برخی از عنکبوتهای نر در آمریکای جنوبی معمولاً قبل از جفتگیری یک میانوعده خوشمزه به شریک زندگی خود میدهند. اما یک مطالعه جدید نشان میدهد که در شرایط محیطی استرسزا نرها ممکن است در مراسم جفتگیری خود به جای یک وعده غذایی مغذی با ارائهی یک توپ ابریشم بیفایده به مادهها تقلب کنند. در این تحقیق گفته شده که چگونه عنکبوتهای نر رفتار خود را با تغییرات پیش آمده در محیط به راحتی تطبیق میدهند.
ماریا آلبو یکی از نویسندگان این تحقیق و زیستشناس دانشگاه جمهوری اروگوئه گفته: «وقتی یک عنکبوت نر Paratrechalea ornata می خواهد جفتگیری کند، حشرهای را گیر انداخته و آن را برای ماده آماده می کند. عنکبوت بارها و بارها حشره را در ابریشم میپیچاند تا زمانی که آن را به یک توپ زیبا و کوچک تبدیل کند و کاملا خوراکی درون آن پنهان شود». آلبو در ادامه میگوید: «سپس آنها در کنار رودخانه و در امتداد سنگها شروع به قدم زدن میکنند».
یک عنکبوت ماده طعمه را گرفته و سپس به آرامی ابریشم را هضم کرده تا به غذای داخل آن برسد و در حین این روند و اتفاق، عنکبوت نر جفتگیری را آغاز میکند. اما برخی از نرهای P.ornata بدون این که دردسرهای خاصی برای هدیه دادن داشته باشند به راحتی جفتگیری میکنند. آنها به جای بسته بندی یک غذای خوشمزه، چیزهای نه چندان خوب مانند برگ یا حتی تکههای باقیماندهی حشرهای را که قبلاً خوردهاند، به ماده هدیه میدهند.
آلبو قبلتر میدانست که برخی از نرها شاید هدایای بی ارزشی را ارائه بدهند. اما در مطالعه جدید که در ۲۷ ژوئیه در مجله BMC Biology منتشر شد او و همکارانش شیوع هدیه دادنهای بیارزش عنکبوتهای نر دو زیستگاه مجزا را در کشور اروگوئه مقایسه کردند. یکی در جنوب اروگوئه که آب و هوای نسبتاً پایداری دارد و دیگری زیستگاه شمالیتر زیرا آب و هوای متغیر و غیرقابل پیشبینیتری دارد. بنابر این محیط برای یک عنکبوت بسیار استرسزا است. علاوه بر اینها زیستگاه جنوبی، طعمههای بسیار بیشتری نسبت به زیستگاه شمالی دارد.
این تیم عنکبوتها را در کنار رودخانه جمعآوری کرده و هر آنچه که درون توپهای ابریشمی آنها بود مورد برسی قرار گرفت. بعضی از عنکبوتهای منطقهی جنوبی استرس کمتری داشته و فقط ۳۸ درصد مواقع هدایای بیارزش را حمل میکنند. اما در جمعیت شمالی پراسترستر هستند که در ۹۶٪ مواقع دارای هدایای بیارزشی بودند.
آلبو چند نظریه ارائه کرد که این تفاوت و اختلافها را توضیح میدهد. برای مثال، عنکبوتها در زیستگاه استرسزا تمرکز بیشتری روی بقا دارند، زیرا مقدار غذای موجود کمتر است. بنابراین نرهای با استرس بیشتر ممکن است وسوسه شوند و به جای غذا دادن به مادهها، آن را برای خود نگهدارند.
همچنین عنکبوتهای نر در زیستگاه پراسترس بسیارکوچکتر هستند و شاید به این دلیل باشد که منبع خوراکشان کمتر است پس مادههایی با جثهی کوچکتر برای سالم و زنده ماندن نیازی به غذای اضافی ندارند. اما مادههای بزرگتر در زیستگاههای کم استرس احتمال دارد به غذای اضافیای که نرها برای تولید فرزندان سالم تهیه کردهاند، نیاز داشته باشند.
این نوع هدایای قبل از جفتگیری، به عنوان هدایای عروسی شناخته میشود و در بسیاری از حیوانات مختلف پیش میآید. بسیاری از گونههای عقرب و نرها قبل از جفتگیری به مادهها یک حشرهی مرده یا یک گلوله بزاق داده، مانند کرکهای خاکستری بزرگ نر (Lanius excubitor) و یا حتی گونهای از پرندگان کوچک و گوشتخوار که اغلب به جفت مورد نظر خود یک موش یا مارمولک مرده ارائه میدهند. و گونههای دیگری مثل کاتیدیدها جفت گیری و تغذیه را با هم ترکیب کرده. گاهی هم نرها اسپرماتوفیلاکس که یک توپ ژلاتینی از مواد مغذی است را برای مادهها پس از پایان جفت گیری فراهم میکنند.
۲۲۷۲۲۷
