به گزارش خبرگزاری برگزیده، این شکارچی ۲.۴ متری که تینراکواسوکوس بلاتور (Tainrakuasuchus bellator) نامگذاری شده و با یک زره استخوانی پوشیده شده بود، ۲۴۰ میلیون سال پیش، در دورهای حیاتی پیش از حکمرانی دایناسورها، در آمریکای جنوبی میزیسته است. این کشف نه تنها پیچیدگی حیات در دوره تریاس را روشن میکند، بلکه شاهدی محکم برای اتصال باستانی قارههای آمریکای جنوبی و آفریقا در زمان ابرقاره پانگهآ ارائه میدهد.
جد بزرگ تمساحها در دوران تریاس
تینراکواسوکوس بلاتور متعلق به گروه پزودوسوکیا (Pseudosuchia) است که در دوره تریاس، پیش از تبدیل شدن دایناسورها به گونه غالب، بر اکوسیستمها حاکم بودند. این شکارچی با وزنی حدود ۶۰ کیلوگرم، اگرچه در مقایسه با غولهای ۷ متری آن زمان کوچک به نظر میرسد، اما یک شکارچی فعال و چابک بوده است.
مشخصات کلیدی این موجود:
- استراتژی شکار: تکیه بر گردن بلند، حرکات سریع و آروارهای باریک که با دندانهای تیز و خمیده به عقب پوشیده شده بود. نام آن نیز ترکیبی از واژگان محلی بهمعنی «تمساح تیزدندان» است.
- زره دفاعی: پشت این موجود با صفحات استخوانی به نام استئودرمها پوشیده شده بود، ویژگی مشترکی که تا امروز در تمساحهای زنده دیده میشود و یک مکانیزم دفاعی مؤثر محسوب میشود.
- تفاوت با دایناسورها: دکتر رودریگو تمپ مولر، نویسنده اصلی، تأکید میکند که با وجود شباهت ظاهری، ساختار لگن و مفصلهای ران این جانور کاملاً متفاوت از ساختار دایناسوری است و آن را در شجره تمساحها قرار میدهد.
کشف در «دروازه دایناسورها»
فسیلهای این جانور در ماه مه ۲۰۲۵ در منطقه دونا فرانسیسکا در جنوب برزیل توسط تیمی از دانشگاه فدرال سانتا ماریا کشف شد. این منطقه از نظر زمینشناسی بسیار مهم است، چرا که در واقع در منطقهای هممرز با بیابان خشک و وسیع قرار داشته که اولین دایناسورها از آنجا ظهور کردند.
کشف تینراکواسوکوس نشان میدهد که پیش از سلطه دایناسورها، خزندگان در این منطقه جوامع بسیار متنوعی را تشکیل داده بودند که هر یک استراتژیهای بقای متفاوتی را برای پر کردن جایگاههای اکولوژیکی مختلف به کار میبردند.
قاره گمشده و پیوند تانزانیا
این کشف به عنوان یک یافته «بسیار نادر»، فراتر از یک گونه جدید، به عنوان یک شاهد عینی زمینشناسی عمل میکند. محققان دریافتند که این شکارچی برزیلی، ارتباط تکاملی بسیار نزدیکی با شکارچی دیگری به نام Mandasuchus tanyauchen دارد که فسیل آن در تانزانیا، آفریقا کشف شده است.
این ارتباط بین جانوران آمریکای جنوبی و آفریقا، دلیلی محکم بر نظریه ابرقاره پانگهآ در دوره تریاس است. در آن دوران، قارهها به هم متصل بودند و این امر امکان پراکندگی آزاد موجودات زنده را در سرتاسر مناطقی که اکنون توسط اقیانوسها از هم جدا شدهاند، فراهم میکرد. این بدان معناست که جانوران آن زمان در برزیل و تانزانیا، سابقه تکاملی مشترکی داشتند.
کشف تینراکواسوکوس بلاتور نه تنها یک گونه جدید و جذاب را به تاریخچه حیات اضافه میکند، بلکه با روشن ساختن تنوع زیستی دوره تریاس، به کیهانشناسان کمک میکند تا «لحظه کلیدی» تاریخ، یعنی دورهای که بلافاصله پیش از صعود و سلطه دایناسورها بود، را بهتر درک کنند.
این پژوهش بار دیگر نشان میدهد که چگونه فسیلهای موجود در زیر خاک برزیل، با کشف ارتباطات باستانی آن با آفریقا، اسرار بزرگ تکاملی و زمینشناختی جهان را فاش میکنند.
منبع: scitechdaily
۲۲۷۲۲۷
