به گزارش خبرگزاری برگزیده، صبح جمعه هفتم بهمنماه ۵۷ به دنبال بستهشدن فرودگاهها توسط دولت بختیار به بهانهی اعتصاب کارکنان کنترل پرواز و در اصل به منظور جلوگیری از بازگشت امام خمینی به کشور، تظاهرات خونینی در نقاط مختلف تهران انجام شد. طبق آمار روزنامهی کیهان، منتشرشده به تاریخ ۸ بهمن، ۱۰ نفر کشته و ۱۵۰ نفر زخمی شدند. فردای آن روز شنبه ۷ بهمنماه یک تا یک و نیم میلیون نفر از مردم تهران و شهرستانها در خیابانهای تهران در حمایت از بازگشت امام خمینی به ایران و نیز اعتراض به کشتار روز گذشتهی رژیم دست به راهپیمایی بزرگی زدند و شهدای روز گذشته را تشییع کردند. نکتهی جالب توجه در این تظاهرات تنوع شعارهای مردم بود. شعارهای تظاهرکنندگان به نقل از روزنامهی کیهان به تاریخ ۸ بهمن ۵۷ به این شرح بود:
خمینی، خمینی قلب ما باند فرودگاه توست
وای به حالت بختیار اگر خمینی دیر بیاد
مجاهد، مجاهد، فدای راه حق است – مسلسلس، مسلسل حواب ضد خلق است
برنامهی خمینی برچیدن یزید است/ کابینهی بختیار یک حیلهی جدید است
ما همه ایرانی آزادهایم/ دست بیعت با خمینی دادهایم
اگر امام فردا نیاد/ مسلسلها بیرون میاد
تنها راه رهایی/ جنگ مسلحانه
تنها ره سعادت/ ایمان، جهاد، شهادت
کابینهی بختیار، نابود باید گردد/ پرسنل هوایی آزاد باید گردد/ پرواز انقلابی انجام باید گردد
فرمودهی روح خدا چنین است/ سکوت و سازش کار خائنین است
ارتش خلقی بپا میکنیم/ میهن خود را رها میکنیم
سرباز برادر ماست/ ارتش دشمن ماست
پیروزی نهایی/ اخراج آمریکایی
بند و بست سیاسی/ با قانون اساسی
فلسطین، فلسطین، متحد خلق ماست
شاپور بختیار! ز خوبیات دم نزن/ میشناسیم تو را ز کودک و مرد و زن
نه مرغ طوفانی، نه موج دریایی/ مرگ بر تو… مرگ بر تو… مرگ بر تو
۲۵۹۵۷
