به گزارش خبرگزاری برگزیده، چندی پیش نشستی برای نقد و بررسی نوحه خوانی به میزبانی برگزیده برگزار شد. در این نشست دو تن از پژوهشگران موسیقی یعنی ایرج نعیمایی و احمد صدری میهمانان برگزیده بودند.
در این نشست احمد صدری با اشاره به ایننکته که در تحلیلها و بررسیها باید نوحه را به دو صورت طبقهبندی کرد، یعنی یکی براساس جنبه کاربردی و موقعیتی آنها و دیگری جنبه غیرموقعیتیشان گفت: « بیایید نخست نگاهی به نوحهها غیرموقعیتی بیندازیم. طبیعی است که تولیدکنندگان آنچه امروزه تحت عنوان موسیقی پاپ میشنویم، قصدشان از تولید این نوع آثار، شنیده شدن آنها هنگام رانندگی در ماشینهای شخصی است. در اینجا اما مضمون آن موسیقی پاپ، مضمونی دینی و مذهبی پیدا کرده است.»
این پژوهشگر ادامه داد: «مضمونی در مورد حضرت سیدالشهدا(ع) در حالی که بستر موسیقاییاش همان موسیقی پاپ است. این موسیقی، در مواقعی کاملا تبدیل به موسیقی دیسکویی و کابارهای میشود. نوحهها اما گاهی در آیینها قرار میگیرند. هنگامی که این اتفاق میافتد قطعا باید بر تناسب میان ظرف و مظروف تاکید کرد. در اینجا باید بر این نکته پای فشرد که وقتی نوحهای قرار است برای امامی، ازجمله امام حسین(ع) خوانده شود، ظرفی که برای آن انتخاب میشود باید ظرفی مناسب باشد.»
احمد صدری افزود: «باز هم یادآوری میکنم این به آن معنا نیست که ما نمیتوانیم از موسیقی عامیانه، از موسیقی پاپ استفاده بهینه کنیم. کمااینکه با شنیدن برخی از کارهای فرهاد مهراد ازجمله قطعه «والا پیامدار محمد» به این نتیجه میرسید که به چه میزان عالی خوانده است. تاثیری که ادای نام «محمد» از زبان فرهاد میگذارد چنان است که به جرات میتوان گفت خواننده دیگری نیست که این نام را همچون او بر زبان آورده باشد. پس نمیتوانیم همه را با یک چوب برانیم و بگوییم هر نوع موسیقی پاپی باید حذف شود. بلکه باید به این نکته توجه کرد که چه کسی در چه سطحی، مخاطب را با چه امری مواجه میکند. اینها موضوعاتی است که باید در تحلیلهایمان مدنظر قرارشان بدهیم.»
برای مطالعه کامل این گفتگو اینجا کلیک کنید.
۵۹۲۴۴
