فراز و فرودهای یک ارکستر / آنها می‌توانند بدرخشند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، ارکستر ملی نغمه باران چندین سال است در بازار موسیقی ایران فعالیت می‌کند و با تمام پستی و بلندی‌هایی که موسیقی ارکسترال ایران به خودش دیده همچنان به حیاتش  ادامه می‌دهد. ارکستر ملی نغمه باران به مدیریت علی امیرقاسمی در آخرین حضورش روی صحنه که با همراهی گروه کر کیانا خواجه و رهبری محمدرضا صفوی همراه بود با رپرتواری متنوع روی صحنه رفت.

رِنگ اصفهان، جلوه بستان، سنگ خارا، نیمه شبان، کبوتر، کنسرتینو سنتور استاد حسین دهلوی، به یاد صبا، بهشت یاد، رفتی، غوغای ستارگان، از من بگذر و در نهایت ای ایران قطعاتی بود که در این اجرا به گوش مخاطبان رسید. مخاطبانی که در میان اجراهای متنوع موسیقی پاپ، کنسرتی ارکسترال را برای دیدن انتخاب کرده بودند.

نسبت به اجراهای پیشینِ این ارکستر، آنها کیفیت بالاتری نسبت به گذشته ارائه کردند و صدادهی ارکستر مطلوب‌تر بود.

بخش زهی‌ها منسجم‌تر و در اجرای پیتزیکاتوها هماهنگ‌تر از گذشته  عمل کردند. اما در بخش بادی چوبی‌ها ضعف‌هایی در اجرا به گوش می‌رسید که از بین سازهای بادی، «ابوا» از نظر ریتم اشتباهاتی داشت.

گویا باید این نکته را بپذیریم که اجرای نوانس‌ها به پاشنه آشیل بسیاری از ارکسترها و نوازندگان در ایران تبدیل شده است و البته نغمه باران نیز از این ماجرا مستثنا نبود.

ارکستر نغمه باران، در بخش آوازی هم مشکلاتی از نظر کیفی داشت. البته این ارکستر مدت‌هاست که عملکرد خوبی در بخش آواز ارائه نمی‌دهد.

خواننده در چنین اجراهایی که  برخوردار از رپرتواری متشکل از قطعات آوازی است نقش مهمی دارد و باید از نظر کیفی و البته جذب مخاطب، قابل دفاع باشد. شاید یکی از دلایلی که نغمه باران در طول این سال‌ها نتوانسته گستره مخاطبان خود را بیشتر کند، ضعف در همین بخشِ آواز است.

 اما درخشان‌ترین بخش این کنسرت اجرای کنسرتینو برای سنتور اثر زیبای حسین دهلوی بود. این قطعه سنتور امین صادقیان همراه بود و باید گفت که ارکستر تا حد قابل قبولی از پس اجرای این قطعه برآمد. البته ارکستر نغمه باران در بهمن سال ۱۴۰۰ تجربه اجرای این قطعه را داشته و این بار به مراتب با تجربه‌تر و پخته‌تر آن را نواخت.

رهبری ارکستر نغمه باران را محمدرضا صفوی برعهده دارد. درباره او باید گفت؛ صفوی در طول چند سال تجربه کار با این ارکستر اعتماد به نفس و پختگی بیشتری کسب کرده است. آنها برای اجرای‌شان رپرتواری متنوع و جذاب برای مخاطبان، طراحی کرده بودند که باید به نیکی از آن یاد کرد.

شکی نیست که ارکستر نغمه باران، هنوز با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند و برای طی کردنِ مسیر پیشرفت بیش از این‌ها باید تلاش کند. در کل بخش مهمی از پیشرفتی که در ارکستر به چشم می‌خورد را باید نتیجه هدایت این چند سالِ محمدرضا صفوی دانست.

ارکستر نغمه باران با توجه به ظرفیت بالا و توانمندی که دارد و نظر به حمایت بخش خصوصی و سرمایه مادی و معنوی علاقمندان به موسیقی در این کشور می‌تواند آینده‌ای مملو از فعالیت‌های مختلف در کشور داشته باشد.

اجرای ارکستر ملی نغمه باران شامگاه پنجشنبه ۲۱ دی ۱۴۰۲ در تالار وحدت روی صحنه رفت.

نوشته: فرید پریش

/