به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، حجت السلام عالی در مراسم شب تاسوعای حسینی که شب گذشته با حضور رهبر معظم انقلاب و جمعی از عزاداران در حسینیۀ امام خمینی برگزار شد، با اشاره به برخی ویژگی‌های حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام گفت: امام صادق علیه‌السلام دربارۀ حضرت عباس می‌فرماید «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَهِ .» عموی ما بصیرت نافذی داشت، یعنی بصیرتی که نفوذ دارد و تا عمق و باطن جریانات را می‌شکافد و تحلیل می‌کند. در زیارتنامۀ حضرت عباس هم است «أَشْهَدُ أَنَّکَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْکُلْ، وَأَنَّکَ مَضَیْتَ عَلىٰ بَصِیرَهٍ مِنْ أَمْرِکَ.» شهادت می‌دهم که سستی و کوتاهی نکردی و کارت بر اساس بصیرت بود.
مقام و جایگاه حضرت عباس در بیان امام صادق علیهماالسلام
بصیرت یعنی انسان پای کار امام حاضرش باشد
وی افزود: بصیرت یک وجهش این است که فرد بتواند در فتنه‌ها و آشوب‌ها، درست را از نادرست، خوب را از بد، دوست را از دشمن و حق را از باطل تشخیص دهد و به موقع و بهنگام نیز عمل کند. منتها یکی از مهم‌ترین مصادیق بصیرت، این است که انسان بداند امام زمانش از او چه می‌خواهد. در فرهنگ شیعه این امر مهم است که انسان تابع و تسلیم امامش باشد. بداند که الان مأموریت امامش چیست و امام از شیعه چه توقعی دارد. ائمه در شرایط مختلف مأموریت‌های مختلف بر عهده داشتند. شهید آوینی می‌گفت زمانۀ عجیبی است، برخی عاشق امام گذشته هستند نه امام حاضر؛ چون امام گذشته را هر طور می‌شود تفسیر کرد، اما امام حاضر را باید اطاعت کرد. امام گذشته را انسان می‌تواند طوری تفسیر کند که از او کار نخواهد و هزینه نداشته باشد، اما امام حاضر را نمی‌تواند هر طوری تفسیر کند. بعضی‌ها دنبال امام شهید هستند که برایش سینه بزنند و اشک بریزند و عزاداری کنند و نیز به زیارتش بروند و از او حاجت بخواهند، اما امام حاضر را که از شیعه کار می‌خواهد، تنها می‌گذارند. درس بزرگ عاشورا و بصیرت بزرگ این است که انسان پای کار امام حاضرش بیاید، همان گونه که اصحاب امام حسین پای کار امام حاضرشان آمدند. هنر در این است. برخی این بصیرت را نداشتند.
عالی ادامه داد: عده‌ای به امام حسن علیه‌السلام ایراد می‌گرفتند چرا صلح می‌کنی؟ مأموریت امام را نمی‌شناختند. به طور طبیعی چنین فردی نمی‌تواند یار امام باشد و او را نصرت کند. درست برعکس این ماجرا همین عده در زمان امام حسین علیه‌السلام به ایشان ایراد می‌گرفتند چرا جنگ؟ مثل ابن عباس. او به اباعبدالله علیه‌السلام گفت کجا می‌روی، کوفه خطرناک است. امام با اینکه مأموریت خود را گفت، ابن عباس تشخیص نداد و همراه نشد. بعضی به امام صادق علیه‌السلام می‌گفتند چرا قیام نمی‌کنی؟ این همان بی‌بصیرتی است که اجازه نمی‌دهد بفهمد مأموریت امام چیست و توقع امامش از او چیست؟ به امام رضا ایراد می‌گرفتند چرا به ایران می‌روید؟ چرا ولایتعهدی مأمون را می‌پذیرید؟ مگر پدر او همانی نیست که پدر شما موسی بن جعفر را به شهادت رساند؟ فقط نصیحت امام نبود بلکه بعضاً از ائمه جدا می‌شدند. در این شرایط است که ارزش یاورانی مثل حضرت عباس، حضرت زینب و جناب مسلم مشخص می‌شود.
این کارشناس مذهبی گفت: اکنون امام عصر عجل الله تعالی فرجه از ما چه توقعی دارد؟ آیا اکنون می‌توانیم بگوییم حضرت ولی عصر در زمان غیبت چون قیام ندارد، یک زمان تفریح و بیکاری است و فوقش یک دستگیری‌های جزئی دارد؟ باید گفت پر کارترین فرد عالم، وجود مقدس امام عصر عجل الله تعالی فرجه است که به صورت پنهان و ناشناس کار انجام می‌دهد.
مهم‌ترین رسالت امام عصر، زمینه‌سازی ظهور است
حجت الاسلام عالی مأموریت انبیاء و اوصیاء را در راستای برنامۀ خداوند در راستای ظهور دانست و گفت: یک پروژۀ بسیار بزرگ در دست تمام انبیاء و اوصیایشان است که در رأس همه، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام زمان (عج) قرار دارند. این برنامه «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ» است که خداوند در قرآن به آن اشاره می‌کند و به این معناست که این دین بناست به تمام ادیان غلبه یابد. این امر در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله محقق نشد بلکه در آن زمان ادیان دیگر بودند. امام صادق علیه‌السلام ذیل این آیه می‌فرمایند تحقق این امر در زمان ظهور است. تمام انبیاء در این طرح و برنامه هستند تا در پرتو ظهور آخرین وصیّ، حکومت خدا در زمین برقرار شود. الان وجود مقدس امام زمان مهم‌ترین رسالتش، زمینه‌سازی ظهور است. من و شما تا آنجا که کار از دستمان بر می‌آید، برای ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه تلاش می‌کنیم، اما آیا خود آن حضرت کاری نمی‌کند؟ اصلی‌ترین امور را خود ایشان انجام می‌دهد، منتها در زمان غیبت به صورت مستقیم رهبری نمی‌کند. ریل‌گذاری در ظاهر توسط زعمای شیعه انجام می‌شود. زمانی مغول‌ها به سرزمین‌های اسلامی حمله کردند؛ در این شرایط تمام همّ و غم علما این بود که شیعه را حفظ کنند. امثال خواجه نصیرالدین و علامه حلی‌ها به دربارهای مغول می‌رفتند و کاری کردند که این قوم وحشی رام شوند و اصلاً مسلمان شوند.
وی افزود: یک مرحلۀ دیگر با سلطنت شیعی در دوران صفویه مواجهیم. در این زمان حکومت ولایی و حکومت اسلامی به وجود نیامد. بزرگان ما مانند علامه مجلسی، شیخ بهایی و میرداماد وارد دربارهای صفو ی می‌شدند تا فتیلۀ ظلم آنها را پایین بکشند تا شیعیان و مسلمین کمتر لطمه بخورند. آخرین مرحلۀ قبل از ظهور، مرحله‌ای است که شیعه ولایت اجتماعی پیدا می‌کند و پرچم را بالا می‌برد. مرحله‌ای است که حکومت درست می‌کند. در رأس حکومت خود امام زمان نیستند بلکه کسی است که جامع‌الشرایط است و ما به عنوان نایب امام می‌شناسیم. مرحلۀ آخر ظهور و حضور خود حضرت است.
انتهای‌پیام/