به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، افشین علا، شاعر، در تازه‌ترین سروده خود به “سهراب”هایی اشاره دارد که پس از تغییر “ملاکها” یک به یک از این خاک پر کشیدند.
علا که عموماً در سروده‌هایش به موضوعات اجتماعی بی‌تفاوت نیست، در این شعر ضمن پرداختن به حادثه ناگوار معدن طبس، اعتراض خود را نیز اعلام می‌کند.
در حادثه معدن طبس که اول مهرماه رخ داد، ۴۹ کارگر معدن جان باختند. وقوع این حادثه دلخراش، بار دیگر لزوم بازنگری در قوانین و شرایط کار در معدن را در شبکه‌های اجتماعی پررنگ کرد. سروده علا درباره این حادثه را می‌توانید در ادامه بخوانید:
ریشه‌های سوخته
آه ای طبس! بگو که در اعماق خاک‌ها
راه نفس که بست بر آن سینه‌چاک‌ها؟
خوبان چرا شدند گرفتار این قفس؟
آتش چرا فتاد به دامان پاک‌ها؟
زندان شد آسمان و زمین بر ستم‌کشان
رندان خزیده‌اند ولیکن به لاک‌ها
قربانی تنازع اهل سیاستیم
جز غم چه بود حاصل این اصطکاک‌ها؟
بسیار چشم غم‌زده و سفره‌ی حقیر
دیگر تهی شدند ز خواب و خوراک‌ها
خاکم به سر! که خفت بسی آرزو به خاک
آن‌سان که استخوان یلان با پلاک‌ها
سهراب‌ها یکایک از این ملک پر زدند
از بس که رفته رفته عوض شد ملاکها
چون ریشه‌‌ها نهان شده‌اند از نظر ولی
جاری شدند در رگ خونین تاک‌ها
باشد که در بهشت شکوفا شوند باز
این دانه‌های سوخته در عمق خاک‌ها
/