Categories: علمی و فناوری

غوغای صفحه «گرانی» روی گرامافون / دکوری که نجومی شد!

به گزارش خبرگزاری برگزیده های ایران، قیمت گرامافون این روزها در بازار عجیب و غریب شده است. این وسیله با قیمت‌هایی تا ۲۰ میلیون تومان در بازار به فروش می‌رسد. همچنین قیمت دیسک‌های خاص آن به صورت ۱۵ عددی تا ۱۰۰ میلیون تومان هم اعلام شده است. نکته قابل توجه اینجاست که دیسک گرامافون بر اساس نوع خواننده قیمت گذاری می‌شود.

“گرامافون” اصطلاحی است که می تواند برای اشاره به هر پخش کننده ضبط استفاده شود (همانطور که اصطلاح “گرامافون” می تواند مورد استفاده قرار گیرد). با این حال، به طور کلی، این اصطلاح برای اشاره به پخش‌کننده‌های ضبط اولیه استفاده می‌شود که توسط ابزارهای مکانیکی هدایت می‌شدند و صدا را بدون تقویت الکتریکی بازتولید می‌کردند. این دستگاه‌های پخش کاملاً متفاوت از صفحه‌های گردان مدرن هستند، اما صفحه‌هایی که صدا را ذخیره می‌کنند و سوزن‌هایی که آن را به موسیقی قابل شنیدن تبدیل می‌کنند، اساساً به همین شکل عمل می‌کنند.

به جز رکوردهای اولیه استوانه ای که توسط توماس ادیسون اختراع شد، همه رکوردها از یک شیار مارپیچ برای ذخیره صدا استفاده می کنند. اولین رکوردها فقط در یک طرف ضبط داشتند، اما به زودی شرکت ها شروع به چاپ صفحات دو طرفه کردند که می توانست دو برابر صدای بیشتری را ذخیره کند. شیار در ضبط مستقیم و یکنواخت به نظر می رسد، اما در واقع دارای پیچ های کوچک عقب و جلو است که صدا را ذخیره می کند.

مانند سایر دستگاه های ضبط، گرامافون ها صدا را با سوزن کوچکی که در شیار صفحه قرار می گیرد، می خوانند. آن سوزن به یک دیافراگم وصل می شود که به نوبه خود به یک شاخ متصل می شود. رکورد با سرعت نسبتاً ثابتی توسط یک موتور فنری چرخانده می شود. همانطور که رکورد می چرخد، شیارها باعث می شوند سوزن به جلو و عقب ارتعاش کند. این ارتعاشات به دیافراگم منتقل می شود که خود لرزش ایجاد می کند. سپس آن صدا از بوق به داخل اتاق هدایت می شود.

ضبط های اولیه توسط دستگاه هایی ساخته می شد که مانند دستگاه های گرامافون کار می کردند، فقط به صورت معکوس. نوازندگان می‌نواختند، صدا را به دیافراگم هدایت می‌کردند. دیافراگم ارتعاشات صوتی را به یک سوزن منتقل می‌کرد. خود سوزن روی صفحه ای قرار داشت که روی آن لایه ای از موم قرار داشت. همانطور که سوزن تکان می خورد، صدا را در موم حک می کرد. در نهایت، ضبط انجام می‌شد تا بتوان آن را پخش کرد.