خواهند داشت.
تحقق شعار سال، نیازمند اقدام عملی است
حمید نیکزاد در پایان تأکید کرد که شعار سرمایهگذاری برای تولید» تنها در صورتی محقق خواهد شد که دولت، بخش خصوصی و سرمایهگذاران هرکدام وظایف خود را بهدرستی انجام دهند. وی گفت: «اگر این شعار صرفاً در حد گفتمان باقی بماند و سیاستهای اجرایی مناسبی برای تحقق آن تدوین نشود، همچنان شاهد فرار سرمایه از بخش تولید خواهیم بود.
وی افزود: دولت باید اعتمادسازی کند، قوانین حمایتی و پایدار تصویب کند، و در کنار آن، بخش خصوصی نیز باید با جسارت بیشتری در این حوزه فعالیت کند. در این صورت، سرمایهگذاری برای تولید نهتنها به رشد اقتصادی کشور منجر خواهد شد، بلکه آیندهای روشن برای نسلهای بعدی نیز رقم خواهد زد.
در مجموع، اگرچه مسیر سرمایهگذاری برای تولید با چالشهای بسیاری روبهرو است، اما با برنامهریزی دقیق، سیاستگذاری هوشمندانه و همکاری مؤثر میان دولت و بخش خصوصی، میتوان این مسیر را هموار کرد و شاهد رونق اقتصادی در کشور بود.
