ناسا به‌تازگی پدیده بلعیده‌شدن یک ستاره توسط یک سیاهچاله را مشاهده کرده و می‌گوید بر اثر این پدیده، ابری از غبار به‌اندازه منظومه شمسی به‌وجود آمده است. این اتفاق در فاصله‌ای نزدیک‌تر از معمول به تلسکوپ فضایی هابل رخ داده و این تلسکوپ توانسته است آن را برای مدت‌زمان طولانی‌تری تحت رصد قرار دهد و اطلاعات بیشتری درباره آن کسب کند.
تلسکوپ هابل در ماه مارس سال گذشته میلادی موفق شد بلعیده‌شدن یک ستاره توسط یک سیاهچاله را رصد کند. مسئولان ناسا چندی قبل در ماه ژانویه نتایج این رصد را در یک رویداد نجومی ارائه کردند. آن‌ها می‌گویند این رویدادهای شکست کشندی (TDE) شامل ستاره‌هایی هستند که از بخت بد در حین حرکت از کنار یک سیاهچاله عبور می‌کنند.
ناسا نام رویداد حاضر را AT۲۰۲۲dsb گذاشته است. این ستاره ۳۰۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد و در مرکز کهکشان ESO ۵۸۳-G۰۰۴ قرار گرفته است. با وجود این فاصله بسیار زیاد، اخترشناسان توانسته‌اند انتشار نور فرابنفش از این ستاره را بررسی و تصاویر زیر را از روی این اطلاعات مدل‌سازی کنند.
هابل به‌موقع بلعیده‌شدن این ستاره را زیر نظر گرفت
AT۲۰۲۲dsb نخستین‌بار توسط برنامه ASAS-SN از دانشگاه ایالتی اوهایو شناسایی شد. این برنامه به‌طور خودکار از حدود ۲۰ تلسکوپ در سراسر دنیا استفاده می‌کند تا رویدادهایی نظیر ابرنواخترها و TDEها را ردیابی کند.
ناسا می‌گوید با توجه به این که AT۲۰۲۲dsb نسبت به رویدادهای مشابه فاصله نزدیک‌تری با زمین دارد، متخصصانی که با هابل کار می‌کنند، توانستند زمان بیشتری روی آن مطالعه کنند. این زمان اضافه به آن‌ها اجازه داد تا از نور فرابنفش این رویداد بهره بگیرند و اطلاعات بیشتری را درباره عناصر مختلف آن به‌دست بیاورند. این رویدادها معمولاً از طریق پرتو ایکس بررسی می‌شوند که اطلاعات محدودتری ارائه می‌کند.
«پیتر مکسیم»، رئیس مرکز اخترفیزیک هاروارد و اسمیتسونین می‌گوید سرعت حرکت ذراتی که از این ستاره منتشر می‌شد به عدد باورنکردنی ۳۲ میلیون کیلومتر بر ساعت می‌رسید. زمانی که یک ستاره در مسیر یک سیاهچاله قرار می‌گیرد، ابتدا گازهای آن مکیده و بعد خودش آرام‌آرام متلاشی می‌شود. در پایان آن‌چه از ستاره باقی می‌ماند، به‌شکل یک دونات دور سیاهچاله می‌چرخد و به داخل آن فرو می‌ریزد.
۵۸۵۸