روزنامه تایمز نوشت، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به اینکه اوکراین مجبور به صلح شود، امیدوار است، کنترل روسیه بر منطقه “جدایی‌طلب” دونباس ممکن است پوتین را وادار کند از گذرگاه زمینی در طول دریای سیاه که روسیه را به شبه جزیره کریمه متصل می‌کند، دست بکشد.
این روزنامه تاکید کرد، ماموریت کشاندن اوکراین به میز مذاکرات ماموریت دشواری خواهد بود به ویژه پس از آنکه مسکو توافقنامه منطقه‌ای سابق را که با کی‌یف امضا کرده بود، نقض کرد، برکناری پوتین به عنوان رئیس جمهوری می‌تواند راه طولانی ترغیب اوکراین به امکان دستیابی به یک توافق صلح قابل اجرا را طی کند.
تایمز نوشت، روسیه با وجود هزینه‌های غیرعادی که در این جنگ متحمل شده که حدود ۲۰۰ هزار کشته یا زخمی و انهدام نیمی از تانک‌های آن برآورد شده، تلاش می‌کند منابع اوکراین را نابود کند و احتمال استمرار جنگ فرسایشی برای چندین سال و با شدت‌های مختلف وجود دارد و این ممکن است شامل درگیری میان نیروهای ویژه دو کشور، جنگ چریکی نیروهای اوکراینی در داخل اراضی تحت کنترلشان در روسیه و نیز بمباران مستمر و از فاصله دور خاک اوکراین توسط روسیه باشد.
این روزنامه در ادامه نوشت، در نبود یک پیروزی آشکار یا توافق صلح مناسب، مرزهای مورد مناقشه و اشغال مستمر می‌تواند در راستای هدف روسیه برای جلوگیری از پیوستن رسمی اوکراین به اتحادیه اروپا یا ناتو باشد.
تایمز تاکید کرد، آتش‌بس می‌تواند بدون حل هیچ یک از مسایل منطقه‌ای که توافقنامه صلح شامل آنها خواهد بود، درگیری را به حالت تعلیق درآورد و روسیه امیدوار است با برداشته شدن توجه واشنگتن و دیگر طرف‌های غربی از درگیری و توقف حمایت‌هایشان از کی‌یف، از این آتش‌بس برای ساماندهی به نیروهای از هم پاشیده خود استفاده کند.
این روزنامه نوشت، هر بخشی از خاکی که اوکراین کنترل آن را قاطعانه پس گرفت، پس از عقب‌نشینی دسته‌جمعی روس‌ها با فشار نیروهای اوکراینی بود، کی‌یف، خارکیف و خرسون به همین شکل از محاصره روسیه خارج شدند. اما عقب‌نشینی فراگیر از خاک اوکراین سناریویی با احتمال کمتر است و قطعا به تحولات داخل روسیه و نیز میدان نبرد وابسته خواهد بود.
در مقابل اوکراین بر این نکته پافشاری دارد که می‌تواند روسیه را در میدان نبرد شکست دهد و تاکید کرده اگر حمایت غرب ادامه یابد، این کار را احتمالا ظرف یک سال آتی انجام می‌دهد.
شکل این پیروزی برای اوکراین هنوز روشن نیست؛ اما کی‌یف اصرار دارد که این پیروزی باید شامل بازپس‌گیری شبه‌جزیره کریمه که روسیه آن را به اراضی خود ملحق کرده و نیز بازپس‌گیری کنترل بخش‌هایی از منطقه دونباس باشد که کنترل آن در سال‌ها ۲۰۱۴-۲۰۱۵ خارج شد و در صورت موفقیت اوکراین در تحقق این اهداف، این کشور را در وضعیتی قدرتمندتر از زمانی قرار می‌دهد که حمله روسیه آغاز شد.
تایمز در ادامه نوشت، زمانی که پوتین “عملیات نظامی ویژه” را آغاز کرد، گفت که “این جنگ برای خلع سلاح اوکراین و نابودی نازی‌های مقیم آن است”؛ اما هدف اصلی او بازگرداندن اوکراین به اتحادیه امپراتوری بود، همان کاری که با بلاروس انجام داد و در واقع می‌توان استراتژی پوتین در قبال اوکراین را اینگونه توصیف کرد، “اگر من نتوانم آن را داشته باشم، هرگز کسی آن را نخواهد داشت”.
این روزنامه در ادامه هشدار داد، تهدیدهای پوتین در طول سال اول جنگ شامل اشاره‌ها و تهدیدهای مستقیمی درباره استفاده از سلاح هسته‌ای چه در اوکراین چه علیه دیگر کشورهای حامی آن بود و البته این تهدیدها به عنوان نوعی تبلیغ خطاب به داخل روسیه نیز بود؛ اما استفاده از سلاح هسته‌ای به عنوان یک خط قرمز می‌تواند موجب دخالت ناتو شود.
تایمز در پایان نوشت، تصور اینکه استفاده از سلاح هسته‌ای تاکتیکی در میدان نبرد اوکراین چه اتفاقی را رقم خواهد زد، دشوار است چرا که ارتش روسیه از تجربه لازم برای استفاده از آن جهت پیشروی برخوردار نیست؛ اما استفاده از سلاح هسته‌ای برای ترغیب ناتو به ورود مستقیم حداقل در خاک اوکراین کافی است.
۳۱۱۳۱۱