مبین عظیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برگزیده های ایران، درباره قهرمانی‌اش در تورنمنت یاشاردوغوی اخیر اظهار داشت: در ترکیه سه کشتی گرفتم که دو تای آنها با کشتی‌گیران میزبان بود و یکی با مقدونیه. سطح این رقابت‌ها خیلی بالا نبود و فقط می‌خواستم سطح آمادگی‌ام را بعد از جام تختی بسنجم، ضمن اینکه روی دو سه تکنیک کار کرده بودیم و می‌خواستم اجرایش کنم که فکر می‌کنم خوب هم بود.
وی که سال گذشته به خاطر عملکردش در اردو و طلای قهرمانی جوانان آسیا، در کنار امیرحسین فیروزپور به مسابقات جهانی جوانان اعزام شد، در این مورد گفت: این تصمیمی بود که آقامحسن (کاوه) گرفت، لطف کرد و چون می‌دانست من سال بعد هم به لحاظ سنی شرایط حضور در تیم جوانان را دارم، خواست با فضای مسابقات آشنا شوم. همانجا دیدم که چیزی برای قهرمانی جهان کم ندارم و می‌توانم طلای جهانی بگیرم و این قطعاً برایم یک کار غیرممکن و سخت نیست. تجربه تماشای مسابقات سال گذشته از نزدیک و بودن در آن فضا در ادامه خیلی به من کمک کرد. من در تورنمنت روسیه هم کشتی گرفتم، آن رقابت‌ها جایزه بزرگ بود که کشتی‌گیران خیلی خوبی آمده بودند. روس‌ها غیر از سعدالله‌اف و اوگویف همه مدعیان‌شان را آورده بودند. آنجا عثمان نورماگمادوف آذربایجانی را با امتیاز خوب بردم و قهرمان امیدهای جهان را هم شکست دادم و این هم تجربه خوبی برایم شد.
آزادکار کردستانی تیم جوانان ایران که علاوه بر قهرمانی در جام تختی، قهرمان مسابقات کشوری جوانان هم شده است، درباره اینکه دو بار نامش در میان مسافران اعزامی به تورنمنت رنکینگ‌دار مجارستان قرار گرفت و از فهرست خارج شد، خاطرنشان کرد: دفعه اول که از حضور در این رقابت‌ها انصراف دادم به خاطر این بود که می‌خواستم طلای جوانان جهان را بگیرم. دفعه دوم هم به دلیل آسیب‌دیدگی آقاکامران (قاسم‌پور) دوباره اسم من در لیست قرار گرفت که من هم گفتم مشکلی از این بابت ندارم و به تصمیم کادر فنی احترام می‌گذارم، اما دیدم دکتر کیهانی بعد از معاینه پای قاسم‌پور، گفت که او می‌تواند بعد از چند هفته روی تشک بیاید. هر جا به من بگویند که باید به تیم ملی کمک کنم، حتماً این کار را انجام خواهم داد، اما دیدم آقاکامران چند هفته دیگر به تشک برمی‌گردد و در مرام من نیست که بخواهم ذخیره او بمانم و امیدوار باشم و دعا کنم که مسابقات جهانی را از دست بدهد تا من به بلگراد بروم. این حالت را دوست نداشتم. ضمن اینکه به این شکل من شرکت در مسابقات آسیایی جوانان را هم از دست می‌دادم. شرف و وجدان من این را قبول نمی‌کند که برای تشدید آسیب‌دیدگی یک نفر دعا کنم.
وی تاکید کرد: دوست دارم اگر قرار است ملی‌پوش بشوم، او را ببرم و به مسابقه بروم، اینطوری حضور در تیم ملی را دوست ندارم. بنابراین تمرکزم را روی مسابقات جوانان آسیا و جهان خواهم گذاشت، اما هر وقت نیازی به من در تیم ملی بزرگسالان بود، حتماً هر چه کادر فنی صلاح بداند انجامش خواهم داد. پژمان درستکار هم این شرایط را کامل برای من توضیح داد و گفت هر جور که خودت صلاح می‌دانی و اگر می‌خواهی با پدرت هم مشورت کن و بعد تصمیم بگیر که من هم همین کار را انجام دادم.
/